Για την κεντροαριστερά

Επειδή ο αρθρογράφος είναι πολύ σοβαρός και επειδή αυτά που υποστηρίζει στο άρθρο του έρχονται σε αντίθεση με αυτά που έχω υποστηρίξει για την κεντροαριστερά, θέλω να αντικρούσω το άρθρο του, αφού πρώτα αναφέρω περιληπτικά τις 6 θέσεις του συγκεκριμένου άρθρου.
1. Η σημαντικότερη πολιτική επίπτωση της ελληνικής κρίσης, είναι η αποσύνθεση του κεντροαριστερού πόλου του κομματικού συστήματος που εκπροσωπήθηκε από το ΠΑΣΟΚ. 2. Η αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ δεν υπονομεύει μόνο την προσπάθεια διάσωσης της χώρας, αλλά αποτελεί κίνδυνο για την ίδια τη δημοκρατία, επειδή δεν υπάρχει λειτουργική δημοκρατία, δίχως μια μεγάλη, μετριοπαθή, υπεύθυνη, πολυσυλλεκτική κεντροαριστερά. Άρα η κεντροαριστερά θα επανακάμψει, με την προϋπόθεση βέβαια ότι η χώρα θα αποφύγει τη χρεοκοπία. Πώς όμως θα επανακάμψει; 3. Μια δυνατότητα είναι η «ανάσταση» του ΠΑΣΟΚ, μια πιθανότητα που την βλέπει μάλλον αδύνατη. 4. Μια άλλη δυνατότητα είναι η αντικατάσταση του ΠΑΣΟΚ από τον κεντροαριστερό χώρο με πρωτοβουλίες που προέρχονται από πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ και από αξιόλογους διανοούμενους. Και αυτή η δυνατότητα του φαίνεται κάπως απίθανη. 5. Καταλήγει ο αρθρογράφος «αναγκαστικά» ότι το πιο πιθανό είναι η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στον κυρίαρχο πόλο της κεντροαριστεράς. 6. Αυτή η εξέλιξη θα έχει θετικές διαστάσεις (π.χ. ανανέωση του πολιτικού συστήματος), αλλά και αρνητικές διατάσεις (τέτοιου είδους προσαρμογές παίρνουν χρόνο και η παρούσα συγκυρία δεν επιτρέπει τέτοιες πολυτέλειες καθώς και ότι η προσαρμογή αυτή θα έχει ως κεντρικό κόστος την αναπαλαίωση και συντήρηση των χρεοκοπημένων αξιών και πρακτικών του λαϊκισμού).
Μια πρώτη ανάγνωση των θέσεων 1 και 2 φέρνει τον αρθρογράφο να βεβαιώνει (αθέλητα βέβαια) ότι το ΠΑΣΟΚ που κατέρρευσε ήταν η μεγάλη, μετριοπαθής, υπεύθυνη και πολυσυλλεκτική κεντροαριστερά. Η δική μου άποψη είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, παρόλα τα μεγάλα λάθη του, υπήρξε πράγματι η μεγάλη, πολυσυλλεκτική κεντροαριστερά, που πράγματι είναι απαραίτητη για τη δημοκρατία. Όμως όλοι οι αρθρογράφοι εκτός της επιρροής του ΠΑΣΟΚ, όσο «υπήρχε» το ΠΑΣΟΚ δεν το αποδέχθησαν ποτέ, ενώ τώρα που εκμέτρησε το ζην, αρχίζουν να αναγνωρίζουν τη σημασία του. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ.
Το δεύτερο που παρατηρώ είναι ότι ο εκλεκτός αρθρογράφος αρνείται να δεχθεί τη ΔΗΜΑΡ ή τους οικολόγους ως κόμματα του κεντροαριστερού χώρου. Αυτό μου προκαλεί τεράστια εντύπωση. Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι στην κεντροαριστερά εντάσσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τις παλαιοκομμουνιστικές και αναρχοαυτόνομες συνιστώσες του, τον Λαφαζάνη, τους Φωτόπουλους και τους Μπαλασόπουλους, τότε η έκπληξη μετατρέπεται σε κατάπληξη. Σκεφτείτε: κεντροαριστεροί είναι ο Τσίπρας και ο Λαφαζάνης και όχι ο Κουβέλης!
