Είναι γνωστή η αγαθοεργός, πολυσχιδής δράση της Εκκλησίας, εκείνη η θύραθεν, η κοινωνική και ανθρωπιστική βοήθεια και φιλανθρωπική αλληλεγγύη (συσσίτια, και κάθε άλλη ηθική και υλική συμπαράσταση στους αναξιοπαθούντες). Οι ευσεβείς πατέρες έρχονται αρωγοί, ελεήμονες και οικτίρμονες, για ν’ απαλύνουν τους πόνους και ν’ αμβλύνουν τη δυστυχία των άμοιρων συνανθρώπων μας.
Αξίζουν κάθε σεβασμό και κάθε τιμή όλοι εκείνοι οι καλοί Σαμαρείτες της παραβολής του Ευαγγελίου. Με δεδομένη τη χριστιανική τους πίστη και με βαθειά κοινωνική συνείδηση βοηθούν ταπεινά και αθόρυβα, εκείνους οι οποίοι «ουκ έχουν, που την κεφαλήν κλίναι» Λουκά 9,58. Ο Αρχιμανδρίτης π. Γερβάσιος Ραφτόπουλος έχει επιλέξει μιαν άλλη οδό άσπιλη, άμεμπτη και σύμφωνη με τον θεϊκό νομό και τις Εντολές Εκείνου, αν και ενίοτε παραβατική και ασυμβίβαστη με τους αμείλικτους ανθρώπινους νόμους.
Στα 83 του χρόνια σήμερα ο πατέρας Γερβάσιος συνεχίζει, με την ίδια πάντοτε έφεση, να προσφέρει και να βοηθά ανθρώπους, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί έως και με πέντε χρόνια φυλάκιση για «ελαφρά» αδικήματα, όπως κατοχή μικροποσότητας χρηστών ναρκωτικών ουσιών, παράνομη υλοτομία, αντίσταση κατά της αρχής, οφειλέτες Δημοσίου κ.λπ. Περισσότεροι από 15.000 άνθρωποι έχουν αποφυλακιστεί, χάρη στη συνεχή του δράση, σε χρονική περίοδο τεσσάρων δεκαετιών! Πρόκειται για τις περιπτώσεις κατηγορουμένων, οι οποίοι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν έστω και το ποσό των πέντε ευρώ την ημέρα, για να εξαγοράσουν την ποινή τους με την προβλεπόμενη από τον νόμο εγγύηση, η οποία θα τους άνοιγε τα…. σίδερα της φυλακής. «Μέσα στην καρδιά του χειρότερου εγκληματία υπάρχει μια σπίθα πνευματικής προσωπικότητας και κάποιος πιστεύω, ότι έχει χρέος να την ανάψει. Κι αυτή την ανάβει «ο Λόγος του Θεού». Σε αυτό το συμπέρασμα έχει πλέον καταλήξει ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραφτόπουλος από τις μοναδικές εμπειρίες του με τη συναναστροφή του επί 8 χρόνια με κρατουμένους σε όλες τις φυλακές της Ελλάδας, και σε πολλά σωφρονιστικά ιδρύματα σχεδόν σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη.
Με ορμητήριο ένα μικρό χωριό 25 χλμ. έξω από τη Θεσσαλονίκη, η δράση του συνεχίζει να εξαπλώνεται. Απίστευτο και όμως αληθινό. Σε 90 χώρες! ανάμεσά τους οι μακρινές Μαδαγασκάρη και Αυστραλία, το Ισραήλ, η Ρωσία, η Αίγυπτος, η Αλβανία κ.ά. Επόμενος φιλανθρωπικός σταθμός είναι η επίσκεψη-αποστολή σε φυλακές των νήσων Σαμόα. Άλλωστε όπως δηλώνει χαρακτηριστικά «ουδέποτε συνάντησα καλύτερο ακροατήριο στη σταδιοδρομία μου, όπως αυτό των κρατουμένων».
Με τις συνδρομές ενοριτών, μελών του Συλλόγου και τις γενναιόδωρες χορηγίες φιλάνθρωπων επιχειρηματιών, οι οποίες κατατίθενται σε τραπεζικό λογαριασμό της Αδελφότητας «Οσία Ξένη» συγκεντρώνει ένα απαραίτητο κεφάλαιο. Η αδελφότητα έχει αποφυλακίσει μέχρι σήμερα ένα σημαντικό αριθμό απόρων κρατουμένων τόσο από ελληνικές φυλακές, όσο και από το εξωτερικό, πληρώνοντας τα δικαστικά τους έξοδα και τις οφειλές τους.
Σε όσους δεν επιτυγχάνει να αποφυλακίσει, η χρηματική προσφορά, αυτό το ανέλπιστο φιλοδώρημα του πατέρα Γερβάσιου είναι πολύτιμο και ανακουφίζει την κράτησή τους μέσα στη φυλακή.
