Μέρος Β’
Παρακαλάει τώρα τον γιατρό να τον αφήσει μόνο του, γιατί έχει να διαβάσει τον αυριανό του λόγο προς τον προλετάριο λαό του, ενώπιον του οποίου θα καταραστεί τον Δυτικό Πολιτισμό και φυσικά τον ισχυρότερο αντιπρόσωπο αυτού, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες, ως φονιάδες των λαών! Ετοιμάζεται να σπείρει σε απανταχού τους προλεταριομπολσεβίκους την αλάνθαστη συνταγή της αέναης διεθνοκουλτουριάρικης προπαγάνδας που φύεται και ευδοκιμεί μόνο σε νόες μειωμένης κοινωνικοηθικής αντιλήψεως!! Όποιος δεν χειροκροτήσει εκτελείται χωρίς δίκη ή θα «σταδιοδρομήσει» στα γνωστά (δυστυχώς όχι σε όλους) γκούλαγκ!!
Αφήνοντας τον «ηγέτη» μας να ξεκουραστεί, επανερχόμαστε στο θέμα του παρόντος άρθρου του οποίου σκοπός είναι να προβληματίσει και να θέσει μια προτροπή στους αναγνώστες ούτως ώστε σε κάθε «άκουσμα» προτροπών να ρωτούν «ΓΙΑΤΙ».
Η περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών είναι το ασφαλέστερο παράδειγμα προκειμένου κάποιος να συγκρίνει τι είναι αλήθεια και τι ψέματα από αυτά που λέγονται σε παιχνίδια εξουσίας. Δεν υπάρχει συνομωσία στην γνώση… υπάρχει μόνο η ίδια η γνώση και η θέληση να την κατακτήσεις ή όχι.
Υπάρχει ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστών κοινωνιών -αν όχι το μεγαλύτερο- το οποίο έχει απόψεις και γνώμη ΧΩΡΙΣ να έχει γνώση.
Ωσαύτως, υπάρχουν πάμπολλοι που χωρίς να έχουν πάει ούτε καν στην Δυτική Ευρώπη (οι περισσότεροι δεν έχουν βγει εκτός Ελλάδος), έχουν άποψη περί της δομής του Αμερικανικού Κράτους και γενικότερα της πολιτικοκοινωνικής του πορείας, σκέψης και ύπαρξης. Είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν πόσα άρθρα έχει το Ελληνικό Σύνταγμα, ή όπως άκουσα τις προάλλες κάποιον να λέει ότι όταν «διάβασε» το Αγγλικό Σύνταγμα «δεν εντυπωσιάστηκε» αγνοώντας ότι Αγγλικό κωδικοποιημένο Σύνταγμα δεν υπάρχει, αφού οι Συνταγματικοί των Άγγλων θεσμοί προκύπτουν από συνθήκες πολιτεύματος και από τις ισχυρές τους παραδώσεις!!
Από την άλλη μεριά, χωρίς να έχουν πάει σε Χώρες που βασίλευσε ή βασιλεύει ακόμα η μάστιγα του μπολσεβικισμού, βλέπουν τον παράδεισο που τους περιγράφουν άλλοι με κιθάρες και όμορφα τραγούδια που ερεθίζουν ενστικτοφόρους λοβούς του εγκεφάλου, εξασφαλίζοντας έτσι την κρίσιμη ακολουθούσα κομματολάγνα μάζα που είναι έτοιμη να επαναστατήσει γενικώς και αορίστως, δωρίζοντας την ίδια της την ελευθερία, όπως έχει ήδη αποδειχθεί, σε μια ολιγαρχία «πεφωτισμένη» που θα τους οδηγήσει σε πολιτικούς παραδείσους, των οποίων η αναζήτηση έχει κοστίσει τη ζωή δισεκατομμύρια λαών που πίστεψαν σε αυτούς. Αυτή η ολιγαρχία σε ταξιδεύει με καράβι πάνω στο οποίο οι στιγμές δεν είναι άσχημες… έχει τραγούδια, έχει κιθάρες, έχει ουσίες, έχει πλάκα, έχει αμόρε, έχει απ’ όλα εκείνα που αρέσουν σε όλους… κανείς όμως δεν βλέπει το λιμάνι που σε πάει το καράβι του συντρόφου μπολσεβίκου καπετάνιου… ένα λιμάνι στο οποίο θα κοπεί κάθε προηγούμενη καλοπέραση με τρόπο πέρα από κάθε ανθρώπινη φαντασία!!
