Τα καλύτερα σχόλια απέσπασε η εκδήλωση που πραγματοποίησε ο δραστήριος «Σύλλογος Ρεθυμνίων Μικρασιατών», παραμονές Χριστουγέννων στον καλαίσθητο και υποβλητικό χώρο του Ωδείου Ρεθύμνης, στην ιστορική Santa Maria με τις αψίδες, τους θόλους και τις καμάρες, τον παλαιό καθεδρικό ναό των Βενετών που οι Μωαμεθανοί βάλθηκαν να μετατρέψουν σε τζαμί, όπως άλλωστε συνήθιζαν να κάνουν στις χριστιανικές εκκλησίες. Ερμήνευσαν με μοναδικό παραδοσιακό τρόπο υπέροχα κάλαντα της Μικράς Ασίας υπό την καθοδήγηση του εξαιρετικού μαέστρου τους και εξέχοντος μουσικού Ανδρέα Γιακουμάκη που κάνει τη διδακτορική διατριβή του στο μουσικό αρχείο που άφησε κληρονομιά στον τόπο, ο κορυφαίος Λαογράφος, ο Αμάριος Παύλος Βλαστός, που τιμά την Κουρητία γαία που τον γέννησε και ολόκληρο το Ρέθυμνο.
Οι γλυκές φωνές συνοδεία των ήχων που αναδύονταν από τα βυζαντινά όργανα των ταλαντούχων οργανοπαικτών «ήγαγον άνω την ψυχήν» του φιλόμουσου κοινού αναβλύζοντας μια πανδαισία που όμοιά της δεν είχε. Πέραν όμως των σπάνιων καλάντων που ακούστηκαν στον χώρο, πραγματοποιήθηκαν δρώμενα που αναπαριστούσαν τα έθιμα των Μικρασιατών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όπως τα κατέγραψε στο γνωστό βιβλίο «Θεμέλια του Πολιτισμού» η ψυχή του συλλόγου Παρασκευάς Συριανόγλου.
Την αφήγηση είχε αναλάβει η χαρισματική Βασιλική Αργυρίου με τη ζωντάνια και το ταμπεραμέντο της. Στα πλαίσια αυτών των εθίμων αναβίωσαν τον Μικρασιάτη Άγιο Βασίλειο, ο οποίος πέρασε μέσα από το κοινό με το ραβδί του κι ευλόγησε το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι με τα εκλεκτά εδέσματα που είχε ως τραπεζομάντηλο την ιερή ελληνική σημαία με τον σταυρό, που οι χριστομηδενιστές και οι εθνομηδενιστές καίνε υπερήφανα και ποδοπατούν, ο tempora o mores, θα έλεγε σήμερα ο Κικέρων.
Ο Σεβασμιώτατος Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιος συγκινημένος αλλά και ικανοποιημένος από την «καλανδική πανδαισία», την επιτυχία και τον αγώνα του αεικίνητου συλλόγου να διατηρήσει την παράδοση σε καιρούς χαλεπούς, αφού τους συνεχάρη, δήλωσε πως δεν θα γίνει το χατίρι εκείνων που επικαλούμενοι την παγκοσμιοποίηση στοχεύουν στην ισοπέδωση των λαών, στον αφανισμό των εθίμων, των παραδόσεων και του πολιτισμού τους.
Υστερόγραφο
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Έλληνας Αϊ-Βασίλης ουδεμία σχέση έχει με τον ευτραφή και πασίχαρο Santa Claus των Δυτικών -παραφθορά των λέξεων Santo Nicolaus, δηλαδή Άγιος Νικόλαος που η κόκα κόλα τον έντυσε κατακόκκινα και τον καθιέρωσε στη σύγχρονη εποχή. Ο δικός μας Άγιος Βασίλειος ήταν σεμνός, σοβαρός, ασκητικός επίσκοπος, ο οποίος αντί για δώρα έδιδε αγάπη και φιλανθρωπία, ενώ ίδρυσε με δικά του χρήματα μια ολόκληρη πόλη για να ευεργετεί τους πτωχούς, τους ασθενείς και τους αναξιοπαθούντες.
Νικολέων Ι. Τσουπάκης