Θυμάται ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κρατουμένου «Του στείλαμε ένα φειδωλό χαρτζιλίκι, γιατί τόσο είχαμε. Είναι πολλοί εκείνοι που μας περιμένουν». Αυτός μας είπε: «Εσείς δεν ξέρετε τι σημαίνει, να έχει στην τσέπη του ένας κρατούμενος ακόμα και αυτά τα 30 ευρώ. Αγόρασα τηλεκάρτα και μίλησα με τα παιδιά μου, ήπια ένα καφέ και τον πλήρωσα κι ένιωσα ότι είμαι άνθρωπος».
Ο πατέρας Γερβάσιος επισκέπτεται τα σωφρονιστικά καταστήματα τουλάχιστον μια φορά το μήνα, προκειμένου να δώσει στους φυλακισμένους εκτός από τα χρήματα και είδη πρώτης ανάγκης όπως ρούχα, εσώρουχα, γλυκά, παξιμάδια και είδη υγιεινής.
Ο καλός Σαμαρείτης μιλά σαν πατέρας στα ανήλικα κλεφτρόνια, στους μικρούς πορτοφολάδες πριν την αποφυλάκισή τους, τους νουθετεί και τους καλεί στους κόλπους της Εκκλησίας του Χριστού, τους βοηθά για να βρουν εργασία και τους δίνει την ευκαιρία για να ενταχθούν στην κοινωνία και να μην καταστραφούν.
Τα πειστικά λόγια του πατέρα Γερβάσιου αφοπλίζουν και συνεπαίρνουν τις τρυφερές ψυχές των νεαρών αμαρτωλών. Όπως αναφέρει ο ίδιος: «όταν τους μιλώ βλέπω στα πρόσωπά τους να τρέχουν δάκρυα μετανοίας». Στην Κω ένας σωφρονιστικός υπάλληλος μου είπε: «Δεν μπορείς να φανταστείς πατέρα μου πόσο σ’ αγαπούν οι κρατούμενοι. Οι περισσότεροι ανάβουν το καντήλι για σένα, κάθε βράδυ». Αυτά τα λόγια με συγκινούν, μου δημιουργούν μεγαλύτερη διάθεση σε ηλικία 83 ετών, να συνεχίσω. Τ’ ακούω σε μια θεία εντολή επιτακτική και απαραβίαστη». (Ο πατέρας Γερβάσιος εννοεί την περιοχή την περικοπή ΚΕ’ 35-36 από το κατά Ματθαίου)
Πολλοί από τους κρατουμένους που αποφυλακίζονται μετά τις προσπάθειές του είναι μετανάστες, αλλόθρησκοι. Συχνά συμβαίνει μετά από μια στενή γνωριμία και ειλικρινή σχέση μαζί τους, λες κι ανάβει μέσα τους μια εξωπραγματική σπίθα, ώστε να φωτίζονται από τη θεία Χάρη και να θέλουν να βαπτιστούν Χριστιανοί και μάλιστα να πάρουν το όνομα Γερβάσιος.
Εκτός όλων των άλλων, σε περίπτωση που μετανάστης κρατούμενος πεθάνει στη φυλακή, φροντίζει να καλυφθούν τα έξοδα της μεταφοράς της σορού στην πατρίδα του. Κατά την είσοδο του στις φυλακές η υποδοχή του είναι αποθεωτική, ανοίγουν οι καρδιές και οι κρατούμενοι στήνουν τρελό πανηγύρι.
Συχνά ο πατέρας Γερβάσιος λαβαίνει ευχαριστήριες επιστολές. Εκείνη που του έστειλε κρατούμενος από τον Κορυδαλλό συγκλονίζει: «Αποτέλεσμα κακής επιλογής μου ήταν να βρεθώ στη φυλακή. Όμως δεν έχασα το θάρρος, την υπομονή και προ παντός την πίστη μου. Από την ευεργετική επικοινωνία σας και βοηθητική διδασκαλία σας, σε αυτόν τον ευαίσθητο χώρο της φυλακής, έμαθα ότι ο άνθρωπος δικαιούται να κάνει λάθη, αλλά μέσα από αυτά αποκτά εμπειρίες, διδάσκεται και γίνεται καλύτερος. Το να είστε δίπλα στον ανθρώπινο πόνο και στην απογοήτευση, ότι δίνεται απλόχερα την αγάπη σας και την οικονομική βοήθεια και κάνετε τα χείλη κάθε πονεμένου να χαμογελούν, μας φέρατε κοντά στον Χριστό. Είναι σαν να χτίζετε χιλιάδες εκκλησίες». Να του ευχηθούμε από αυτό το ταπεινό μετερίζι υγεία και ευτυχία, για να συνεχίζει απρόσκοπτα αυτό το Θεάρεστο έργο.
