Γιατί μιλάει γι’ αυτόν, με τα καλύτερα λόγια, αξιόπιστα και χωρίς εξάρσεις και συναισθηματισμούς το πλούσιο έργο του ως Δημάρχου στον Δήμο Ρεθύμνου, τον οποίον υπηρέτησε πιστά, έντιμα, θαρραλέα και μοναδικά επί δεκαετίες, με πολλές προσωπικές θυσίες και με ηρωισμό αλλά και με αυταπάρνηση, θα έλεγα.
Σεμνό και ταπεινό παιδί στην πρώτη νιότη σχεδόν ακόμη, αλλά και αξιόλογος επιστήμονας Φιλόλογος, ήταν όταν, αγαθή τη τύχη για το Ρέθυμνο, κλήθηκε σε χαλεπή περίοδο να υπηρετήσει τον Δήμο Ρεθύμνου ως Δήμαρχος, με ευτυχές αποτέλεσμα να συνδέσει έπειτα ολόκληρη τη ζωή του και να διαθέσει τα καλύτερά του χρόνια και όλες τις δυνάμεις του σε αγωνίες, αγώνες και θυσίες, για το μέλλον, την ανάπτυξη, την προβολή και την προκοπή της Πόλης μας.
Ήταν ο οραματιστής, εμπνευστής αλλά και ο δημιουργός, της μεγάλης Ιδέας για την ανάπτυξη και την προκοπή αυτού του τόπου, για να ξεφύγει από την μιζέρια αλλά και την μοιρολατρία, ως παραγκωνισμένος τόπος, που δικαιολογούσε μέχρι τότε απόλυτα, τον αποδοθέντα από την γλαφυρή πένα του μεγάλου μας Λογοτέχνη και Συγγραφέα Παντελή Πρεβελάκη χαρακτηρισμό του, ως «Παντέρμου Ρεθέμνους», αφού μόνον η υλοποίηση των μεγαλόπνοων σχεδίων και οραματισμών του Δημήτρη Αρχοντάκη, με έργα που φέρουν την προσωπική του σφραγίδα, ως Δημάρχου της πόλης του Ρεθύμνου, άλλαξαν ριζικά την εικόνα του και το μέλλον του!
Έργα τα οποία είχαν τεράστια σημασία και επίδραση στην προκοπή του και άνοιξαν διάπλατα τις προοπτικές ανάπτυξης για ολόκληρο τον Νομό Ρεθύμνου και όχι μόνον για την Πόλη μας!
Το Ρεθυμνάκι μας, το έκανε Ρέθυμνο υπερήφανο, ώστε ο ιστορικός πια χαρακτηρισμός του ως «Παντέρμο Ρέθεμνος» να έχει μείνει μόνον ως λογοτεχνική αναφορά και προσέγγιση του παρελθόντος!
Οι Ρεθεμνιώτες γνωρίζουν όλοι, γιατί ως Έδρα του Πανεπιστημίου Κρήτης, επιλέχτηκε το Ρέθυμνο, και φαντάζομαι αναγνωρίζουν όλοι, ότι σημαντικό μερίδιο στην επιτυχή και ευτυχή για την Πόλη μας επιλογή, από πλευράς της Πολιτείας, αναλογεί αναμφίβολα και πιστώνεται στον Δημήτρη Αρχοντάκη!
Αυτόν εμπιστεύθηκαν οι Ρεθεμνιώτες και είτε δώρησαν είτε διέθεσαν τις περιουσίες τους, με χαμηλό-συμβολικό τίμημα, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά του, κυρίως οι Γαλλιανοί, ώστε στον φάκελο διεκδίκησης της Έδρας του Πανεπιστημίου Κρήτης, η υποψηφιότητα του Ρεθύμνου την οποία στήριζε με θέρμη, να υπερτερεί και να προβάλει σημαντικά, έναντι των άλλων Νομών, χάριν της εξασφάλισης υπέρ τού σκοπού αυτού, σημαντικών εκ των απαιτουμένων για την ανέγερση Πανεπιστημιακών Σχολών στην Πανεπιστημιούπολη Γάλλου, εκτάσεων!
