Γιώργου Δ. Σταράκη: Ρέθυμνο 11 μέρες χωρίς ήττα

Ο Γιώργος Δ. Σταράκης πριν λίγες μέρες στο κατάμεστο Σπίτι του Πολιτισμού, παρουσίασε το καλαίσθητό του βιβλίο με τίτλο «Ρέθυμνο 11 μέρες χωρίς ήττα», το οποίο αναφέρεται στην ηρωική άμυνα του λαού του Ρεθύμνου και των συμμαχικών δυνάμεων από τις 20 έως τις 30 Μαΐου του 1941. Σπουδαίοι ομιλητές όπως ο κ. Αριστομένης Συγγελάκης, ο κ. Νίκος Κοτζαμπασάκης και κ. ο Δημήτρης Ξενάκης αναφέρθηκαν με συγκινητικά λόγια στο περιεχόμενο του βιβλίου, το οποίο στις 267 σελίδες του περιέχει ντοκουμέντα όπως είναι οι αφηγήσεις των επιζησάντων εκείνης της αιματηρής περιόδου, τα έγγραφα και οι φωτογραφίες που με κόπο συγκέντρωσε σε βάθος χρόνου ο συγγραφέας. Παρέμβαση έκανε επίσης ο στρατηγός κ. Μανούσος Παραγιουδάκης, ο οποίος είναι εκείνος που έφερε στην επικαιρότητα το θέμα με το βιβλίο του Γερμανού καθηγητή Ρίχτερ.

 

Ο Γιώργος Δ. Σταράκης σημερινός γραμματέας Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ρεθύμνου, δεν δηλώνει συγγραφέας, γεννημένος όμως το 1951 στα Περιβόλια Ρεθύμνου και μεγαλωμένος ανάμεσα σε 4 νεκροταφεία με νεκρούς στενά συγγενικά του πρόσωπα την εποχή της γερμανικής εισβολής, θεώρησε χρέος του στη μνήμη όλων των θυμάτων του Νομού να καταπιαστεί και να καταφέρει να μας δώσει ένα εκπληκτικό βιβλίο, που όποιος το διαβάσει είναι αδύνατον να συγκρατήσει τα δάκρυά του.

Αυτό το βιβλίο πρέπει να υπάρχει στο σπίτι κάθε Ρεθεμνιώτη και όχι μόνο, για να μάθουμε όσοι από εμάς δεν γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες από την ηρωική αντίσταση του τόπου μας, τα εγκλήματα που έκαναν οι εισβολείς Ναζιστές στον άμαχο πληθυσμό και να μπορούμε με ντοκουμέντα να απαντήσουμε στον θρασύ συκοφάντη Ρίχτερ, που μας κατηγορεί πως υπερασπιστήκαμε τον τόπο μας με κτηνωδία σκοτώνοντας Γερμανούς εισβολείς.

 

Δηλαδή τι περίμενε, να τους υποδεχτεί ο λαός με λουλούδια και με υποκλίσεις;

 

Όπως εκείνη τη μαύρη περίοδο του έθνους μας βρέθηκαν κάποιοι (ευτυχώς ελάχιστοι) να υπερασπιστούν τους Γερμανούς κατακτητές, έτσι και σήμερα βρίσκονται πάλι κάποιοι (δυστυχώς πανεπιστημιακοί δάσκαλοι) να τιμήσουν τον συκοφάντη μας και κάποιοι δικαστικοί να τον αθωώσουν. Η ιστορία όμως ευτυχώς δεν αλλάζει, έχει καταγραφεί με αίμα και μέσα από τις αφηγήσεις των επιζώντων και τις καταγραφές των πατριωτών, όπως ο συγγραφέας του βιβλίου μεταδίδεται στις επόμενες γενιές.

Αυτό το βιβλίο πρέπει να το δωρίσουμε στα παιδιά μας, να το διαβάσουν και να μάθουν από αληθινές ιστορίες και αφηγήσεις εκείνων που σώθηκαν από τα εκτελεστικά αποσπάσματα, για τον ηρωισμό και την αντίσταση των προγόνων τους και να νιώσουν υπερήφανα σήμερα που κάποιοι προσπαθούν να υποβαθμίσουν την αντίσταση και να τιμήσουν τους υβριστές μας. Είναι αδύνατον να μη συγκινηθεί κανείς διαβάζοντας αυτό το βιβλίο και τις μαρτυρίες των κατοίκων των Περιβολίων – Μισιρίων που αναλυτικά και με λεπτομέρειες έχει καταγράψει ο συγγραφέας. Παιδιά να βλέπουν τους γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, αδέρφια να ξεψυχούν αβοήθητοι στην άμμο και να προσπαθούν να τα σκεπάσουν με τα σώματά τους ώστε να σωθούν. Στιγμές που είδαν κατάματα τον θάνατο αλλά η τύχη υπήρξε καλή μαζί τους και κατάφεραν να επιζήσουν, να κάνουν οικογένειες, να γεράσουν αλλά να μην ξεχάσουν ποτέ αυτά τα δραματικά γεγονότα που έζησαν.

 

Ο Γιώργος Δ. Σταράκης αφιερώνει το βιβλίο όπως γράφει στη μνήμη του θείου του Νίκου Σταράκη (αδερφού του πατέρα του) τον οποίον σκότωσαν και έκαψαν οι Ναζί στην παραλία των Μισιρίων, αλλά και στη μνήμη όλων των θυμάτων της Ναζιστικής θηριωδίας στο νησί μας. Όπως ο ίδιος δηλώνει στην εισαγωγή, εμείς δεν έχουμε το παραμικρό με τον γερμανικό λαό παρά μόνο με τους Ναζί, οι οποίοι μα σκότωσαν, μας λεηλάτησαν, μας ισοπέδωσαν και μας βασάνισαν. Ζητάμε δικαιοσύνη, επιστροφή του κατοχικού δανείου και αποζημίωση για το κακό που μας έκαναν.

 

Το βιβλίο μπορεί κανείς να το προμηθευτεί από τον συγγραφέα που θα του το υπογράψει ιδιοχείρως, να το αγοράσει από το Κέντρο Τύπου στην οδό Μοάτσου ή τα βιβλιοπωλεία Κλαψινάκη και Δήμα.

 

Δίνω συγχαρητήρια στον Γιώργο Δ. Σταράκη για το βιβλίο ντοκουμέντο, με τις συγκλονιστικές λεπτομέρειες και κλείνοντας θα αναδημοσιεύσω μερικές μαντινάδες από την καθημερινή στήλη μου στα «Ρεθεμνιώτικα Νέα», σχετικές με το βιβλίο.

έντεκα μέρες κράτησαν, δεν έχασαν τη μάχη.