Νομίζω ότι οφείλω μια εξήγηση για τους λόγους που με έκαναν να αποδεχθώ την πρόταση της Αντιπεριφερειάρχη Ρεθύμνου Μαρίας Λιονή να είμαι υποψήφιος στο συνδυασμό της στο Ρέθυμνο, για τις εκλογές στην Περιφέρεια Κρήτης με επικεφαλής, τον Σταύρο Αρναουτάκη. Και αυτό γιατί, σε επίπεδο Περιφέρειας, θεωρώ ότι υποτιμούνται, ή έστω δεν αναδεικνύονται επαρκώς, τόσο το ήδη παραγόμενο έργο, όσο και η δυναμική του θεσμού της τριτοβάθμιας αυτοδιοίκησης. Η Κρήτη είναι μια ιδιαίτερη περιφέρεια της Ελλάδας. Ως νησί, αποτελεί από μόνη της μια αυτοτελή, γεωγραφικά, πολιτική οντότητα, που είναι μάλιστα σχεδόν αυτάρκης σε επίπεδο παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών. Ως μέγεθος, της επιτρέπεται να φιλοδοξεί σε μια προοπτική ανάπτυξης, με μέσα που αυτή θα παράξει. Ιστορικά απέδειξε τη συνοχή της με την υπόλοιπη Ελλάδα, συμμετέχοντας σε όλους του αγώνες του Έθνους με τρόπο καταλυτικό για την ευδοκίμηση των αγώνων Του. Προσφέρει σήμερα στο ΑΕΠ της χώρας ένα ποσοστό της τάξης του 15%, δηλαδή υπερβολικά κατ’ αναλογία πληθυσμού, την ώρα που εισπράττει μόνο το 4% του κρατικού χρήματος σε έργα υποδομής.
Στην Ελλάδα της κρίσης, στην Κρήτη της κατ’ ανάγκην κρίσης, οι επόμενες περιφερειακές εκλογές αποτελούν πρόκριμα για την περαιτέρω εμπέδωση και διερεύνηση του θεσμού της τριτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, υπό την έννοια, ότι ως νέος θεσμός δοκιμάζεται αναγκαστικά από τον τρόπο διαχείρισης και εκμετάλλευσής του. Η περιφερειακή διοίκηση στην λοιπή Ευρώπη (πρώην Δυτική) έχει χρησιμοποιηθεί από χρόνια ως μοχλός ανάπτυξης των περιφερειακών ενοτήτων, οι οποίες, υπό αυτή τη μορφή αυτοδιοίκησης, έχουν πετύχει την οιονεί αυτονόμησή τους από την κεντρική εκτελεστική εξουσία. Η τετραετία Αρναουτάκη στη Περιφέρεια Κρήτης, είναι γεγονός ότι αποτιμάται από όλους με θετικό πρόσημο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν ελλείψεις, κενά ή χαμένες ευκαιρίες. Κάθε όμως επιλογή μεταξύ συνυποψηφίων για την ίδια θέση, κρίνεται με βάση τον απολογισμό του έργου του ήδη εκλεγμένου αιρετού αξιωματούχου και παράλληλα την εκτίμηση των εναλλακτικών προτάσεων που καταθέτουν, οι άλλοι συνυποψήφιοι για τις επερχόμενες εκλογές. (Στο βαθμό βέβαια που κάποιοι καταθέτουν και δεν υπηρετούν αποκλειστικά κομματικές σκοπιμότητες). Και εδώ, η υπεροχή του συνδυασμού Αρναουτάκη, είναι αδιαμφισβήτητη, ειδικά σε σχέση με τους αντίπαλους συνδυασμούς, οι οποίοι κατέρχονται στον εκλογικό στίβο για να υπηρετήσουν άλλα προτάγματα, διάφορα τελείως αυτής καθεαυτής της λογικής της αυτοδιοικητικής λειτουργίας.
