«Σκοτώνω τον εαυτό μου» σημαίνει αυτοκτονία. Πράξη θανάτου από πρόθεση. Στιγμιαία και όχι μελλοντική. Με βασική, όμως, προϋπόθεση να τελείται από το ίδιο το θύμα. Με πραγματικές αιτίες την απελπισία, τη διαταραχή, την κατάθλιψη, τις καθημερινές δυσκολίες και γενικότερα τα πολλά προβλήματα εντός και εκτός του χώρου διαβίωσης.
Αρχικά, λοιπόν, είναι γεγονός -και χαίρομαι- πως αναγνωρίζετε στο άρθρο σας, χάριν αστυνομικού ρεπορτάζ, ότι το μεγάλο αυτό ποσοστό της πόλης είναι θύματα, όχι μιας κακής δημοτικής αρχής εδώ και οκτώ χρόνια, τουλάχιστον όμως, μιας δημοτικής αρχής, η οποία με σαφή και δημοκρατικό τρόπο δεν αποδείχθηκε αποδεκτή από 11.011 ψηφοφόρους (προφανώς θύματα για εσάς…), παρά το πολυδιαφημισμένο έργο της και δεν αναγνωρίστηκε στο σύνολό της. Τις αιτίες για αυτό εύχομαι να τις υποδεχθούν, να τις εκτιμήσουν, να τις κρίνουν ορθά και εν τέλει να τις αποδεχθούν όλοι οι σχετικοί αποδέκτες.
Αντιληφθείτε, όμως, ότι σε ένα σαφές κλίμα δυσφορίας και απερχόμενης δημοτικής αρχής, αυτή απλά παρέμεινε στη θέση της. Το Ρέθυμνο, δια του 49,59% και πλέον (δυστυχώς όχι καταγεγραμμένο) των ψηφοφόρων του, απέδειξε ότι θέλει μια δημοτική αρχή να ακούει και να βλέπει, πριν ενεργήσει. Τα σχεδόν οκτώ χρόνια δημοτικής πορείας και τα όσα έργα διέθετε στη φαρέτρα του ο προεκλογικός αγώνας -αγωνία της Νέας Αντίληψης, δεν ήταν καν ικανά, να παρέχουν μια άνετη νίκη, αντιθέτως άφησαν επίγευση και εντύπωση ήττας στην συνείδηση όλων. Η απειρία με τα αυτοδιοικητικά, που αφορά κάποιους από όσους λάβαμε μέρος στον συνδυασμό Ρέθυμνο Αξίζεις, δεν μπόρεσε τελικά και δεν μπορεί να αποτελέσει καν βάσιμο ισχυρισμό για την αποχή μας από τα δημοτικά πράγματα. Καταδεικνύεται δε και από το ίδιο αποτέλεσμα, το οποίο ένα είναι σίγουρο ότι θα αφήσει: το άρωμά του για μια πενταετία. Αντίθετα, η όρεξη, η γνώση, το πάθος μας για την πόλη που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, φύγαμε για σπουδές και επιστρέψαμε, ήταν στοιχεία αναγνωρίσιμα και πριν την εκλογική μας ενασχόληση και τα οποία στην συνείδηση του κόσμου αποτέλεσαν και αποτελούν εχέγγυα επιτυχίας.
Πρέπει να γνωρίζετε, πλέον, ότι το Ρέθυμνο απαντάει σιωπηρά σε κάθε τέτοια πρόκληση, σε κάθε τέτοιο άρθρο. Και να γνωρίζετε ότι η σιωπηρή απόρριψη, γεννά περισσότερα ερωτήματα. Ερωτήματα που πρέπει να σας βοηθήσουν να αγγίξετε αλλιώς αυτόν τον κόσμο, ακόμα και με τα γραφόμενά σας. Όχι αποκαλώντας τον αυτόχειρα και εκλογικά πεθαμένο, κατά τη διάρκεια του, υπέρτατης σημασίας, δικαιώματος έκφρασης της γνώμης του δια της ψήφου του.
Το Ρέθυμνο κέρδισε από αυτήν τη διαδικασία. Και με χαρά θα το καταλαβαίνουμε κάθε μία μέρα που περνάει. Όχι με τη χαρά του πολιτικού αντιπάλου, αλλά με το συναίσθημα του ενθουσιασμού, της ευχαρίστησης, της καλής συνεργασίας, της συμμετοχής και της ικανοποίησης για το κοινό καλό.
Το νικηφόρο αποτέλεσμα, στην συνείδηση όλων των Ρεθυμνιωτών, είναι άλλο από αυτό που καταγράφηκε. Είναι γραμμένο στην συνείδηση, ακόμα και αυτών που δεν ψήφισαν. Αυτό το σχεδόν ισόπαλο (με διαφορά 180 ψήφων) εκλογικό αποτέλεσμα, όμως, να είστε σίγουρος ότι το μόνο που θα προσφέρει είναι χρόνια μπροστά και όχι πίσω. Όχι με τις πράξεις και τις αποφάσεις μιας πλειοψηφικής δημοτικής ομάδας, αλλά με ένα ολόκληρο δημοτικό συμβούλιο που θα παλεύει για το καλύτερο της πόλης. Και σε μια ομάδα δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Υπάρχουν μόνο μαχητές και στη νίκη και στην ήττα.
Είναι δικαίωμά σας και μάλιστα αναφαίρετο, να διατυπώνετε την άποψή σας για ένα γεγονός, εν προκειμένω για μια πολιτική κατάσταση, με θετικές ή αρνητικές κρίσεις, όμως είναι υποχρέωσή σας παράλληλα να μεταφέρετε μέσω του έγκριτου μέσου που φιλοξενεί τα γραφόμενά σας, και την πραγματικότητα, όπως την αντιλαμβάνεται αυτή η μικρή πολιτεία, στην οποία ζούμε καθημερινά. Αυτή η πραγματικότητα πρέπει από σήμερα κιόλας να γίνει φίλτρο, όχι μαγικό, ούτε φωτογραφικό, μέσα από το οποίο θα επιτρέπεται η διέλευση εντελώς δημοκρατικών διαδικασιών, εποικοδομητικού διαλόγου, συναποφασίζοντας για την επίλυση έστω και των πιο μικρών προβλημάτων, ενώ ό,τι ξένο θα αποκόπτεται.
Καλό θα είναι, οι κορώνες, μιας άλλης περασμένης εποχής, να μην έχουν θέση, ούτε στα γραφόμενά σας, πια. Δεν είναι συμβουλή δική μου, είναι απαίτηση του κάθε πολίτη του Ρεθύμνου. Ήταν η βούληση αρχικά ολίγων, αλλά τώρα, ανεπιτυχώς εκλογικά, ευτυχώς όμως με επιτυχία, αποτελεί μια ενιαία βούληση πολλών… πάρα πολλών. Πάρτε το μήνυμα… Ψάξτε το… Και να είστε βέβαιος ότι κανείς δεν θα χάσει. Αυτό θέλει μια άλλη γενιά να σας πει εδώ και καιρό. Και τώρα που σας το είπε, ακούστε!
Τέλος, αν αιτηθείτε μιας μακροχρόνιας άδειας, είστε τυχερός, γιατί θα την κάνει δεκτή, το 49,59% και πλέον των πολιτών του Ρεθύμνου, ποσοστό ικανό για να ξεκουραστείτε. Καλό και αδιατάρακτο καλοκαίρι και σε σας.
(Το κείμενο γράφτηκε ως απάντηση στο από 28-05-2014 άρθρο του κ. Ηλία Κυριακάκη, δημοσιευμένο στο, με ίδια ημερομηνία, φύλλο της εφημερίδας σας).
* Ο Πέτρος Ευαγγέλου Στεφανάκης είναι δικηγόρος, δημοτικός σύμβουλος Ρεθύμνου, με τον συνδυασμό «Ρέθυμνο Αξίζεις» του Θοδωρή Νίνου
