Σε χαιρετισμό που απηύθυνε πρόσφατα ο πρωθυπουργός προς ξένους επιχειρηματίες, τους παρότρυνε να επενδύσουν στην Ελλάδα με την εξής ελκυστική πρόσκληση: «The land of opportunity has its doors wide open for profitable investments» («Η χώρα των ευκαιριών έχει ανοίξει διάπλατα την πόρτα της στις επικερδείς επενδύσεις»).
Ασυναίσθητα συνέδεσα στο μυαλό μου τη φράση του πρωθυπουργού «land of opportunity» με την επίδειξη οπορτουνισμού τα λεξικά ορίζουν τον οπορτουνισμό ως πολιτική που επιδιώκει ευκαιριακά οφέλη και εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες αδιαφορώντας για την ιδεολογική συνέπεια και τον ετυμολογούν από τη γαλλική λέξη «opportunisme» (= αγγλ. «opportunism»).
Ο όρος έχει τη σφραγίδα της μαρξιστικής ορολογίας και κατά συνέπεια, όταν ένας αριστερός πρωθυπουργός επιχειρεί να δελεάσει με κίνητρο τις ευκαιρίες για επιχειρηματικό κέρδος, η πρόσκλησή του θα μπορούσε να καταχωριστεί στα λεξικά ως κατεξοχήν παράδειγμα πολιτικού οπορτουνισμού.
Ισχύει δηλαδή εν προκειμένω η γνωστή ρήση «γλώσσα που λαθεύει την αλήθεια λέει»; Ναι, αν εξετάσουμε το ζήτημα από τη σκοπιά του πολιτικού οπορτουνισμού αλλά όχι, αν το εξετάσουμε από τη σκοπιά της συστηματικής και διακηρυγμένης εχθρότητας του κυβερνώντος κόμματος απέναντι στην επιχειρηματικότητα. Ισχύουν δηλαδή και τα δύο ή με άλλα λόγια ο πρωθυπουργός υπήρξε για μια ακόμη φορά συνεπής στις αντιφάσεις του.
Αν η Ελλάδα ήταν πράγματι «η χώρα των ευκαιριών», η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός», που έχει ήδη επενδύσει 1 δισεκατομμύριο δολάρια στα μεταλλεία της Χαλκιδικής, δεν θα χρειαζόταν να προσφεύγει συνεχώς στη Δικαιοσύνη και να έχει έως σήμερα δικαιωθεί 16 φορές από το Συμβούλιο της Επικρατείας, χωρίς ακόμη να καταφέρει να λειτουργήσει την επιχείρησή της.
Αν η Ελλάδα ήταν πράγματι «η χώρα των ευκαιριών», δεν θα είχε αφήσει ανεκμετάλλευτους τους 230 τόνους καθαρού χρυσού και τους 1.500 τόνους από ασήμι που υπάρχουν στα πετρώματα της περιοχής, και κατεξοχήν την «ευκαιρία» να καταστήσει τη χώρα μας τον μεγαλύτερο παραγωγό χρυσού στην Ευρώπη.
* O Μιχαήλ Πασχάλης είναι ομότιμος καθηγητής κλασικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