Οι Ρεθεμνιώτες ακόμη, γνωρίζουμε και είμαστε υπερήφανοι και καμαρώνουμε, ότι το Ρέθυμνο ως Τουριστικός προορισμός έχει στα μεγάλα του ατού, μεταξύ άλλων και την διατήρηση και προστασία σε ζωντανό Ιστορικό Μνημείο, Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, το Ιστορικό Κέντρο της Παλιάς Πόλης του Ρεθύμνου!
Γι’ αυτήν μας την υπερηφάνεια όμως, πιστώνεται και πάλιν ο Δημήτρης Αρχοντάκης, πού δικό του όραμα ήταν και χρειάστηκε, για να το επιτύχει, να δώσει μάχες και τεράστιους αγώνες, δεχόμενος μάλιστα επιθέσεις, ύβρεις και προπηλακισμούς, αντιμέτωπος σε μεγάλα συμφέροντα, αλλά και με την εσφαλμένη νοοτροπία και αντίληψη μικροϊδιοκτητών, πού δεν επιθυμούσαν την προστασία της Παλιάς Πόλης με αυστηρό νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο προστασίας, πού θα δυσχέραινε την κατά την βούλησή τους ελεύθερη αξιοποίηση των περιουσιών τους!
Επίσης σ’ αυτόν πιστώνεται η απαλλαγή της πόλης από το απαρχαιωμένο παντορροϊκό αποχετευτικό δίκτυό της και από τα αστικά της λύματα, πού μούσκευαν επικίνδυνα και διάβρωναν αηδιαστικά τα θεμέλια των σπιτιών, και πού μέχρι τότε χυνόταν στην θάλασσα, με αυτονόητο αποτέλεσμα και τη συναφή εξυγίανση των ακτών της, με τη δημιουργία σύγχρονου αποχετευτικού δικτύου, καθώς και με την δημιουργία υπερσύγχρονου Βιολογικού Καθαρισμού λυμάτων, στον οποίον πλέον οδηγούνται όλα τα λύματα από τον Πλατανιά μέχρι το Ατσιπόπουλο!
Διότι ήταν μεν έργο που οι καιροί απαιτούσαν πλέον την υλοποίησή του, ο ίδιος όμως, όχι μόνον το είχε εμπνευσθεί δεκαετίες πριν, αλλά και πέτυχε επί των ημερών του να το υλοποιήσει!
Την Πόλη την ξεδίψασε επίσης με το μεγάλο υδρευτικό έργο από τα νερά της Αργυρούπολης, πού και γι’ αυτό το έργο δεν ήταν αυτονόητη, η υλοποίησή του καθώς χρειάστηκε να δώσει μεγάλες μάχες, και δικαστικές, για να καταφέρει το αυτονόητο, καθώς η διέλευση των υδραγωγών σωλήνων μέσα από εδάφη του Αποκόρωνα, είχε πολλές δυσχέρειες, και η πόλη ευρίσκετο πολλές φορές σε ομηρία, των λοιπών δικαιούχων χρήσης των νερών από τις πηγές της Αργυρούπολης, που απαιτούσαν να ποτίζουν επί ίσοις όροις οι πηγές την διψασμένη Πόλη και τα χωράφια τους!
Το τεράστιο έργο της αντιπλημμυρικής προστασίας της Πόλης πού με τα πρώτα πρωτοβρόχια γινόταν μια κολύμπα και καταστρεφόταν περιουσίες, οφείλεται κυριολεκτικά, στην αποφασιστικότητα και στο πείσμα του Δημήτρη Αρχοντάκη!
Αυτά είναι όλα λίγο-πολύ γνωστά και ελάχιστα μπορεί να ενισχύσουν την ιστορική μνήμη των καλόπιστων και καλοπροαίρετων Συμπολιτών μου!
Όμως αισθάνομαι την υποχρέωση να μην σιωπήσω, τώρα που οι θαλασσοταραχές και οι καταιγίδες, απειλούν, την ηθική υπόσταση αυτού του υπέροχου ανθρώπου, αλλά να καταθέσω δύο προσωπικές μου μαρτυρίες, πού δείχνουν διαχρονικά την ποιότητα, την ευγένεια, την ανιδιοτέλεια και την ανωτερότητα ψυχής τού Δημήτρη Αρχοντάκη, υπενθυμίζοντας και δύο στροφές από ένα ποίημα μου:
Τον δίκαιο Αριστείδη τον ξορίσανε
Τον Καζαντζάκη τον τρανό τον αφορίσανε
Κι αν στόχο έχουν βάλει εσένα τώρα,
αξία είσαι και γι’ αυτό! Μη κλαίς! Προχώρα!
