Σήμερα είναι η τρίτη μέρα της επίσκεψής μας στην καστελλανία Ρεθύμνου. Ο καιρός είναι πάλι αίθριος. Μελετάμε τη διαδρομή μας με προορισμό την περίφημη Μονή Αρκαδίου και τα διπλανά χωριά.
Το Πίκρι είναι ένα χωριουδάκι σε μια ρεματιά στους πρόποδες ενός λόφου στα ανατολικά. Είναι νωρίς το απόγευμα και σταματάμε να ξεκουραστούμε. Τριγυρνάμε χαλαρά σε κάτι λιθόστρωτα στενά ανάμεσα σε εκ πρώτης όψεως ακατοίκητα σπίτια, όπου ο καπνός από τις καμινάδες αιωρείται στον φθινοπωρινό αέρα. Στην άλλη άκρη του χωριού βρισκόμαστε μπροστά σε μια θαυμάσια πύλη με αγροτική λιθοδομή την μεγαλύτερη και πιο μεγαλοπρεπή απ’ όσες έχουμε δει μέχρι στιγμής.
Στην κύρια είσοδο της Villa Clodio παρατηρούμε τη χρονολογία 1610 και τη λατινική επίκληση: Adiutor D/Eus/M/Eus/Protegat Nos (Ας μας προστατεύσει ο θεός).
Στο οικόσημο είναι το όνομα του ιδιοκτήτη που είχε ειδίκευση τόσο στο αστικό όσο και στο εκκλησιαστικό δίκαιο.
Goergius Clodius Juris Utrusque Doctor (Διδάκτωρ αμφοτέρων δικαίων).
Το όνομα της οικογένειας Clodio συναντάται συχνά σ’ ολόκληρη την καστελλανία Ρεθύμνου, επειδή οι ευγενείς αυτοί ήταν πλούσιοι φεουδάρχες και ιδιοκτήτες διαφόρων κτιρίων της ενδοχώρας. Περνώντας από την Πύλη, μπαίνουμε στην τεράστια αυλή του Palazzo. Σώζονται οι τοίχοι του και μια καμαρωτή στοά με εσωτερική αγροτική λιθοδομή στην ανατολική πλευρά.
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο «Βενετικές Διαδρομές στην Κρήτη» του Michele Buonsant και της Alberta Galla.
Η επιμονή μας για τη συντήρηση του κτιρίου να μην καταρρεύσει, δεν είχε μόνο στόχο την ιστορική και πολιτιστική αξία του έργου, αλλά και ως μοναδικό στο είδος του στην Κρήτη, όπως βεβαιώνουν οι συγγραφείς του βιβλίου.
Κωνσταντίνος Μπιρικάκης
