Πάνε 10 χρόνια, από τότε που μια 14χρονη φιγούρα με πόδια σαν «καλαμάκια», εισήλθε στο ξερό, τότε, γήπεδο της Σοχώρας για έναν αγώνα Α’ τοπικής κατηγορίας ανάμεσα στον Κεραυνό και τη Δόξα Πλατανέ. Οι 200 φίλαθλοι -ίσως και λιγότεροι- στην κερκίδα, ξεχωρίζουν αμέσως τη φυσιογνωμία του τότε, άγνωστου, Δημήτρη Σουμπασάκη που ο Μιχάλης Χριστουλάκης τού εμπιστεύθηκε τη φανέλα με το «8».
Ο αγώνας τελειώνει -δεν έχει σημασία το σκορ (2-2)- αλλά όλοι απασχολούνται με τις μεστές κινήσεις του 14χρονου, ο οποίος «έλαμψε» με την απόδοσή του. Σαν να ήταν έμπειρος 30 ετών. Τόση ηρεμία είχε στο παιγνίδι του.
Την ίδια ηρεμία και σύνεση έδειξε στον αδυσώπητο χρόνο. Στα 24 του -δεν άργησε και τόσο πολύ- ο Ρεθυμνιώτης Μίμης, άφησε πίσω του τα ξερά γήπεδα, πέρασε από τις δοκιμασίες του περιφερειακών πρωταθλημάτων κι άρπαξε την ευκαιρία που του χάρισε η Επισκοπή… Α) Να αγωνιστεί στην Φούτμπολ Λιγκ 2 β) φέτος στην Φούτμπολ Λιγκ και γ) να φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού έχοντας για συμπαίκτες, πραγματικά καλούς ποδοσφαιριστές όπως είναι ο Γκονζάλες, ο Τάντιτς, ο Σπαθάρας κι ο φιλαράκος του, ο Στέλιος Δελήμπασης.
Ο Μίμης δεν πτοήθηκε καθόλου από το γεγονός ότι, μόλις πριν από 2 μήνες, έπαιρνε το «βάπτισμα του πυρός» σε μια επαγγελματική κατηγορία.
Ντεμπούτο στην Φούτμπολ Λιγκ με γκολ! Τί καλύτερο!
– Αλήθεια Μίμη, τί σκεφτόσουν την προηγούμενη το βράδυ του αγώνα με τον Φωστήρα;
«Το ότι θα έπαιζα, το γνώριζα. Ήταν όμως ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα για μένα. Με χαροποίησε ιδιαίτερα το ότι σκόραρα γιατί, κατά κάποιο τρόπο, έγινα λίγο πιο γνωστός. Ήταν, βλέπετε, το πρώτο γκολ σε μια επαγγελματική κατηγορία. Δεν ξεχνιέται.
Ευχαριστώ τον κ. Ανυφαντάκη που με εμπιστεύθηκε. Πρέπει να πω όμως ότι κι εγώ από τη μεριά μου, έχω δουλέψει κάμποσα χρόνια για να φτάσω να γευθώ αυτή τη στιγμή».
– Σε αντιδιαστολή με τις φετινές συμμετοχές σου, πέρυσι δεν είχες τον ίδιο χρόνο στα ματς της Φούτμπολ Λιγκ 2. Προφανώς, υπήρχε ο περιορισμός στις επιλογές των προπονητών λόγω ηλικίας…
«Είναι αλήθεια αυτό. Κι εγώ όταν ήμουν μικρός, ίσως να έπαιζα γι’ αυτόν τον λόγο»…
– …Δε υπάρχει τέτοια περίπτωση στο λέω κατηγορηματικά. Σε θυμάμαι από μικρό παιδάκι.
«Ήταν όντως ένα πρόβλημα για μένα και για τον εκάστοτε προπονητή του οποίου περιορίζονταν οι επιλογές. Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν δίνεται η δυνατότητα να αποκτήσει ρυθμό ένας ποδοσφαιριστής. Τα παιγνίδια, είναι αυτό ακριβώς το πράγμα. Αποκτάς ρυθμό κι εμπιστοσύνη στα πόδια σου».
– Φέτος, βλέπουμε μία ισορροπία στην ομάδα. Για παράδειγμα, στο εναρκτήριο ματς της χρονιάς, ήσουν βασικός με τον Φωστήρα και πέτυχες γκολ. Με τον Ηρακλή δεν ήσουν τόσο καλός και βγήκες στο ημίχρονο. Στον Αχαρναϊκό μπήκες αλλαγή και με τον Βύζαντα αγωνίζεσαι βασικός, είσαι καλός και σκοράρεις. Πως διατηρείται αυτή η εμπιστοσύνη από τον προπονητή στις πεποιθήσεις όλων σας…;
«Ο κόουτς θεωρεί ότι όποιος είναι πιο έτοιμος, αυτός παίζει. Το έχουμε καταλάβει και όταν θα νιώσει ανάλογα όπως συνέβη με μένα αλλά και με άλλα παιδιά, ξέρουμε ότι θα βρεθούμε στον πάγκο. Όταν κληθούμε όμως να αγωνιστούμε, θα πρέπει να το πράξουμε στο ακέραιο»..
– Η πρωτόγνωρη εμπειρία που γεύεσαι στην Φούτμπολ Λιγκ είναι όλα όσα ήλπιζες να βρεις φέτος στο διάβα σου…;
«Το πρωτάθλημα είναι πολύ δύσκολο. Έχει πολύ καυτές έδρες τις οποίες, μόνο από την τηλεόραση της έβλεπα».
– Εντάξει, δεν είναι όμως το ίδιο το επίπεδο της παλιάς Β’ Εθνικής…
«Μπορεί. Τα σωματεία όμως δουλεύουν πιο συνετά. Προωθούν τα δικά τους παιδιά γιατί και το κόστος της αγοράς είναι μεγάλο, οπότε δεν μπορούν να φτάσουν σε οικονομικά επίπεδα περασμένων ετών».
– Όντως, βλέπουμε όμως ότι, κάποιοι ποδοσφαιριστές, ακόμη και σ’ αυτή την κατηγορία, κάνουν παράλληλα κι άλλες δουλειές για να βγάλουν τα προς το ζην…
«Η παλιά Β’ εθνική είχε καλά συμβόλαια. Δεν χρειαζόταν να δουλέψεις. Όντως υπάρχουν τέτοια παιδιά, λίγα αλλά υπάρχουν σε ομάδες που δεν τα βγάζουν πέρα οικονομικά».
– Εσύ πως βλέπεις την Φούτμπολ Λιγκ;
«Για μένα είναι μια πρόκληση. Ήθελα να συμμετάσχω σ’ αυτό το επίπεδο. Το ήθελα πολύ γιατί μπορεί να μη μου δινόταν στο απώτερο μέλλον αυτή η ευκαιρία.
Στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις… αν έρθει και μια μεγαλύτερη κατηγορία ή προκύψει μια μεταγραφή. Για την ώρα συγκεντρώνομαι στις απαιτήσεις και στους στόχους της ομάδας μου».
«Είχα δίπλα μου τον πατέρα μου»
– Κοντά σ’ όλα αυτά όμως είχες ένα μεγάλο «συν», ένα σημαντικό στήριγμα, τον πατέρα σου… Έπαιζε κι εκείνος μπάλα…
«Ναι. Ήταν καλός και πολύ πιο γρήγορος από μένα (γέλια).
–Σε τί ηλικία αφήνεις το Α’ τοπικό πρωτάθλημα;
«Στα 18 μου.
Ξεκίνησα από τη Δόξα Πλατανέ με προπονητή του κ. Μανόλη Τζανιδάκη. Έμεινα για 5 χρόνια στην ακαδημία. Έπαιξα στην αντρική ομάδα 14 χρονών με προπονητή τον Μιχάλη Χριστουλάκη.
Έζησα όμορφες εμπειρίες. Τότε είχα μαθήματα, ματς με την Δόξα, ματς σχολικών αγώνων αλλά κι αυτούς της Μικτής.
Ακολούθως πήγα στον Κεραυνό με τον κ. Ξηράκη προπονητή κι αμέσως μετά επιστρέφω στην Δόξα και στην Δ’ Εθνική.
Παίρνω μεταγραφή στον Αστέρα και κατακτάμε πρωτάθλημα στην Δ’ Εθνική. Δεν με κρατάνε στην Γ’ Εθνική, καθώς δεν ήμουν στις επιλογές τους.
Πάω στην Επισκοπή και αγωνίζομαι ως αμυντικό χαφ, όπου σημειώνω 7 τέρματα με προπονητή τον κ. Σπυριδάκη.
Επιστρέφω στον Αστέρα, αλλά έπαιξα μόνο στο τέλος της σεζόν γιατί υπηρέτησα την στρατιωτική μου θητεία στη Ρόδο. Και μετά ξανά στην Επισκοπή».
– Δημήτρη, τώρα που δεν είσαι μεγάλος ηλικιακά, πες μας, μπορεί ένας ποδοσφαιριστής που υπήρξε καλός αλλά δεν έκανε το μεγάλο άλμα στα 16 ή στα 19 του χρόνια, να πιστέψει στον εαυτό του και να αγωνιστεί σε επίπεδο Φούτμπολ Λιγκ;
«Νομίζω πως ναι. Θα πρέπει να έχει ως πάγια συμβουλή τρία πράγματα. Α) Σωστή διατροφή, β) σωστή εκγύμναση και γ) σωστή καθοδήγηση από τους ειδικούς (καλούς προπονητές). Μπορούν πράγματι πολλά παιδιά να φτάσουν σε υψηλό επίπεδο. Οι ομάδες προσπαθούν γι’ αυτό προκειμένου να τα αξιοποιήσουν. Το κόστος των μεταγραφών άλλωστε είναι μεγάλο»
«Είναι για όλους μας ξεχωριστό το ματς με τα Χανιά»
– Ας περάσουμε στο δια ταύτα. Υπάρχει περίπτωση η αρχική πορεία της ομάδας να σας «φούσκωσε» τα μυαλά, Την Κυριακή υπάρχει το ντέρμπι. Είναι πράγματι ένα ξεχωριστό παιγνίδι αυτό με τα Χανιά ή αποτελεί άλλο ένα ματς στη σειρά όλων των υπολοίπων…;
«Το ξεκίνημα που κάναμε, αν μη τί άλλο, είναι πολύ καλό, όμως οι ήττες που επήλθαν, μας έχουν μεστώσει ποδοσφαιρικά ως χαρακτήρες. Οι ήττες μας βοήθησαν να δούμε καλύτερα τα λάθη μας. Τα τελευταία αποτελέσματα δεν σημαίνουν κάτι για τον κυριακάτικο αγώνα. Πιστεύω ότι θα πάρουμε το ματς.
Ακολουθούν δύο δύσκολα εκτός έδρας ματς (Φωκικό και Παναχαϊκή), οπότε πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να πάρουμε το ντέρμπι».
– Έχετε δημιουργήσει μια «αθλητική βεντέτα» Επισκοπή και Χανιά. Πέρυσι κερδίσατε με 3-6 μέσα στα Χανιά και στον β’ γύρο ηττηθήκατε με 0-3. Φέτος στο φιλικό που δώσατε στα Περβόλια, ηττηθήκατε με 4-1. Πόσο ρόλο παίζουν αυτά τα αποτελέσματα; Εν προκειμένω, ο κόουτς των Χανίων κ. Σεροπιάν, τόνισε ότι ανεξάρτητα εάν η ομάδα του κέρδισε την Επισκοπή, αυτό το 3-6 δεν «καταπίνεται με τίποτα»
«Είναι θέμα γοήτρου. Δεν είναι ματς τη σειράς. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μου. Για όλους μας είναι ένα ξεχωριστό ματς. Όσο για τα γκολ, έτυχε και μπήκαν τόσα πολλά».
– Πως ένιωσες μετά το 3-6 πέρυσι. Τί συνέβη στα αποδυτήρια της ομάδας;
«Τότε, είχαμε κόουτς τον Ηλία Μπουλιό (μόλις είχε φύγει ο κ. Κολιτσιδάκης). Θυμάμαι ότι στο 2ο λεπτό χάναμε με 1-0 και μετά χάναμε με 2-1. Ο Τάσος Τριανταφύλλου είχε ένα καταπληκτικό ματς πετυχαίνοντας 4 τέρματα. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι, ήμασταν συνεσταλμένοι μετά τον αγώνα. Δεν πετάξαμε στα σύννεφα.
Στο β’ γύρο θυμάμαι την απογοήτευση μέσα στα αποδυτήρια.
– Επηρεάζει το πιο πρόσφατο φιλικό που δώσατε στο φιλικό τον περασμένο Σεπτέμβρη, όπου και ηττηθήκατε με μεγάλο σκορ;
«Είναι γεγονός ότι σ’ όλα τα φιλικά δεν πήγαμε πολύ καλά. Γενικώς όμως τα φιλικά δεν έχουν καμία σχέση με τον επίσημο αγώνα.
Ποιούς παίκτες ξεχωρίζεις από τα Χανιά;
– Τον Πάγκαλο που είναι πολύ δυνατός κι έχει έφεση στο σκοράρισμα. Τον Τσάτσο που δημιουργικά υπερέχει, τον Βότση επίσης στο κέντρο που είναι πολύ δυνατός.
Πιστεύω όμως ότι και ‘μεις είμαστε έτοιμοι για ένα τέτοιο ντέρμπι»..
«Στην Επισκοπή μας έδειξαν προοπτική»
– Πάμε στην Επισκοπή να μας την περιγράψεις ως ομάδα. Τί το διαφορετικό έχει ως σύλλογος; Τί όραμα σου έδωσαν όταν μίλησες με τους υπεύθυνους της ΠΑΕ;
«Μας έδωσαν την ευκαιρία να αποδείξουμε ότι είμαστε πράγματι καλοί κι ότι υπάρχει προοπτική. Όταν υπάρχει συνάμα και η οικογένεια Βαρδινογιάννη, επικρατεί ηρεμία, ασφάλεια μα κυρίως κίνητρο ότι μπορούμε να φτάσουμε ψηλά».
– Διοικητικά, η ομάδα, σας παρέχει όλα τα εφόδια που θέλει ένας ποδοσφαιριστής;
«Ναι, δόξα τω Θεό, έχουμε τα πάντα, αυτά δηλαδή που χρειάζεται να έχει ένας ποδοσφαιριστής για να τον απασχολεί το αντικείμενό του και μόνο.
Φέτος κάναμε μία προετοιμασία που θα την ζήλευε ο κάθε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής».
– Τι θα μπορούσες να πεις για τον προπονητή σου τον Κωστή Ανυφαντάκη που γεύεται κι αυτός από τη μεριά του την προπονητική σ’ αυτό το επίπεδο;
«Για τον κόουτς, το θετικό είναι ο τρόπος που μας προσεγγίζει.
«Όσο ήταν στις ακαδημίες -πιστέψτε με- είναι πιο δύσκολο να διδάξεις σε μικρά παιδιά και να κατανοήσουν το ποδόσφαιρο παρά σε μας που ξέρουμε αυτό το οποίο μας εξηγεί. Έχει μεταδοτικότητα και μας κάνει να τον εμπιστευόμαστε. Για μας είναι πιο εύκολο και βλέπουμε ακριβώς αυτό που θέλει να περάσει στην ομάδα τακτικά και φιλοσοφικά».
– Με ποιούς παίκτες θεωρείς ότι κολλάς περισσότερο;
«Δεν μπορώ να πω κάτι συγκεκριμένο. Συνεργάζομαι πολύ καλά με όλα τα παιδιά. Για παράδειγμα, ο Σπαθάρας μου βγάζει κάποιες ωραίες μπαλιές από πίσω».