Προελέχθη, όμως, ότι η Αμερική είναι η θυγατέρα της μικρής, πια, Ελλάδος. Είναι γεγονός. Η μεγάλη Μητέρα όλων των εποχών πρόλαβε και δώρισε ότι πιο φωτεινό υπάρχει σε όλες τις επιστήμες, θεωρητικές και θετικές, και φαίνεται ότι ο Μεγαλοδύναμος έκανε το θαύμα Του. Τους χρυσούς σπόρους των Ελλήνων Φιλοσόφων, των Στρατηγών, των Βασιλέων, τους πήρε η Αμερική και τους έσπειρε αφενός με σύνεση και ευγνωμοσύνη σε κάθε Πολιτεία της, ενώ, αφετέρου, τους διαθέτει ελεύθερα σε όποιον θέλει να ευημερήσει.
Δεν είναι ψέμα ότι η Αμερική δεν ξεχνάει και δεν «πουλάει» τους συμμάχους της. Μεγαλύτερη όμως αλήθεια είναι ότι η Αμερική ΔΕΝ ξεχνάει την Μητέρα της που κείται σε μια άκρη της Βαλκανικής χερσονήσου ταλαιπωρημένη από τους Οθωμανούς και κάθε είδους νεότερης διεθνιστικής ιδεολογίας και ανατολίτικης θρησκοληψίας. Οι Έλληνες δεν πρέπει να ξεχνούν την πολύτιμη βοήθεια μετά τον πόλεμο, ο οποίος έληξε το 1949 για την Ελλάδα, όπου η Χώρα επανιδρύθηκε με την Αμερικανική βοήθεια. Δεν ξεχνάμε ούτε το πρόσφατο «νεύμα» του νυν Αμερικανού προέδρου σε γνωστή Καγκελάριο να σταματήσει αυτή να «κλωτσάει τα σπιρούνια στα πλευρά της Μητέρας Χώρας».
Συναφώς όμως των ανωτέρω, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προστατεύουν αυτό που δίνουν απλόχερα… Ναι… Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα διστάσουν ακόμα και να ασκήσουν την διπλωματική επιρροή τους ή ακόμα και την τεράστια στρατιωτική ισχύ τους για να τιμωρήσουν ή να «ανακατευθούν» όπου υπάρχει αδικία και καταπάτηση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα «ανακατευθούν» ποτέ στην αυτοδιάθεση των Λαών την οποία υποστηρίζουν αποδεδειγμένα εδώ και δεκαετίες. Δεν θα ανακατευθούν στο ποια μορφή πολιτεύματος (προεδρικό, ημιπροεδρικό, προεδρευόμενο, με ή άνευ κοινοβουλευτισμό κλπ.) εφαρμόζεται από ελεύθερα Κράτη. Αν, όμως, αυτά τα Κράτη αποφασίσουν φυλακίσεις αντιφρονούντων, υλοποίηση πυρηνικών προγραμμάτων στο όνομα του Αλλάχ, εξάπλωση ολοκληρωτικών καθεστώτων και γενικότερα ενάντια σε Ανθρώπινα Δικαιώματα όπως, τουλάχιστον, τα αντιλαμβάνονται τα Ηνωμένα Έθνη, τότε ουδείς πρέπει να μείνει άπραγος και αμέτοχος και δη η Αμερική, η οποία έχει τα μέσα για την επαναφορά στην νομιμότητα και στην ομαλότητα.
Πρέπει να λάβει τέλος αυτή η διεθνιστική ηγεμονία, η οποία αποδοκιμάζει κάθε δολοφονία -φοιτητών και μη- εκτός αν αυτή έχει γίνει από τον «δημοκρατικό κόκκινο στρατό», όπως, για παράδειγμα το αιματοκύλισμα στην Πράγα, ή το κρέμασμα του πρωθυπουργού Imre Nagy της Ουγγαρίας το 1958, μετά από «μυστική δίκη!!» των Σοβιετικών. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός θάφτηκε με το πρόσωπο στο έδαφος και δεμένος πισθάγκωνα.
Ας μην δαγκώνουμε λοιπόν το χέρι της γνήσιας θυγατέρας του Ελληνικού Πολιτισμού καθώς θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ό,τι καλύτερο διαθέτουμε στην φαρέτρα μας για τη διατήρηση των πανανθρώπινων αξιών, όπως αυτές γεννήθηκαν εδώ, διασπάρθηκαν στην Ευρώπη και υλοποιήθηκαν, με την Αμερικανική Επανάσταση, στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, προκειμένου να αντικατασταθεί μια προηγούμενη Αυτοκρατορία του «διαίρει και βασίλευε», με μια νέα «τάξη πραγμάτων», έννοια η οποία έχει εσκεμμένα και προπαγανδιστικά μεταφρασθεί δυσμενώς από όλους αυτούς που θέλουν να κρατήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα και προνόμια εις βάρος των λαών.
* Ο Γεώργιος Αλεξανδράκης, κατάγεται από τα Μεσονήσια Αμαρίου Ρεθύμνης. Είναι Αξιωματικός του Π.Ν., πτυχιούχος Νομικής Αθηνών, αριστούχος της Φιλοσοφικής Αθηνών, με Master of Arts στις σπουδές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης
