Αναστάτωση επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στους κατοίκους γειτονιάς του ιστορικού κέντρου της πόλης του Ρεθύμνου, στους οποίους παραδόθηκαν οι πράξεις ρυμοτομίας και αναλογισμού για την περιοχή τους, σύμφωνα με τις οποίες θα κληθούν να καταβάλλουν αποζημίωση στον ιδιοκτήτη γειτονικής δημευμένης κατοικίας, καθώς σε αυτή περιλαμβάνεται ένα «περβόλι» 2,5 στρεμμάτων που σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 1985 έχει χαρακτηριστεί ως κοινόχρηστος χώρος -πλατεία. Ανήσυχοι και πανικόβλητοι οι 22 συνολικά ιδιοκτήτες των οποίων τα σπίτια γειτνιάζουν με την «δημευμένη» εδώ και 30 χρόνια κατοικία, η οποία αναφέρεται ως κοινόχρηστος χώρος αγωνιούν αφενός για την οικονομική επιβάρυνση που θα υποστούν από την καταβολή της αποζημίωσης και αφετέρου θέτουν ζητήματα ασφαλείας που θα προκύψουν, όπως λένε, αν ο χώρος γίνει πλατεία.
Χθες το πρωί ο δήμαρχος Ρεθύμνου ζήτησε και συναντήθηκε με τους κατοίκους-ιδιοκτήτες, προκειμένου να τους εξηγήσει αφενός τα όσα η νομοθεσία προβλέπει αλλά και τις διαδικασίες, οι οποίες ακολουθούνται σε αυτές τις περιπτώσεις, παρουσιάζοντάς τους ταυτόχρονα και τις προσπάθειες που έχει ήδη καταβάλλει η δημοτική αρχή, προκειμένου να αποζημιώσει τον ιδιοκτήτη ο Δήμος μέσω του Πράσινου Ταμείου χωρίς να επιβαρυνθούν οι ιδιοκτήτες.
Ειδικότερα, ο δήμαρχος Ρεθύμνου ξεκαθάρισε στους κατοίκους τα όσα προβλέπονται από τη νομοθεσία του 1936, ότι δηλαδή στις περιπτώσεις που ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος κοινόχρηστος και η διαδικασία που ακολουθείται είναι δεδομένη και τεχνική. Συγκεκριμένα, όπως είπε ο Δήμος καλείται να πληρώσει ένα μέρος της αποζημίωσης και το υπόλοιπο το πληρώνουν οι παρόδιοι ιδιοκτήτες, οι οποίοι θεωρούνται κατά τεκμήριο ωφελούμενοι. Στη συγκεκριμένη γειτονιά της παλιάς πόλης που βρίσκεται η κατοικία με το περβόλι στη διασταύρωση των οδών (Πάνου Κορωναίου, Ν. Πατελλάρου, Λορέτζου Μαβίλη, Μελετίου Ρήγα) το Προεδρικό Διάταγμα του 1984 προβλέπει να δημιουργηθεί ένας κοινόχρηστος χώρος, μία πλατεία.
Ο δήμαρχος Ρεθύμνου ξεκαθάρισε πως η δημοτική αρχή είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει το νόμο. Το γιατί και πως δεν εφαρμόστηκε μέχρι σήμερα, όπως σημείωσε ο κ. Μαρινάκης, δεν είναι ευθύνη της υπάρχουσας δημοτικής αρχής και πως από το 2010 οπότε και οι πολεοδομίες ανήκουν στους Δήμους κινήθηκαν οι διαδικασίες και έγιναν προσπάθειες προκειμένου ο δήμος Ρεθύμνου να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου το κόστος της αποζημίωσης.
Υποστήριξε επίσης πως σε περίπτωση που βγει μία πράξη αναλογισμού, βγει μία τιμή μονάδος και δεν πληρώσει κανείς ούτε ο δήμος, ούτε οι ιδιοκτήτες, αυτομάτως ο ιδιοκτήτης θα μπορεί να προχωρήσει σε οικοδόμηση της περιοχής κάτι, που όπως είπε, θα υποβαθμίσει την ποιότητα της ζωής των κατοίκων: «Αυτό όμως είναι πολιτική ήττα, είναι κάτι που δε νομίζω ότι είναι επιθυμητό», ανέφερε χαρακτηριστικά στην διάρκεια της συζήτησης με τους ιδιοκτήτες, από την οποία δεν έλειψαν και οι στιγμές έντασης.
Αναφορικά με τη συγκεκριμένη έκταση των 2,5 στρεμμάτων που έχει χαρακτηριστεί ως πλατεία ο Γιώργος Μαρινάκης σε δηλώσεις του ανέφερε πως στόχος του Δήμου είναι να διατηρηθεί το περβόλι χωρίς οικοδόμηση και να συνεχίσει να αποτελεί ένα πνεύμονα αναψυχής για τους κατοίκους του ιστορικού κέντρου, ξεκαθαρίζοντας πως σε καμία περίπτωση ο Δήμος δεν έχει σκοπό να οικοδομήσει αντίθετα θα μεριμνήσει για την ασφάλεια, για την οποία φοβούνται οι κάτοικοι: «Ένας κοινόχρηστος χώρος στην καρδιά της παλιάς πόλης είναι απαραίτητος και αναγκαίος και σωστά τον έχει προβλέψει το Προεδρικό Διάταγμα του ‘84 και μακάρι να είχε προβλέψει κι άλλες δεσμεύσεις γιατί όταν η παλιά πόλη «ασφυκτιά» μόνο από οικοδομικό οργασμό τότε γκετοποιείται. Οι ελεύθεροι χώροι είναι ευλογία. Το ότι υπάρχουν «παρενέργειες» στη φύλαξή τους, αυτό ελπίζω να είναι ένα πρόχειρο φαινόμενο το οποίο μπορούμε συντονισμένα και με τη βοήθεια της αστυνομίας να το (παλέψουμε) αλλά δεν είναι λόγος να ακυρώνουμε ένα σχεδιασμό που και να θέλουμε να τον ακυρώσουμε με τίποτα δε περνάει από τις υπερκείμενες και συναρμόδιες αρχές διότι είναι προφανές ότι τροποποίηση του Προεδρικού Διατάγματος διάταγμα του ‘84 μπορεί να γίνει μόνο για βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και όχι για δυσμενέστερη μεταχείριση. Ο χώρος αυτός στην ουσία είναι ένας «πνεύμονας» σε μια γειτονιά πυκνοδομημένη. Πρέπει λοιπόν να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά που έχει και σήμερα, περβόλα ήταν και ως περβόλα πρέπει να προσδιοριστεί. Δηλαδή ένας χώρος που να επικρατεί το πράσινο, να μην υπάρχει ούτε ένα οικοδόμημα, οποιαδήποτε δραστηριότητα εμπορική άλλη που να δημιουργήσει όχληση και αναστάτωση στη γειτονιά, άλλωστε και στη μεγάλη πλατεία την άλλη χωρίς έχουμε υποχρέωση μόνοι μας αποδεσμευτήκαμε να μη μπορούν να δημιουργηθούν επαγγελματικές χρήσεις επί της πλατείας αυτής, ούτε από τις όμορες ιδιοκτησίες».
Για να αποδεσμευτεί ο χώρος χρειάζονται 645.000 ευρώ, ανέφερε ο δήμαρχος, εκ των οποίων ο Δήμος καλείται να καταβάλλει 1/3 και οι κάτοικοι το υπόλοιπο ποσό. Τα ποσά που κατανέμονται στους 22 συνολικά ιδιοκτήτες είναι δυσβάσταχτα για τους ίδιους, όπως ανέφεραν διαμαρτυρόμενοι στο δήμαρχο, αναφερόμενοι ταυτόχρονα και στη δύσκολη οικονομική συγκυρία. Ωστόσο, ο κ. Μαρινάκης αναφέρθηκε στην προσπάθεια που γίνεται επαναλαμβάνοντας στους ιδιοκτήτες πως οι διαδικασίες εκ των πραγμάτων είναι χρονοβόρες αλλά, όπως είπε, δεν υπάρχει άλλος δρόμος αφού ο νόμος προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίας: «Νομίζω ότι πρέπει κάποια στιγμή και το κράτος, και το ταμείο να αναλάβει την ευθύνη, ιδίως σε ένα ιστορικό κέντρο. Δεν μπορεί αυτό το πράγμα να συνεχιστεί και να μένει ο ιδιοκτήτης δεσμευμένος αιωνίως, είναι λάθος, δεν είναι όμως και σωστό και δίκαιο το να χάνονται κοινόχρηστοι χώροι από την πόλη, όπως γινόταν άλλες εποχές εις βάρος της ποιότητας της ζωής των κατοίκων».
Κληθείς να σχολιάσει την προβλεπόμενη νομοθεσία για αυτές τις περιπτώσεις ο κ. Μαρινάκης, τόνισε: «Εγώ θεωρώ ότι η ουσία είναι ποιος τελικά είναι ωφελούμενος ιδιοκτήτης. Ωφελούμενος ιδιοκτήτης είναι και εκείνος ο οποίος απολαμβάνει μία δεσμευμένη ιδιοκτησία, η οποία με την ανοικοδόμησή της δεν τον πλήττει, δε νομίζω ότι κάποιος αισθάνεται το ίδιο καλά όταν είναι σε μια απλή οικοδομημένη περιοχή που ασφυκτιά, από ότι σε μια περιοχή που έχει κοντά του μια πλατεία, ένα κοινόχρηστο χώρο και ανασαίνει. Υπάρχουν περιπτώσεις, αλλά αυτές είναι εξειδικευμένες όπου το δικαστήριο μπορεί να τις αντιμετωπίσει όπου πράγματι η υπεραξία είναι ανύπαρκτη. Αλλά δυστυχώς και όταν κάναμε μια προσπάθεια εδώ σαν δικηγορικός σύλλογος, που ήμουν κι εγώ αναμειγμένος τότε στη προσπάθεια να κλονίσω αυτό το τεκμήριο υπεραξίας και μιλάω για την παρακαμπτήριο της εθνικής οδού, ενώ είχαμε κερδίσει στο εφετείο την υπόθεση, στον Αρειο Πάγο χάσαμε. Δυστυχώς η νομολογία δεν είναι υπέρ του πολίτη στη προκείμενη περίπτωση, μακάρι να γίνει. Εμάς μας διευκόλυνε πάρα πολύ να έρθει να πει ο Δήμος, η Περιφέρεια ή ο γενικός γραμματέας που θα εκδικάσει ενδεχόμενες ενστάσεις και να πει ότι «ξέρετε δεν υπάρχει υπεραξία και καμία ιδιοκτησία». Αυτομάτως το πράσινο ταμείο δεν έχει πλέον το άλλοθι που τώρα επικαλείται ότι δε μπορεί να πληρώνει αποζημιώσεις ιδιωτών».
Κορωνοϊός: Οι ΗΠΑ ενέκριναν για επείγουσα χρήση το χάπι της Pfizer
Η ρυθμιστική αρχή υγείας των ΗΠΑ ενέκρινε για επείγουσα χρήση το χάπι της Pfizer για την Covid. Όπως μεταδίδει το...