Η κύρια ένστασή μου στο εν λόγω άρθρο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει (τώρα που οδεύει προς την εξουσία) η κεντροαριστερά. Πιστεύω ότι όσο εύκολο είναι να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλο τόσο και περισσότερο δύσκολο (ή μάλλον αδύνατον) να γίνει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ η κεντροαριστερά στην Ελλάδα. Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, από την οποία την έχουν σώσει μέχρι ώρας τα μνημόνια της Τρόικας, που τόσο πολύ μάχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως η Ελλάδα για να επιζήσει δεν μπορεί να έχει ανάγκη το κόμμα που θα καταργήσει τα μνημόνια· το κόμμα που θα αναστείλει μονομερώς την εξόφληση του εθνικού χρέους· το κόμμα που μαζί με τη Χρυσή Αυγή και τους Καμμένους είναι ο στυλοβάτης του λαϊκισμού· το κόμμα των Φωτόπουλων και Μπαλασόπουλων· το κόμμα των καταλήψεων· το κόμμα των μπαχαλάκηδων· το κόμμα -συνήγορος των κουκουλοφόρων· το κόμμα των κρατιστών (και του διορισμού επιπλέον 100.000 Δημ. Υπαλλήλων). Ναι, υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη ωσάν τον Δραγασάκη και Σταθάκη, αλλά αυτά είναι οι ελάχιστες προοδευτικές εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον λαϊκίστικο, συντηρητικό και παλαιοκομμουνιστικό κανόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι! Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν είναι η κεντροαριστερά, αλλά με την ανάληψη της εξουσίας θα ρίξει το καράβι της χώρας στα βράχια της χρεοκοπίας. Φυσικά και θεωρώ αρκετά πιθανό -λόγω της αδυναμίας της κυβέρνησης Σαμαρά- να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σύντομα. Εκείνο που θεωρώ αδύνατο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μετατραπεί σύντομα σε κεντροαριστερά, καθώς επίσης αδύνατο να βοηθήσει στη σωτηρία της χώρα και του λαού. Άλλωστε αυτό το τελευταίο το αναφέρει στην κατακλείδα του και ο αρθρογράφος λέγοντας: «οι ατελείς και μισόκαρδες προσαρμογές ισοδυναμούν με ωρολογιακές βόμβες και η στιγμή του λογαριασμού στο τέλος πάντοτε φτάνει».
Όπως έχω ξαναγράψει, η άποψή μου είναι ότι η ισχυρή κεντροαριστερά (όπως ακριβώς και η κεντροδεξιά) είναι εντελώς απαραίτητη πολιτική παράταξη για τη δημοκρατία. Το ΠΑΣΟΚ, λόγω των λαθεμένων χειρισμών των κυβερνήσεων 2009-2011, λόγω της λαϊκίστικης απομόνωσής του από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις όταν προσπάθησε να διασώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία και λόγω του Β. Βενιζέλου (ο οποίος μπορεί να είναι ένα σημαντικό στέλεχος της κεντροαριστεράς, αλλά είναι ένας καταστροφικός αρχηγός για το ΠΑΣΟΚ) δεν μπορεί να αναγεννηθεί και να ξαναφτιάξει μόνο του την κεντροαριστερή παράταξη. Αλλά όμως, το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, οι οικολόγοι και όλα τα στελέχη της κεντροαριστεράς που βρίσκονται στο χώρο (διεγραμμένα ή αποχωρήσαντα από το ΠΑΣΟΚ), μπορούν να φτιάξουν μια ισχυρή κεντροαριστερά. Η ισχυρή κεντροαριστερά είναι αναγκαία για τη δημοκρατία, καθώς και για τη σωτηρία της Ελλάδας. Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κυβερνήσει, αλλά δεν μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα και φυσικά δεν μπορεί να γίνει στο κοντινό μέλλον κεντροαριστερά. Ίσως μετά από 10 χρόνια να γίνει.