Νύχτα του περασμένου Σαββάτου, βρεθήκαμε ξανά στο καθιερωμένο ετήσιο ραντεβού μας με τη χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Σταυρωμένου στο Αστέρι, εκεί στο ταπεινό εκκλησάκι του Άη Αντώνη, πλάι στον Αρσανιώτη ποταμό.
Καταφύγιο ψυχών… τούτος ο ιερός χώρος με την πυκνή, ατίθαση βλάστηση να τον αγκαλιάζει προστατευτικά, σα να θέλει να τον κρύψει από ό,τι βέβηλο και αρνητικό υπάρχει στον σημερινό μας κόσμο.
Λυτρωτικά όμορφη κι η ώρα του δειλινού, όταν η δροσερή ανάσα της φύσης έσμιγε με τη ζεστή ανάσα του θεού κι εμείς, έστω για λίγο, κρεμάσαμε τα προβλήματα, τις αγωνίες και τις ανασφάλειές μας στα κλαδιά του κυπαρισσιού κι αφεθήκαμε στη μαγεία της βραδιάς.
Μιας Βραδιάς αξέχαστης, αφιερωμένης στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη, με μελοποιημένη ποίηση της δεκαετίας του ’60, από σημαντικούς ποιητές όπως οι Γιάννης Χριστοδούλου, Ιάκωβος Καμπανέλης, Κώστας Βάρναλης, Νίκος Γκάτσος, Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος.
Δεν ήταν τυχαία τούτη η επιλογή, γιατί όπως είναι γνωστό, τα τραγούδια του Μίκη, εκφράζουν ένα λαό που έχει στο DNA του το επαναστατικό στοιχείο, την περηφάνια και τη λεβεντιά κι όλοι οι αγώνες του, αφορούν τη διεκδίκηση των ιδανικών της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Η δύναμη της μουσικής του, μιλούσε και μιλεί πάντα στις ψυχές των Ελλήνων κι αποτελεί σύμβολο αντίστασης, απέναντι στην όποια καταπίεση.
Αναφορά στο έργο του μεγάλου συνθέτη, έγινε από τη Γραμματέα στου Πολιτιστικού Ρηγούσα Πολιουδάκη, ενώ θερμό χαιρετισμό με λόγια καρδιάς, απηύθυνε ο τοπικός δημοτικός σύμβουλος Δημήτρης Σερλής, σε όλους τους παρευρισκομένους, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο αιδεσιμότατος π. Φανούριος Σπυριδάκης, ο νομαρχιακός σύμβουλος Νίκος Κακογιαννάκης, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Γιώργος Σκορδίλης, οι δημοτικοί σύμβουλοι: Γρηγόρης Τσιομπίκας πρόεδρος Νομικού Προσώπου και Ρένα Κουτσαλεδάκη πρόεδρος Λιμενικού Ταμείου, ο τ. πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Σταυρωμένου Πλοίαρχος Μανόλης Αρχοντάκης, η νυν πρόεδρος Κατερίνα Μιχελιουδάκη με όλα τα μέλη του Συλλόγου, καθώς και οι πρόεδροι των Πολιτιστικών Συλλόγων Παγκαλοχωρίου, Αμνάτου, Γιαννουδίου και Ακτούντων.
Ο Δημήτρης Σερλής με εκφράσεις που συγκίνησαν, αναφέρθηκε στο έργο και τη μεγάλη προσφορά του Πολιτιστικού, μέσα από τις δραστηριότητες που έχει αναπτύξει όπως, η συμμετοχή του στις καρναβαλικές εκδηλώσεις, η δημιουργία Θεατρικής ομάδας, η γυναικεία χορωδία και πολλές άλλες δράσεις, τονίζοντας ιδιαιτέρως την αφιλοκερδή προσφορά του διευθυντή της χορωδίας Γιάννη Σκεπετζή και βεβαίως όλων όσων συμμετέχουν, σ’ αυτήν.
