Τις προάλλες συμμάζευα το Αρχείο που είχα κρατήσει από τον καιρό που ο παππούς μου πρώτος απ’ όλους, και τους συγγενείς και τους ξένους, είχε διαγνώσει την αγάπη μου για την αρχαιοελληνική σοφία και τη μαγική της δύναμη στις ψυχές των κατοπινών. Και θα ‘θελα το κείμενο του Λουκιανού που φιλοξενείται στην τωρινή επιφυλλίδα μου να το αφιερώσω ως «στερνό αποχαιρετισμό» σε ένα μου συγγενικό πρόσωπο που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή σε ηλικία 30 ετών φτωχό από χρήματα, πλην πλούσιο στην καρδιά.
«Επειδή πολλά και παράνομα κάνουν οι πλούσιοι», γράφει σκωπτικά ο Λουκιανός, «αντίθετα με τους βιοτικούς κανόνες κλέβοντας και καταπιέζοντας και καταφρονούνε γενικώς τη φτωχολογιά, η Βουλή κι ο Λαός αποφάσισαν, όταν πεθάνουν οι πλούσιοι, τα σώματά τους να τιμωρούνται, όπως και των άλλων κακούργων, οι ψυχές τους, όμως, να ξαναγυρνάνε στην Επάνω Ζωή και να χώνονται στα γαϊδούρια και να μείνουνε σε τέτοια κατάσταση 25 μυριάδες χρόνια, γινόμενοι άλλοι γάιδαροι από γαϊδάρους, βαρυφορτωμένοι και υπηρετώντας πάντοτε τους φτωχούς. Και έπειτα από το χρονικό εκείνο διάστημα, θα τους επιτρέπεται να πεθάνουν. Αυτή την πρόταση την πρόταση την έκανε ο Κρανίων, ο γιος του Σκελετίωνος από το Νεκροχώρι της φυλής Πτωματίδος.»
Μαρία, και όλοι όσους η Μοίρα θέλησε να σας πάρει πρόωρα από τη ζωή μας και να μας στερήσει την αγάπη, τη συντροφιά και τις συμβουλές σας, μη θλίβεστε που φύγατε τόσο νωρίς! Ο δικός σας πλούτος θα σας ξαναφέρει πλάι μας.· Καλή αντάμωση!
*Ο Γεώργιος Η. Ορφανός είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ., φιλόλογος,
Msc διαχείρισης Πολιτιστικής Κληρονομιάς