Το 1970 -1971 ήμουν μαθητής στην Ε’ Γυμνασίου και οικότροφος στην ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΤΕΓΗ του αείμνηστου Ιερέα Παπά-Γιάννη του Πίττερη, ενός Αγίου σίγουρα ανθρώπου! Η αγωνία του και οι αγώνες του καθημερινά, δεν ήταν μόνον για να εξασφαλίσει τροφή και στέγη προς τους εκατό και πλέον οικοτρόφους, που κι αυτό ήταν τεράστιο έργο και προσφορά, αλλά και να τούς δώσει προοπτικές και δυνατότητες Πανεπιστημιακής μόρφωσης! Πώς όμως; Οι οικότροφοι ούτε τα ελάχιστα τροφεία δεν μπορούσαν οι οικογένειές τους να καταβάλουν!
Όμως με την συμπαράσταση τότε και την βοήθεια μιας μεγάλης εξίσου κυρίας του Ρεθύμνου και μεγάλης προσωπικότητες στους δημοκρατικούς αγώνες, της μετέπειτα Βουλευτίνας και τέως Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Βιργινίας Τσουδερού, βρήκαν μαζί με τον Παπά-Γιάννη δεκάδες οικογένειες των Αθηνών, όχι κατ’ ανάγκην Κρητικής καταγωγής, και τους ανέθεσαν την πληρωμή των τροφείων των ασθενέστερων οικονομικά οικοτρόφων κι εκείνοι με ευχαρίστηση ανταποκρίθηκαν! Έτσι ξεκίνησε και η δική μου προσωπική σχέση με τον Δικηγόρο Αθηνών Ανδρέα Τσουδερό, η οποία μετεξελίχθηκε αργότερα σε σχέση απόλυτης αγάπης, εκτίμησης και σεβασμού, μέχρι σήμερα!
Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε από απλό χωριατάκι, στο οικοτροφείο του Παπά-Γιάννη, να γίνω αξιόμαχος υποψήφιος στις Εισαγωγικές Εξετάσεις για τα ΑΕΙ! Λεφτά για φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα δεν υπήρχαν! Βρήκε όμως και πάλιν την λύση ο αείμνηστος Παπά-Γιάννης στο πρόσωπο του Δημάρχου, και τότε, Δημήτρη Αρχοντάκη, ο οποίος ως άριστος Φιλόλογος είχε επί της Λεωφόρου Κουντουριώτη το καλύτερο Φιλολογικό Φροντιστήριο της εποχής, του οποίου η επιλογή του για αξιόλογη προετοιμασία υποψηφίου φοιτητή για τις Εισαγωγικές Εξετάσεις σε επίπεδο Νομού Ρεθύμνης, ήταν μονόδρομος.
Δέχτηκε λοιπόν, να εντάξει αθόρυβα, μυστικά και προπάντων αφιλοκερδώς, στα δυναμικά γκρουπ του φροντιστηρίου του, των υποψηφίων για τα Πανεπιστήμια, όλα τα παιδιά της Παιδικής Στέγης της Ε’ και ΣΤ’ Γυμνασίου, επί σειρά ετών, εντελώς δωρεάν, χωρίς ούτε ένα πενηνταράκι, και μάλιστα με απόλυτη εχεμύθεια έναντι των λοιπών μαθητών του, οι οποίοι ουδέποτε μέχρι και σήμερα πληροφορήθηκαν ότι ανάμεσά τους, ήταν αρκετοί που δεν κατέβαλαν δίδακτρα, χάριν στην ανιδιοτελή προσφορά του Δημήτρη Αρχοντάκη, χωρίς την οποία, η προσωπική μου τουλάχιστον πορεία στις Εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο δύο χρόνια μετά, θα ήταν τουλάχιστον διαφορετική. Δηλαδή επί δύο χρόνια τουλάχιστον, μαζί με μένα, άλλα 10 παιδιά της Παιδικής Στέγης, δέχονταν την ευεργεσία του, η οποία φυσικά συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια με άλλα παιδιά!