-Οκ, να το θέσω αλλιώς το ερώτημα. Με ποιόν σ’ αρέσει να παίζεις δίπλα σου
«Μ’ αρέσει να παίζω με τον Στέλιο Δελήμπαση. Τον ξέρω πολλά χρόνια κι αγωνιζόμαστε από μικροί στην Μικτή ομάδα. Ο Στέλιος, πιστεύω ότι, αξίζει να παίζει και σε μεγαλύτερη κατηγορία. Έχει δουλέψει όλα αυτά τα χρονιά κι έχει μάθει να δίνει το 100% στον αγωνιστικό χώρο».
– Για τους υπολοίπους…;
«Ο Τάντιτς, είναι ο παίκτης που δηλώνει «παρών» τις δύσκολες ώρες. Ο Γκαστόν ο Γκονζάλες, έχει έρθει από μεγαλύτερη κατηγορία κι έχει «δέσει» με τον Δελήμπαση και τον Σελινιωτάκη. Πιστεύω γενικά, ότι έχουμε ένα δυνατό σύνολο. Είμαστε όλοι φίλοι μεταξύ μας, πάμε όλοι για καφέ, είμαστε όλοι ένα».
– Σημαντικό ρόλο παίζει ότι, ηλικιακά είστε πολύ κοντά ο ένας με τον άλλο…
«Όντως, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, πράγματι…».
– Κάνεις αυτοκριτική μετά από κάθε ματς;
«Ναι συνέχεια και δεν ντρέπομαι να πω ότι, ήμουν κακός σ’ ένα ματς. Αυτό πρέπει να το κάνουν όλοι οι παίκτες. Εάν το κάνεις αυτό, θα δεις καθαρά το πρόβλημα και την επόμενη φορά θα μπορείς να αντιμετωπίσεις τις όποιες δυσκολίες»;
– Έχεις γούρια πριν από τον αγώνα…;
«Δύο κομποσκοίνια που τα φοράω πάντα».
– Τί μπορούμε να πούμε για τον κόσμο και με ποιόν τρόπο θα είστε ικανοποιημένοι από την προσέλευσή του;
«Στην αρχή πηγαίναμε καλά. Θυμίζω ότι πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, μας θεωρούσαν πρώτο φαβορί για να πέσουμε. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Για την Κυριακή θέλω να δώσω ένα μήνυμα. Να έρθει ο κόσμος να μας βοηθήσει να πάρουμε τη νίκη και να του την αφιερώσουμε»!
– Ποια ομάδα βλέπεις να ξεχωρίζει;
«Ο Ολυμπιακός Βόλου είναι μια πολύ καλή και δυνατή ομάδα σε αγωνιστικό και σε διοικητικό επίπεδο. Από ‘κει και πέρα, το Αίγιο έχει πολύ δυνατή έδρα. Όλες οι άλλες είναι ικανές για τα πάντα…».
– Κλείνοντας θα ήθελα να φανταστείς τον εαυτό σου σαν έναν ζωγράφο. Κρατάς πινέλο και έχεις μπροστά σου έναν καμβά. Πως θα ζωγράφιζες το στάδιο του ΔΑΚ Γάλλου;
«Χμ, πρώτος στόχος της διοίκησης είναι να κρατηθούμε στην κατηγορία, οπότε μάλλον θα ζωγράφιζα κερκίδες γύρω από γήπεδο που να είναι γεμάτες από κόσμο με μικρά παιδιά και να πλημμυρίζει ο αγωνιστικός χώρος από χρωματιστά χαρτάκια κατά την είσοδο των ομάδων.
– Στον αγωνιστικό χώρο ποιά ομάδα θα εισέρχονταν πλάι σ’ αυτή της Επισκοπής;
«Ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός ή και η ΑΕΚ. Όποια ομάδα κι αν αντιμετωπίζεις είναι ευχής έργον για οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή να αγωνίζεται σε τέτοιο επίπεδο»…
