Ο Γιώργος Φρυγανάκης αποτελεί το πρώτο όνομα που ανεβαίνει στα χείλη όταν αναφέρεσαι σε σεμνούς δημιουργούς, φωτισμένους δασκάλους και ανιδιοτελείς πολιτιστικούς παράγοντες. Κι ενώ εκείνος δεν το επιδιώκει, ό,τι μας παρουσιάζει γνωρίζει εγκάρδια υποδοχή.
Από μαθητές του ξέραμε πόσο σπουδαίος φιλόλογος είναι και μάλιστα ιδιαίτερα αγαπητός. Αυτό που μας έκανε να τον ξεχωρίσουμε είναι η πολύχρονη προσπάθειά του να φέρει τους νέους κοντά στον έντεχνο λόγο ξεδιψάζοντας πρώτα από τις προγονικές πηγές που θα έλεγε και ο εκλεκτός μας ποιητής Δημήτρης Αετουδάκης.
Μοναδικές οι συλλογές που μας έχει δώσει σαν πνευματική προσφορά του Β’ Γυμνασίου. Κι επιτέλους είναι ένας εκπαιδευτικός που αναδεικνύει λογοτεχνικές αξίες του τόπου του και σε δικές του εκδόσεις. Με συνέπεια πάντα και υψηλό αίσθημα ευθύνης. Χωρίς διακρίσεις.
Για τον Γιώργο Φρυγανάκη η τοπική λογοτεχνία δεν σταματά στον Παντελή Πρεβελάκη. Κι ενώ μένει αξέχαστη η διάλεξή του με θέμα «Καζαντζάκη Ανάβαση» είναι από τους λίγους εκπαιδευτικούς που προχωρεί τις πνευματικές του αναζητήσεις και πέρα από τον κορυφαίο της λογοτεχνίας μας.
Σε πολλές περιπτώσεις τον έχω χαρεί για τον μοναδικό τρόπο που έχει πάντα να στηλιτεύσει τα κακώς κείμενα. Εκεί που πραγματικά τον καμάρωσα ήταν σε μια ημερίδα στο Ατσιπόπουλο, όπου έθιξε το θέμα της παραμέλησης ενός μεγάλου λογοτέχνη του Γιάννη Δαλέντζα και χωρίς υστερικές κορώνες έψεξε κάθε αρμόδιο που έχει αφήσει τον τάφο του συγγραφέα της οργής να χορταριάσει.
Το Ατσιπόπουλο είναι αυτό που μου δίνει την ευκαιρία να εκφράσω ακόμα μια φορά δημόσια το θαυμασμό μου στο δημιουργό και κυρίως ΑΝΘΡΩΠΟ Γιώργο Φρυγανάκη.
Τον πιο γνήσιο εκπρόσωπο της πολιτιστικής παράδοσης όλων των ξεριζωμένων της Ιωνίας.
Στο βιβλίο του «Το Ατσιπόπουλο μέσα από την ποίηση» τιμά ιδιαίτερα τη γενέτειρα της μητέρας του. Και με τη γνωστή του μέθοδο μας δίνει μια εξαιρετική συλλογή από μικρά αριστουργήματα της ποιητικής σκέψης Ατσιπουλιανών δημιουργών.
Για το βιβλίο έχουν κάνει θαυμάσιες παρουσιάσεις εκλεκτοί άνθρωποι του πνεύματος. Κι όπου υπάρχει η επιστημονική άποψη περισσεύει η δική μας αναφορά σε λεπτομέρειες που άλλοι πιο ειδικοί εκφράζουν πληρέστερα.