Υπογράμμισε ακόμη πόσο ευεργετική είναι αυτή η προσφορά στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε και που πάνω απ’ όλα πρέπει να μας ενώνει το κοινό καλό, η αγάπη, η συναδέλφωση και η αλληλεγγύη, ενώ ευχαρίστησε θερμά, όλους όσοι στηρίζουν αυτή την προσπάθεια, που προάγει τον πολιτισμό και την παράδοση του τόπου μας.
Τα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν: Απρίλης, Βάρκα στο γιαλό, Μαργαρίτα, Χρυσοπράσινο φύλλο (σόλο Νίτσα Αντωνάκη, Ελένη Βαβαδάκη, Βαρβάρα Κιαγιά)Περιγιάλι, Καημός, Ένα το χελιδόνι(σόλο Ζαχαρένια Σπυριδάκη), Της αγάπης αίματα(σόλο Νίτσα Αντωνάκη), Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ, Η μπαλάντα του Αντρίκου, Μυρτιά(σόλο Δώρα Πολιουδάκη), Δόξα τω Θεώ(σόλο Ευγενία Σκεπετζή) και Στρώσε το στρώμα σου για δυο.
Τραγούδησαν οι: Νίτσα Αντωνάκη, Αργυρούλα Αρχοντάκη, Ελένη Βαβαδάκη, Γιούλη Ζαχαριουδάκη, Βαρβάρα Κιαγιά, Ρούλα Οικονομάκη, Γιώτα Πανούση, Ρένα Περίδη, Δώρα Πολιουδάκη, Στέλλα Πολιουδάκη, Ζωή Σερλή, Ειρήνη Σκεπετζή, Ευγενία Σκεπετζή, Ζαχαρένια Σπυριδάκη και Βαγγελιώ Τσιομπίκα.
Στο συνθεσάιζερ ήταν, ο Μάριος Χαλίμ και στον ήχο ο Γιώργος Δαφνομήλης.
Την παρουσίαση των τραγουδιών έκανε η Γιούλη Ζαχαριουδάκη σε κείμενα της Νίτσας Αντωνάκη.
Η μεγάλη επιτυχία του Γιάννη Σκεπετζή είναι, ότι δημιούργησε μόνος χωρίς καμιά βοήθεια, μια ερασιτεχνική χορωδία, και πέτυχε αυτό το τόσο καταπληκτικό αποτέλεσμα.
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι η γυναικεία χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Σταυρωμένου, ακολουθεί μια σταθερά εξελικτική πορεία από τη στιγμή που ξεκίνησε.
Παρόλο που πρόκειται για ερασιτεχνική χορωδία, το διαφορετικό ηχόχρωμα των φωνών σε συνδυασμό με τη διαφορετική προσωπικότητα κάθε χορωδού, δημιουργεί ακουστικά την αίσθηση μιας αγκαλιάς από πολύχρωμα αγριολούλουδα, που το καθένα εκπέμπει το δικό του άρωμα κι όλα μαζί μια υπέροχη μοσχοβολιά.
Προσωπικά πιστεύω ότι η επιτυχία τους οφείλεται στο ότι αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν και το κάνουν με μεγάλο ενθουσιασμό και πάθος, είναι προσηλωμένες στο στόχο τους, είναι μεταξύ τους αλληλέγγυες και ενωμένες σαν γροθιά, αλλά κυρίως αφήνονται να τις οδηγεί το συναίσθημα, αυτό που καθορίζει πάντα την ποιότητα της τέχνης.
Η έκφρασή τους είναι γνήσια, αληθινή, ανεπιτήδευτη και το αποτέλεσμα, πραγματικά… μοναδικό.
…Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή… Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ… Και δόξα τω Θεώ…
Τα μάτια όλων βουρκωμένα,… βουρκωμένες σίγουρα κι οι εικόνες μέσα στο μικρό ταπεινό εκκλησάκι του Άη Αντώνη, πλάι στον Αρσανιώτη ποταμό…
Αλήθεια… πόσο πιο όμορφος γίνεται ο κόσμος μας, όταν ενώνονται τα χέρια και… οι ψυχές των ανθρώπων…
