Για τα μέτρα της κυβέρνησης

Τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση και ψήφισε η Βουλή, όχι μόνο δεν συνιστούν καμία πραγματική και ουσιαστική ανακούφιση για το λαό, αλλά είναι και η άλλη όψη της κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης σε βάρος του. Στοχεύουν στο να νομιμοποιήσουν τη συνέχιση αυτής της πολιτικής στη συνείδηση του λαού.

Η κυβέρνηση κρύβει πως τα βάρβαρα μέτρα θα συνεχιστούν. Κρύβει επιμελώς πως μαζί με αυτά τα μέτρα, ο νόμος Κατρούγκαλου, η βάρβαρη περικοπή των συντάξεων και οι αυξήσεις των εισφορών παραμένουν. Κρύβει ότι η φοροληστεία μισθωτών και αυτοαπασχολουμένων, με το μηδενικό αφορολόγητο για τους αυτοαπασχολούμενους, το κουτσουρεμένο αφορολόγητο για τους μισθωτούς, οι πελώριοι έμμεσοι φόροι παραμένουν και συνιστούν τη «μερίδα του λέοντος» των ετήσιων κρατικών εσόδων.

Ζητώντας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «ψήφο εμπιστοσύνης» γι’ αυτά τα μέτρα, είναι σαν να ζητάει ξεδιάντροπα από το λαό «ψήφο εμπιστοσύνης» στη βάρβαρη φοροληστεία, στη δραστική περικοπή συντάξεων, συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική που έχει οδηγήσει τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση.

Η σημερινή εξαθλίωση μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, συνταξιούχων, αγροτών, που έχουν δει το βιοτικό τους επίπεδο να μειώνεται στο μισό, που είδαν μισθούς και συντάξεις να περικόπτονται δραματικά, που ματώνουν μέσα από μια αβάσταχτη φορολογία, που βλέπουν το κόστος ζωής να εκτινάσσεται, λόγω των φόρων, των ανταποδοτικών τελών, των ιδιωτικοποιήσεων, δεν αλλάζει με μερικά «ψίχουλα» ανακούφισης. Δεν μπορεί να αλλάξει όσο η αιτία που τα γεννά παραμένει. Και η αιτία που τα γεννά είναι η ανάγκη των μεγάλων επιχειρήσεων να διασφαλίσουν και να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους. Αυτές παίρνουν την πίτα από την όποια ανάκαμψη της οικονομίας. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τη στήριξη των άλλων κομμάτων, ψηφίζει το ένα μέτρο πίσω απ’ το άλλο υπέρ του κεφαλαίου (μείωση φορολογίας μετόχων, εθελοντική εισφορά εφοπλιστών κλπ.).

Η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει ποιος πληρώνει για τα περιβόητα «μέτρα ανακούφισης». Κρύβει το γεγονός ότι από τα 55 δισ. ευρώ του κρατικού προϋπολογισμού, οι μεγάλες επιχειρήσεις θα πληρώσουν λιγότερα από 3 δισ. ευρώ. Όλα τα υπόλοιπα, μέσα στα οποία βρίσκεται και το 1 δισ. των μέτρων που εξήγγειλε για το 2019, θα βγουν από τις τσέπες μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, συνταξιούχων, αγροτών.

Κρύβει πως τα όποια «μέτρα ανακούφισης» προέρχονται από τα ματωμένα υπερπλεονάσματα, δηλαδή την τεράστια κλοπή του λαού, πολύ πιο πάνω κι από τα συμφωνημένα πλεονάσματα με τους δανειστές. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε να απομυζά από το λαό 3,5% του ΑΕΠ (περίπου 7 δισ. ευρώ το χρόνο παραπάνω από τις κρατικές δαπάνες μέχρι το 2022) και πετυχαίνει συστηματικά να απομυζά 8 έως 9 δισ. ευρώ πάνω από τις κρατικές δαπάνες. Τα «μέτρα ανακούφισης» είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι από την τεράστια κλοπή του λαού στην οποία προβαίνουν συστηματικά όλες οι κυβερνήσεις, πριν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μεγάλος κερδισμένος των «μέτρων ανακούφισης» είναι το μεγάλο κεφάλαιο, παρά τις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει ως κερδισμένους τους εργαζόμενους. Το κεφάλαιο θα κερδίσει όχι μόνο έμμεσα, αφού τα μέτρα στοχεύουν στο να «χρυσώσουν το χάπι» της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, αλλά και άμεσα, αφού μεγάλο μερίδιο της χρηματοδότησης πηγαίνει απευθείας στις τσέπες των ομίλων. Αυτό, άλλωστε είναι και το νόημα της συνεχούς επίκλησης του «αναπτυξιακού χαρακτήρα» των μέτρων, στο οποίο επέμενε το κυβερνητικό επιτελείο.