Μας συγκίνησε ιδιαίτερα η αναφορά σε σημαντικούς λογοτέχνες αλλά ξεχασμένους πια όπως ο αείμνηστος Μανόλης Κουτσουράκης. Και πλάι σε καταξιωμένους όπως η Χρυσούλα Δημητρακάκη, ο Αιμίλιος Γάσπαρης και τόσοι άλλοι μας γνωρίζει και νέους δημιουργούς που από σεμνότητα δεν είναι ακόμα τόσο γνωστοί όσο θα το άξιζαν. Και δικαιολογεί το σπουδαίο του αυτό πόνημα με την χαρακτηριστική παράγραφο «Το Ατσιπόπουλο δεν είναι απλώς ένας τόπος, αλλά και ένα υπερτοπικό σύμβολο Αρετής και Ατσιπουλιανός δεν είναι απλώς ένας γεωγραφικός προσδιορισμός αλλά ένα πολυσήμαντο σύμβολο…».
Αν δεν ξέραμε την ανιδιοτέλεια του δημιουργού θα λέγαμε ότι η προσφορά δωρεάν του βιβλίου αυτού έχει συναισθηματικό έρισμα λόγω καταγωγής μητρός.
«Κι όμως η πολυφωνική ποιητική συλλογή με συνεκτικό θεματικό κρίκο το Ατσιπόπουλο, άσχετα αν σε κάποια από τα ποιήματα που συντροφιάστηκαν το όνομα αυτό υπολανθάνει», όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας, «είναι παράλληλα ένας ελάχιστος φόρος τιμής σ’ όλους εκείνους, επώνυμους και μη, που απεικόνισαν ποικιλότροπα το Ατσιπόπουλο και πτυχές από τη ζωή του, βουτώντας τον ποιητικό τους χρωστήρα στην παλέτα της παλλόμενης ψυχής τους.
Σε μεγάλο βαθμό πρόκειται για ποιητικές εκφράσεις της τοπικής μας ιστορίας, με τις οποίες συχνά συνυφαίνονται οι προσωπικοί μύθοι τα έργα των ποιητών».
Από τα δυνατά σημεία του πονήματος αυτού η συγκινητική δέηση του ίδιου του Γιώργου Φρυγανάκη.
«Στην Παναγιά την Ατσιπουλιανή»
Κρίνο ευώδες,/Άνθος εύοσμον, /Άνθος Ευαγγελίου,/ Ρόδον Αμάραντον,/ Στάχυ ολόχρυσο Θεϊκό/Άνθος χαράς ακράδαντον /Χρυσοδαφνίτισσα, Χριστοανθή /Μυρτιώτισσα και Καθαριώτισσα /Μαλικαρού και Βάτε φλογοφόρε,/ Μια ανθοδέσμη έφτιαξα για Σένα/ από τον κήπο των προσωνυμίων σου/ με περιτύλιγμα απ’ το αγιόκλημα/ της μάνας μου, που το ποτίζω/ στον κήπο του μυαλού μου, / και την κατέθεσα στο εικόνισμα /της Κοίμησής Σου στην εκκλησία/ της Μεσοχωριάς τ’ Ατσιποπούλου. / Μου το παράγγειλε η μάνα μου/ παραμονή Δεκαπενταύγουστου /με της βελανιδιάς το θρόισμα/που κρέμεται από πάνω της / στο κοιμητήρι του χωριού. Στη Μεγαλόχαρη άμε τη/ τη Μητέρα των όλων !/ μου ψιθύρισε επιτακτικά).
Αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι το βιβλίο προσφέρεται δωρεάν ως ελάχιστη συμβολή στην καμπάνια «Μείνετε στο σπίτι». Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο συγγραφέα (Τηλ.: 6942910811 email: g_frygan@hotmail.com).
Δεν ξέρουμε πόσο χρήσιμο είναι να επαναλαμβάνουμε την πραγματική έννοια κάθε προσφοράς. Κάποιες φορές κουράζεσαι να απευθύνεσαι σε ώτα μη ακουόντων πολιτιστικά.
Έρχεται όμως κάθε δημιουργία του Γιώργου Φρυγανάκη να μας παρηγορήσει για την πνευματική ένδοια των καιρών μας και να μας φέρει άνοιξη αισιοδοξίας στις προσδοκίες μας κι ας είναι ένα και μόνο χελιδόνι.