Ειδικά για το Ρέθυμνο, έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι η διαχείριση της Μαρίας Λιονή, ως αντιπεριφερειάρχου, κρίνεται ως απολύτως ικανοποιητική, με δεδομένες μάλιστα τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες, κυρίως σε επίπεδο απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της τουριστικής προβολής του Ρεθύμνου, αλλά και της δημιουργίας αξιόλογου δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης.
Πού θα παιχθεί όμως το πολιτικό παιχνίδι για την επόμενη πενταετία;
1. Στη μεγιστοποίηση απορρόφησης κρατικών και ευρωπαϊκών κονδυλίων.
2. Στην αύξηση συμμετοχής της περιφερειακής ενότητας Ρεθύμνου, στην κατανομή του περιφερειακού προϋπολογισμού.
3. Στην ισόρροπη καταγραφή και εκτέλεση των υπό σχεδιασμό έργων, σε επίπεδο περιφέρειας Κρήτης.
4. Στην υπηρέτηση ενός κεντρικού πολιτικού – αυτοδιοικητικού δόγματος που θα αποκλείει λογικές περαιτέρω ενδυνάμωσης ενός υδροκέφαλου Ηρακλείου σε βάρος μιας παγκρήτιας στρατηγικής ανάπτυξης, όλων των περιφερειακών ενοτήτων.
5. Στην κατοχύρωση και ενίσχυση περιφερειακών θεματικών ενοτήτων, με την εγκυρότητα ανάληψής τους από την Περιφέρεια Κρήτης, στην κατεύθυνση της κοινωνικής αλληλεγγύης σε όλο το νησί.
6. Στη προάσπιση κυριαρχικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μάλιστα διασταλτικά, δηλ. με το σεβασμό της αξιοπρέπειας του κάθε πολίτη της Κρήτης.
7. Στη δυναμική παρουσία σε όλους τους Ευρωπαϊκούς φορείς και τη συστηματική αξιοποίηση ευρωπαϊκών πόρων και πρωτοβουλιών.
8. Την παράλληλη παροχή κινήτρων για την ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής, του μεταπρακτικού εμπορίου και της τουριστικής επιχειρηματικότητας.
9. Στην απόλυτη διαφάνεια, ως προς την διαχείριση των πόρων της Περιφέρειας.
Αν η Κρήτη εξασφαλίσει αυτοδύναμη ανάπτυξη με την εξασφάλιση ιδίων οικονομικών πόρων, όπως μπορεί, δηλ. αν καλλιεργήσει τη δυναμική και την προοπτική μιας αυτόνομης γεωγραφικής οντότητας, εκμεταλλευόμενη το εγχώριο της πολιτικό προσωπικό, αλλά και το ευφάνταστο των πολιτών της, τότε το στοίχημα γι’ αυτήν θα έχει κερδηθεί. Η περιφέρεια Κρήτης υπό αυτές τις προϋποθέσεις, μπορεί να λειτουργήσει πυλωτικά, δηλ. υποδειγματικά, για το θεσμό της τριτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα.
Έχοντας αυτό τον προβληματισμό, αποδέχθηκα την πρόταση της Μαρίας Λιονή και συσπειρώνομαι δίπλα της στο Ρέθυμνο, για το Ρέθυμνο. Εκτιμώ ότι η εμπειρία μου, ως μαχόμενου δικηγόρου, με μεταπτυχιακές σπουδές στη Πολιτική Επιστήμη στην Γαλλία, μου επιτρέπουν να θεωρώ ότι θα ‘μαι χρήσιμος, εφόσον εκλεγώ. Επαναλαμβάνω και πάλι: Η θέση του περιφερειακού συμβούλου, μπορεί ως θέση να μη σημαίνει, απολύτως τίποτα, μπορεί όμως και να ‘ναι ουσιαστική. Εξαρτάται από τη σημασία που αποδίδομε στο θεσμό της τριτοβάθμιας αυτοδιοίκησης και τις απαιτήσεις που έχουμε, από όσους, με την ψήφο μας, πλαισιώνουν την οργάνωσή του.
* Ο Θωμάς Λεχωβίτης είναι αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνου
