Δήμαρχοι – Διαφθορά – Δικαιοσύνη

Σε γενικές γραμμές η απόφαση συνάντησε την επιδοκιμασία του λαϊκού αισθήματος και είναι πιθανότατο η απόφαση να βγήκε τόσο αυστηρή, ακριβώς για να εναρμονισθεί η Δικαιοσύνη με το λαϊκό αίσθημα.
Ως γνωστόν ο κ. Παπαγεωργόπουλος δημιούργησε ατασθαλίες 51,4 εκ. ευρώ, εκ των οποίων 17,9 εκ. ευρώ πρόκειται για καθαρή υπεξαίρεση από τον Δήμαρχο και τους συνεργούς του (για την οποία υπεξαίρεση και καταδικάστηκε). Βέβαια δεν είναι η πρώτη καταδίκη δημάρχου για υπεξαίρεση των ταμείων του Δήμου. Έχει καταδικαστεί και άλλος δήμαρχος σε πολυετή φυλάκιση. Όπως πληροφορούμαστε μάλιστα από τα ΜΜΕ, στα χέρια της Δικαιοσύνης ευρίσκονται 200 (!) φάκελοι ατασθαλιών από δημοτικούς άρχοντες. Έπεται δηλαδή συνέχεια. Επιτέλους!
Οπωσδήποτε η βαριά τιμωρία θα έχει παραδειγματικό χαρακτήρα, ώστε να σταματήσει στο εξής η καταλήστευση των δημόσιων ταμείων, από τους ανθρώπους μάλιστα που έχουν ταχθεί να τα προστατεύουν. Αναμένουμε λοιπόν καλύτερες μέρες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Βέβαια δεν αρκεί αυτό. Όπως τόνισε ο νυν Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης, οι Δήμοι πρέπει να κινηθούν δικαστικά για την επιστροφή των κλοπιμαίων. Γιατί καλές είναι οι καταδίκες των κλεφτών, αλλά θα πρέπει τα δημόσια ταμεία (δηλαδή οι πολίτες) να ανακτήσουν τα κλοπιμαία. Η Δικαιοσύνη θα πρέπει να κινηθεί με γνώμονα το δίκαιο, την ισονομία, το καλό του λαού και της νομιμότητας -χωρίς όμως να φέρεται εκδικητικά ή αυθαίρετα- για όλες τις περιπτώσεις κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος και δωροδοκιών που έχουν απασχολήσει την κοινή γνώμη. Αλήθεια, γιατί δεν έχει παραπεμφθεί από τη Δικαιοσύνη ο κ. Μαντέλης, που παραδέχθηκε επισήμως στη Βουλή ότι πήρε δύο μίζες από τη Siemens; Τι περιμένει η Δικαιοσύνη: να παραγραφεί το έγκλημα του κ. Μαντέλη; Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Υπουργοί και Βουλευτές -σε αντίθεση με όλους τους άλλους Έλληνες- μέσω της ασυλίας και της παραγραφής, αν δεν δικαστούν αμέσως, δεν δικάζονται ποτέ και τρώνε τα κλεμμένα εις υγείαν ημών των κορόιδων.
Μια άλλη πτυχή της καταδίκης Παπαγεωργόπουλου είναι η κατάρριψη του μύθου ότι μόνο από το ΠΑΣΟΚ έκλεβαν. Μέχρι στιγμής ο πρώτος που καταδικάστηκε από τη Δικαιοσύνη είναι ο επτάκις πρώην βουλευτής της Ν.Δ., πρώην υπουργός της Ν.Δ. και επί τρεις τετραετίες -υποστηριζόμενος από τη Ν.Δ.- δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Φυσικά για τις όποιες απάτες του κ. Παπαγεωργόπουλου δεν φταίει η Ν.Δ. -όπως για τις μίζες του κ. Μαντέλη δεν φταίει το ΠΑΣΟΚ-, αλλά όπως και να το κάνουμε είναι ο πρώτος πολιτικός της μεταπολίτευσης που καταδικάζεται για υπεξαίρεση του δημοσίου και μάλιστα σε ισόβια. Και βέβαια καλό είναι να μην επιχαίρει κανείς για τους κομματικούς του αντιπάλους, γιατί οι 200 δημοτικοί άρχοντες που ερευνώνται από τη Δικαιοσύνη, ασφαλώς θα ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα ή σε σχεδόν όλο.
Τα ισόβια (η εσχάτη των ποινών) είναι βαριά ποινή. Όπως έγραψε γνωστός αρθρογράφος της Καθημερινής, πιθανόν να προοικονομεί βαριές ποινές σε άλλες δίκες με πολιτικό ενδιαφέρον. Από τη Δικαιοσύνη περιμένουμε αμεροληψία, ισονομία και προστασία του δημοσίου συμφέροντος και φυσικά όχι εκδικητικότητα. Οι δικαστές ανέφεραν ότι ο πρώην Δήμαρχος και η «παρέα» του από την πρώτη ημέρα της κατάληψης του Δήμου άρχισαν τις υπεξαιρέσεις, άρα επρόκειτο για απολύτως συνειδητό και οργανωμένο σχέδιο άλωσης του δημοσίου ταμείου. Επομένως δεν είναι παράξενη η βαριά ποινή. Άλλωστε, η απόλυτα στερούμενη αυτοκριτικής δήλωση του κ. Παπαγεωργόπουλου προς τους δικαστές: «κάποιοι θα πεθάνουν από τύψεις ύστερα απ’ αυτό», απαντήθηκε από τον πρόεδρο του δικαστηρίου κ. Γιώργο Αποστολάκη με το εύστοχο: «σίγουρα αυτοί δεν θα είμαστε εμείς». Ας ελπίσουμε ότι η βαριά ποινή για τον πρώην Δήμαρχο Θεσσαλονίκης θα φέρει καλύτερη διαχείριση των δημοτικών και φυσικά των πολιτικών πραγμάτων. Δεν αρκούν όμως οι καταδίκες. Θα χρειαστεί να γίνουν και οι αντίστοιχες ενέργειες για να επιστραφούν τα κλεμμένα στα δημόσια ταμεία.
Έτσι και το αίσθημα δικαιοσύνης και ισονομίας θα εδραιωθεί και πάλι στο λαό, οι «ατασθαλίες» των αιρετών θα λιγοστέψουν, τα χρήματα που πληρώνει ο λαός θα πηγαίνουν για έργα υποδομής και κοινωνικό έργο και τέλος θα εκτονωθεί κάπως το κίνημα αγανάκτησης σημαντικής μερίδας του λαού που σήμερα μεταφράζεται σε στήριξη φασιστικών, ρατσιστικών, αναρχοαυτόνομων και καραγκιοζίστικων απόψεων. Το μόνο που χρειάζεται είναι δικαστές σαν τον Γ. Αποστολάκη, που να δικάζουν με τα γεγονότα και όχι κατόπιν εντολών. Γιατί να μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Άντε και στα ιταίρια τους, που θα ‘λεγε και η θεία μου η Σπυριδούλα.