Αυτή είναι μία κατάθεση ψυχής πού κάνω για πρώτη φορά, μετά από 40 και πλέον χρόνια, και πού από τότε αισθανόμουνα την εσωτερική ανάγκη να του πω δημόσια ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Η άλλη προσωπική μου μαρτυρία, ήταν 20 χρόνια μετά, όταν ο Δημήτρης Αρχοντάκης, Δήμαρχος και πάλιν της Πόλης μας, βρέθηκε ξανά αδύναμος όπως και όλοι οι συμπολίτες μας έμποροι της οδού Αρκαδίου, μπροστά στα καταστροφικά αποτελέσματα μιας ξαφνικής νυχτερινής δυνατής νεροποντής! Τα πάντα είχαν πλημμυρίσει και το αποχετευτικό δίκτυο επέστρεφε αηδιαστικά, μαζί με τα νερά πού δεν μπορούσε να αντέξει και τις βρωμιές και τις ακαθαρσίες που φιλοξενούσε μέχρι τότε νωχελικά, στους παντορροϊκούς απαρχαιωμένους σωλήνες του. Βουτηγμένος ο Δήμαρχος Δημήτρης Αρχοντάκης μέχρι τα γόνατα με τις γαλότσες μέσα στις λάσπες και στις βρωμιές, και μ’ ένα φτυάρι στα χέρια, μέχρι τα ξημερώματα της άλλης ημέρας, πάλευε να σώσει μαζί με τα συνεργεία τού Δήμου για μια ακόμη φορά κατεστραμμένους καταστηματάρχες, τις περιουσίες των συμπολιτών μας! Ήταν μια εικόνα και μια εμπειρία πού δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Τότε προφανώς ήταν πού έθεσε το προσωπικό στοίχημα για τον Τόπο, να τον απαλλάξει από τις πλημμύρες αλλά και τις βρωμιές. Και φυσικά τα πέτυχε και τα δύο!
Σταματώ εδώ για να προσθέσω δύο λόγια ακόμη για την προσωπική του δικαστική περιπέτεια, που βιώνει με μεγάλη θλίψη όπως προκύπτει από τα γραπτά του. Και να τού υπενθυμίσω και πάλι με δύο στίχους μου πως:
Όταν τα κύμματα σηκώνονται βουνά
κι αγριεμεν’ ανεμοδέρνουν την ψυχή σου
κι ο αγέρας γύρω σου λυσσομανά,
τότε μη δείξεις ποιά ‘ναι η απαντοχή σου!
Άσε τη θάλασσα το κύμα της να σπάσει
και κόντρα το τιμόνι μην το φέρνεις!
Μονάχη της σε λίγο θα κοπάσει,
κι άδικα το σκαρί σου, μην το γδέρνεις!
Πάντα η γαλήνη την φουρτούν’ ακολουθεί,
λάμπει ο Ήλιος, ξαστερώνει ο Ουρανός!
Η οργή στο κύμα πια, σε λίγο θα χαθεί!
Θα πρέπει να επιστρατεύσει λοιπόν την ψυχραιμία του, και την ευγένεια ψυχής και την ανωτερότητα πού πάντα τον διέκρινε, και να δώσει την ευκαιρία στην δικαστική εξουσία, να κρίνει με την σειρά της, με ηρεμία και ψυχραιμία, ξανά τα δεδομένα της υπόθεσης!
Προσωπικά, χωρίς να έχω γνώση τού φακέλου της υπόθεσης, θεωρώ απίθανο και αδύνατον για τον Δημήτρη Αρχοντάκη, να έχει υποπέσει με δόλο σε οποιαδήποτε παράβαση οικονομικού αντικειμένου, σε βάρος οιουδήποτε και πολύ περισσότερο, κατά του Δήμου Ρεθύμνης. Δεν θέλω και δεν μπορώ να υπεισέλθω παραπάνω σε μια εκκρεμούσα υπόθεση.