• Η επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών συνιστά μια άμεση επιχορήγηση για τους μεγάλους ομίλους που θα βρουν φθηνότερη εργατική δύναμη και παράλληλα ένα επιπλέον κίνητρο για αντικατάσταση παλαιότερων με νέους εργαζόμενους.

• Μεγάλο μέρος της μείωσης του ΦΠΑ στην Ενέργεια στοχεύει στην ενίσχυση της κερδοφορίας των μεγάλων ενεργοβόρων επιχειρήσεων, τόσο στη βιομηχανία όσο και στον τουρισμό. Οι λαϊκοί καταναλωτές θα ωφεληθούν ελάχιστα.

• Η προκλητική υπεραπόσβεση για τους μεγάλους ομίλους μεταφράζεται στην εκχώρηση νέων τεράστιων νόμιμων φοροαπαλλαγών. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση φορολογεί το λαό με τεκμαρτά εισοδήματα, φοροαπαλλάσσει το κεφάλαιο με τεκμαρτές, ανύπαρκτες δαπάνες.

• Το φιλοδώρημα του 1 ευρώ την ημέρα για τους συνταξιούχους απέχει πολύ όχι μόνο από την αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών των τελευταίων ετών στις συντάξεις, αλλά ακόμα και απ’ τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν δικαιώσει τους συνταξιούχους και προβλέπουν αναδρομικά πολλών χιλιάδων ευρώ.

• Η μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης αφορά κυρίως μεγαλύτερα εισοδήματα και σε κάθε περίπτωση -προς το παρόν- είναι μια υπόσχεση που εξαρτάται από την πορεία των δημοσιονομικών, τον κίνδυνο εκδήλωσης νέας κρίσης στην ΕΕ, τις γενικότερες οικονομικές εξελίξεις. Δεν καλύπτει παρά ένα πολύ μικρό μέρος απ’ την τεράστια φοροληστεία, μέσα από την μείωση του αφορολόγητου, τα τεκμήρια διαβίωσης, την κατάργηση των εκπτώσεων.

• Η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών αφορά ελάχιστα χρόνια, ενώ θα οδηγήσει σε νέα πίεση για αντικατάσταση ακριβών εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας με νέους φθηνότερους.

• Το φιλοδώρημα που είναι λιγότερο από 50 λεπτά την ημέρα από τη μείωση του ΦΠΑ σε κάποια είδη διατροφής είναι «σταγόνα στον ωκεανό» της τεράστιας φοροληστείας των εργαζομένων, αφού παραμένουν ο υψηλός συντελεστής ΦΠΑ, οι Ειδικοί Φόροι, τα ανταποδοτικά τέλη.

Τίποτα ακόμα και απ’ αυτά τα ελάχιστα δεν θα είχαν δοθεί χωρίς τους αγώνες των εργαζομένων όλο το προηγούμενο διάστημα.

Πραγματική ανακούφιση οι εργαζόμενοι και ο λαός μπορούν να πετύχουν μόνο μέσα από τον αγώνα για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο: Απέναντι στο κεφάλαιο και την πολιτική αυτών που το υπηρετούν, την ίδια ώρα που κάνουν τα πάντα για να ξεγράψει ο λαός τα δικαιώματα, να ρίξει στα Τάρταρα τις απαιτήσεις του, να ξεχάσει ό,τι έχασε και να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα, τις δόσεις, τα επιδόματα και τα κοινωνικά μερίσματα. Και να τους λέει και «ευχαριστώ» από πάνω.

Σε αυτόν τον αγώνα συμπαραστάτης μπορεί να είναι ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ παντού.