Τον τελευταίο καιρό, όπως όλοι γνωρίζουμε, τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας εμφανίζουν ραγδαία αύξηση.
Πολλοί, ακούγοντας τα περιστατικά αυτά, ομιλούν για παρακμή και σήψη της κοινωνίας μας. Επιπρόσθετα, λένε ότι οι άνθρωποι της εποχής μας έχουν χάσει ανεπιστρεπτί τον σεβασμό προς τους μεγαλύτερους σε ηλικία ή/και προς κάθε συνάνθρωπό τους εν γένει. Δυστυχώς, έχουν απόλυτο δίκιο, και δεν ξέρω πού και πώς θα καταλήξει όλη η ιστορία…
Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι κάθε υγιής κοινωνία, που νοιάζεται πραγματικά και φροντίζει τα μέλη της, δεν ασχολείται με «κους – κους» ή δεν ολοφύρεται εκ των υστέρων με «κροκοδείλια δάκρυα». Στον αντίποδα, έχει χρέος να καταπολεμά, διαρκώς και αδιαλείπτως, τα αρρωστημένα πάθη των μελών της και τις διακρίσεις ανάμεσά τους. Ταυτόχρονα, οφείλει να λαμβάνει ως σύνολο έγκαιρα μέτρα για την κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία, την οικογενειακή γαλήνη, την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού και, κυρίως, την παραδειγματική τιμωρία των αληθινά ενόχων ενδοοικογενειακής βίας.
Κάποιοι, όμως, θα πουν ότι οι γραπτοί νόμοι των κρατών δεν είναι πάντα αυτοί που αποδίδουν την ποινή που θα άξιζε στους αυτουργούς της βίας, ιδίως εάν από την πρώτη στιγμή αφήνουν «παραθυράκια» διαφυγής εξαιτίας, συχνά, μιας ασαφούς διατύπωσης. Απεναντίας, η παροχή μεγαλύτερης σαφήνειας στις νομικές διατάξεις ίσως θα μπορούσε να συμβάλει στην απονομή τιμωρίας στους ενόχους και δικαιοσύνης για τα θύματά τους.
Μια εχέφρων πολιτεία καλό, επίσης, θα ήταν να στέκεται η ίδια παράδειγμα για μίμηση στα μέλη της για συνεχή επαγρύπνηση, ώστε να εφαρμόζονται κάθε στιγμή, σε στενή συνεργασία των κοινωνικών ομάδων και των μεμονωμένων ατόμων με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις και τον κρατικό μηχανισμό, όλοι οι νόμοι απαρέγκλιτα και το ίδιο για όλους, ανεξαρτήτως οικονομικής ή κοινωνικοπολιτικής κατάστασης, τους πολίτες για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας. Νόμοι, οι οποίοι θα σχετίζονται με όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής των πολιτών, εντός και εκτός σπιτιού. Εσείς, αλήθεια, τι νομίζετε;
