«Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε». Το τέλος της ομιλίας του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή βράβευσής του με το βραβείο νόμπελ στη Στοκχόλμη το 1963 θα μπορούσε να είναι η εισαγωγή στη νέα ποιητική δημιουργία του καταξιωμένου ποιητή Δημήτρη Περοδασκαλάκη «Η Σφίγγα έστειλε e-mail», εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα 2018.
Ο ποιητής προτείνει την έναρξη ανάγνωσης της ποιητικής συλλογής, με το στίχο του Γιάννη Ρίτσου: «Καλό προσωπείο, σε δύσκολους καιρούς, ο μύθος». Αυτός ο μύθος, ο οποίος κρύβει μέσα του και την πραγματικότητα, ξεδιπλώνεται με τη χρήση των αρχαίων Ελλήνων δραματουργών και των «ποιητικών τους αγαλμάτων» στους ποιητικούς στίχους.
Η αινιγματική ποιητική συλλογή ανοίγει τα μάτια της ψυχής, η οποία αντικρίζει, με τη μορφή της Σφίγγας, τα αινίγματα της ζωής και της ύπαρξης στο σύγχρονο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό γίγνεσθαι. Σαϊτεύοντας την «καρδιά της παγκοσμιοποίησης», τον απόλυτο καταναλωτικό υλισμό («[…]τον έκοψε το γυαλί από μπουκάλι μπύρας[…]», «Μια Μythos για τον Αχιλλέα»), ο ποιητής αγωνιά και αγωνίζεται για τις αιώνιες πνευματικές αλήθειες-αξίες, της αγάπης, της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και πάνω απ’ όλα της δικαιοσύνης.
Ο Δημήτρης Περοδασκαλάκης με ύφος γλαφυρό, γλώσσα απλή, λέξεις κοινές και εκφράσεις μαγικές γυρεύει το είναι, την ουσία της ζωής. Αφουγκράζεται την λαλιά των προγόνων μέσα στους αιώνες και αισθάνεται το διαχρονικό καρδιοχτύπι της ανθρώπινης σάρκας. Το ομηρικό, αισχυλικό, σοφόκλειο, ευριπίδιο και αριστοφανικό σύμπαν έρχονται να δώσουν το παρόν στο σημερινό σισύφειο κόσμο. Συνδιαλέγονται με τον αναγνώστη υπενθυμίζοντάς του ότι το μυστήριο της ζωής παραμένει άλυτο και γεμάτο προτεραιότητες που η μια σπρώχνει την άλλη. Αυτός, αν θέλει, μπορεί να επιλέξει το ανούσιο φαίνεσθαι παίρνοντας την «Τελευταία σέλφι» και στέλνοντας σαν «Σφίγγα e-mail».
Τελικά, χρειάζεται η «Ομήρου επίσκεψις» να μοιράσει τα «[…]μικρά αντικλείδια για το χέρι καθενός[…], διότι η αλήθεια είναι κύκλος που κλείνει ποιητικά με «[…]το κινητό το έχω του Ομήρου», σύμφωνα με το «Σχέδιο Δίας». Γι’ αυτούς που δεν μπόρεσαν αυτό τον κύκλο να πιστέψουν ο ποιητής «Τους έντυσε με μάσκες καθότι Φεβρουάριος» («Μασκέ»). Ξέρετε, αυτές τις μάσκες που κρύβουν την αλήθεια… από τον εαυτό μας… διότι «αυτή η αλήθεια θα μας αφανίσει» («Αρχαία Διαφωνία»).
Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης, ιατρός ορθοπεδικός, πολιτισμολόγος
