Η εικόνα της εγκατάλειψης είναι έκδηλη: Η παιδική χαρά είναι ελλιπής κι ενίοτε επικίνδυνη, αφού οι εγκαταστάσεις είναι παλιές, το υποτιθέμενο αναψυκτήριο υπολειτουργεί, οι τουαλέτες δεν είναι και οι καλύτερες και καθαρότερες, το σιντριβάνι φαίνεται «νεκρό», αφού δεν λειτουργεί, τα ζώα που μπορούσε ο επισκέπτης κάποτε να δει, κάνοντας τον περίπατό του, έχουν απομακρυνθεί. Τα παγώνια δεν βρίσκονται πια εκεί, για να ενθουσιάσουν με τα λαμπερά χρώματά τους τους επισκέπτες ούτε οι πίθηκοι που προκαλούσαν γέλιο στα παιδιά με τις αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές και κινήσεις τους, πάπιες δεν κολυμπούν πλέον στην λιμνούλα.
Ευτυχώς, που τουλάχιστον ο Δημοτικός Κήπος έχει παραμείνει ένας χώρος πρασίνου στην καρδιά της πόλης. Τα ψηλά δέντρα και τα διάφορα φυτά, αποτελούν μία ανάσα ζωής και ανάπαυλας.
Ο Δήμος, πέρα από τη διατήρηση του πρασίνου, φροντίζει και για την καθαριότητά του καθημερινά, καθώς δεν υπάρχουν σκουπίδια ή πεταμένα αντικείμενα, ούτε γεμάτα καλάθια απορριμμάτων. Φτάνουν, όμως, αυτά για να επιστρέψει ο Δημοτικός Κήπος μας στο περασμένο του «μεγαλείο»; Τα «Ρ.Ν.» σε ολιγόλεπτη τηλεφωνική επικοινωνία με τον αντιδήμαρχο Καθαριότητας και Αστικού Πρασίνου και Περιβάλλοντος, κ. Αναστάσιο Συριανόγλου, ενημερώθηκαν ότι οι ενέργειες για την καλύτερη λειτουργία του Δημοτικού Κήπου βρίσκονται σε εξέλιξη και θα γίνουν κι άλλες κινήσεις ούτως ώστε να λυθούν τα όποια προβλήματα υπάρχουν.
«Έρημο και αφρόντιστο το παλιό μας “στέκι”»
Ποιά είναι όμως η άποψη των Ρεθεμνιωτών για τον κήπο της πόλης μας; Τα «Ρ.Ν.» ρώτησαν την άποψη κάποιων κατοίκων του Ρεθύμνου.
«Είναι κόσμημα του Ρεθέμνους, που έχει ξεχαστεί. Δεν πρέπει να αφήνομε αυτούς τους χώρους να χάνονται. Είναι κρίμα», δήλωσε ο κ. Μανόλης, που καθημερινά έκανε εκεί τη βόλτα του και καθόταν στο καφενείο για τον καφέ του, πιάνοντας κουβέντα με τους υπόλοιπους.
«Να φτιάξουν την παιδική χαρά, να φέρνουμε εδώ τα εγγόνια μας! Να τοποθετήσουν κι άλλα παιχνίδια, νέες εγκαταστάσεις. Είναι άδεια η παιδική χαρά και δεν μας φτάνουν τα λεφτά για να τα πηγαίνουμε κάθε τόσο στους παιδότοπους», αναφέρει η κα Ελένη, που παλαιότερα έφερνε τα παιδιά της στον κήπο για να παίξουν.
«Αυτό το μέρος κάποτε είχε ζωή. Τώρα έχει ερημώσει. Δεν είναι αρκετό να διατηρείται καθαρός ο χώρος. Πρέπει να πάρουν μέτρα οι υπεύθυνοι, να τον αναδείξουν, να γίνει καλύτερος από πριν. Τόσο πράσινο πάει χαμένο», λέει στα «Ρ.Ν.» η κα Αλεξάνδρα, που μένει χρόνια ακριβώς απέναντι από τον κήπο και λυπάται που δεν ακούει παιδικές χαρούμενες φωνές.
«Στον κήπο πήγαινα κάθε μέρα, μετά το σχολείο, αφού απέναντι ήταν το σπίτι μου. Εκεί παίζαμε, τρέχαμε και ταΐζαμε τις πάπιες. Λίγο αργότερα σαν μεγαλύτερος πήγαινα και στη Γιορτή του Κρασιού. Περνούσαμε ωραία εκεί τότε. Τώρα ο κήπος έχει αδειάσει. Γεμίζει μόνο σε εκδηλώσεις, συνήθως την περίοδο του καλοκαιριού, όπως π.χ. στη Γιορτή Κρητικής Διατροφής», μας είπε ο Δημήτρης.
«Εδώ πέρασα τις ωραιότερες στιγμές της παιδικής μου ηλικίας. Ερχόμουν συχνά με τη μαμά ή τον μπαμπά και δεν φεύγαμε αν δεν κρυβόταν ο ήλιος. Ακόμα και το χειμώνα ερχόμασταν. Δεν υπήρχε μέρα να μην έβλεπες γεμάτη την παιδική χαρά από παιδιά και γονείς που έπιναν τον καφέ τους στην καφετέρια του κήπου», αναπολεί η Γεωργία, που, όπως μας λέει, τη στενοχωρεί να βλέπει την ερήμωση αυτού του μέρους.
Την απάντησή του στα «Ρ.Ν.» έδωσε και ο μικρός Πέτρος, που αν και δεν πρόλαβε να δει τα ζώα, θα ήθελε πολύ να γίνει ξανά ο κήπος, όπως ακριβώς του τον περιγράφει η μαμά του.
