Γιατί αριστερά

Όλοι γνωρίζαμε από καιρό ότι την ώρα των εκλογών, την ώρα της τελικής μάχης θα επικρατούσε πολύ μεγάλη πόλωση και συσπείρωση ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα. Οι συζητήσεις εστιάζονται στη διαχείριση του χρέους, στις δυνατότητες μείωσης ή διαγραφής του και στο τι είναι εφικτό όσον αφορά τη σχέση μας με τους δανειστές μας. Οδηγούμαστε σε μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ που ελπίζουμε ότι θα εφαρμόσει οικονομική πολιτική -πέρα από κευνσιανες και σοσιαλδημοκρατικές λογικές- στο εσωτερικό και θα διεκδικήσει με σημαντικές πιθανότητες επιτυχίας τη διαγραφή του μεγαλυτέρου μέρους του χρέους στο εξωτερικό και αποπληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων.

 

Όμως, στη μάχη που δίνουμε το διακύβευμα δεν είναι απλά ποιος θα διαχειριστεί καλύτερα τη μείωση του χρέους και τις συνέπειες στη καθημερινή μας ζωή από την ύπαρξή του. Δίνουμε τη μάχη για το όραμα του σοσιαλισμού, και για την αριστερή ιδεολογία μας, για τις πανανθρώπινες άξιες της ισότητας αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, συντροφικότητας, ιδέες ενάντια στην ιδεολογία του κέρδους, στην εκμετάλλευση ανθρώπων από άνθρωπο και στη θεοποίηση των αγορών. Η χώρα πέρα από το διμέτωπο αγώνα για το χρέος και την παραγωγική ανασυγκρότηση οφείλει να δώσει νικηφόρα τις μάχες για την αξιοπρέπεια του λαού μας, την καταπολέμηση της φτώχειας και της ανεργίας, την ανασύσταση του κοινωνικού κράτους για καλύτερη δημόσια και δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, για δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους, για μακρόχρονη λύση – χωρίς περικοπές συντάξεων- του ασφαλιστικού προβλήματος. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση στυλοβάτη των επενδύσεων, ισχυρές τοπικές κυβερνήσεις σε κάθε περιφέρεια, αποτελεσματική, με πόρους και κοντά στον πολίτη, τοπική αυτοδιοίκηση, απαλλαγμένη από τα δεσμά του Καλλικράτη. Θέλουμε ανεξάρτητη, πολυδιάστατη, εθνική εξωτερική πολιτική που να συμβαδίζει με τις ανάγκες του τόπου μας και το διεθνές δίκαιο. Χρειαζόμαστε μια ανεξάρτητη, ακομμάτιστη και αμερόληπτη δικαιοσύνη. Χρειαζόμαστε συνεργατικά και συνεταιριστικά σχήματα επενδύσεων στις ΑΠΕ, στη γεωργία, στη μεταποίηση, στον τουρισμό. Θέλουμε καθιέρωση και ενίσχυση των δομών της αλληλέγγυας οικονομίας. Θέλουμε αναμόρφωση και επέκταση και απλοποίηση του θεσμικού πλαισίου. Χρειαζόμαστε ισχυρή περιβαντολλογικά νομοθεσία, καθιέρωση του «χωροταξία παντού» και κτηματολόγιο,

 

Απαιτείται ένα απλό, δίκαιο άλλα και αυστηρό με ποινές φορολογικό σύστημα, με πάταξη της φοροδιαφυγής, κατάργηση φοροαπαλλαγών του μεγάλου κεφαλαίου και φορολόγηση με βάση τη φοροδοτική ικανότητα του καθενός, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα. Χρειαζόμαστε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα που θα εργάζονται και θα συμβάλουν στη πρόοδο της χώρας. Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό και υγιή τραπεζικό τομέα, με ισχυρή παρουσία του δημοσίου που θα εγγυάται τις καταθέσεις του λαού και θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη της χώρας. Χρειαζόμαστε ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, ιδιαιτέρα των νέων και σε νέες τεχνολογίες.

 

Υπάρχει εναλλακτικός δρόμος στο νεοφιλελευθερισμό και στην ιδιωτικοποίηση των πάντων ενάντια πινακίου φακής. Η χώρα χρειάζεται ένα ισχυρό πρόγραμμα δημόσιων -θα ακολουθήσουν οι ιδιωτικές- επενδύσεων σε τομείς που έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα, ουσιαστική ανασυγκρότηση του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα και νέο προσανατολισμό στον τουρισμό. Πυλώνες ανάπτυξης θα είναι οι ισχυρές δημόσιες επιχειρήσεις, η αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου, και η αξιοποίηση και όχι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

 

Στην προσπάθεια αυτή θα πρέπει να αξιοποιηθεί και να κληθεί να συμβάλλει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ιδιαιτέρα μορφωμένο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας. Η χώρα μετά από μια πενταετία ύφεσης είναι φανερό σε όλους ότι δε μπορεί να ανορθωθεί από αυτούς που μας έφεραν εδώ. Πολλοί άνθρωποι με λογικές του παρελθόντος – ακόμα και αν κάποιοι προέρχονται από χώρους της αριστεράς-έχουν πλήρως ενσωματωθεί στο σύστημα και δεν μπορούν να προσφέρουν ουσιαστικά. Χρειάζεται να δείξουμε εμπιστοσύνη σε ανθρώπους με ήθος, ακεραιότητα που υπηρετούν τις παραπάνω αντιλήψεις, που δεν έχουν ενσωματωθεί στο σύστημα και που με την καθημερινή του κοινωνική και άλλη δράση αποπνέουν αυτό το διαφορετικό, το συγκρουσιακό που εκπροσωπεί η αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.

 

Σε αυτή τη μάχη θέλουμε συμπαραστάτη-συνδιαμορφωτη και συναγωνιστή το λαό και την κοινωνία. Οι λογικές των αναθέσεων ανήκουν και εκφράζουν το παλαιοκομματισμό και την ενσωμάτωση στο σύστημα. Κρίσιμος και καθοριστικός είναι και ο ρόλος των λαϊκών κινημάτων στην επιτυχία μας. Μόνο, η κοινωνία και τα κινήματα μπορούν να επιβάλλουν τη διαρκή αλλαγή. Απώτερός μας στόχος πρέπει να είναι ο σοσιαλισμός.