Του Αντώνη Παπαδάκη
Τέλος έτους 2021,απολογισμός γι αυτά που πέρασαν και συλλογισμός γι αυτά που θα έρθουν,με την υπαρξιακή αγωνία μας να κορυφώνεται μπροστά στις δυνάμεις που καθορίζουν τις συνθήκες επιβίωσης.
Η εποχή μας “δώρισε” τρεις πρωτοφανείς κρίσεις:την οικονομική , την μεταναστευτική και την υγειονομική.Με απρόβλεπτες προεκτάσεις που ανάτρεψαν τα δεδομένα και έσπειραν ένα κοινό αίσθημα αβεβαιότητας.
Κατά τη γνώμη μου αναμένεται η επόμενη ,η ενεργειακή η οποία ενδέχεται να επαναληφθεί σε μια νεότερη αδυσώπητη εκδοχή που ίσως δώσει ένα ισχυρό μάθημα στην επιπολαιότητα.
Η προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενεργείας έγινε δίχως τις αναγκαίες υποδομές δικτύων απορρόφησης και αποθήκευσης τους με αποτέλεσμα ένα κύμα αποεπένδυσης στα συμβατικά καύσιμα.
Αναπόδραστη συνέπεια είναι η ελάττωση παραγωγής πετρελαίου η οποία δεν καλύπτει πλέον την ζήτηση και ο νόμος της αγοράς τιμωρεί με την κατακόρυφη συστημική αύξηση κόστους ζωής…
Ελπίζω το γεγονός αυτό ,να ευνοήσει την τοπική οικονομία αφού η ακρίβεια στην μεταφορά θα αυξήσει τις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων και θα επιφέρει εξομοίωση με τα ελληνικά ωφελώντας την ποιοτική παραγωγή.
Είναι γεγονός ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής επιβάλει ένα ” βιασμό” της φύσης με την ταχύτητα και υπερπαραγωγή και την θυσιάζει στο βωμό του “τέρατος καταναλωτισμού ”
Η απομάκρυνση του ανθρώπου από τις γνήσιες ανάγκες απλότητας κι αμεσότητας , τον ” φυλακίζει” σε μια μάταιη αναζήτηση ενός ανικανοποίητου πόθου που αυτοτροφοδοτεί μια ακόρεστη πλεονεξία .
Η αγάπη και ο σεβασμός της φύσης ,αποτελεί την θεραπεία επαναφοράς σε μια ισορροπημένη και υγιή σχέση αλληλεπίδρασης του ανθρώπου με το περιβάλλον .
Ο θεός προνοεί και η φύση “οικονομεί” κατά την αληθινή σημασία αυτής της παρεξηγημένης λέξης που η έννοια της δεν περιορίζεται στη σώρευση πλούτου αλλά στην ορθή και ηθική κατανομή ενέργειας και στην πρόβλεψη κινδύνων.
Η σύνδεση της καθημερινότητας με τον κύκλο του ήλιου και την πορεία των αστεριών ,ήταν από καταβολής της ύπαρξης μας άρρηκτη σε μια λειτουργική ενότητα.
Η Βιοδυναμική προσάρτηση του ανθρώπινου σώματος ,δηλαδή ο επιμερισμός εργασιών σύμφωνα με τους νόμους της φύσης αποτελεί κατά την γνώμη μου, την βάση ευτυχίας καθώς ελευθερώνεται η ροή της ζωής
Σε αλλοτινές εποχές ο άνθρωπος έπρεπε για λόγους επιβίωσης ,να παρακολουθεί τον ουρανό ,για να προβλέπει και να μετρά τον χρόνο τελώντας υπό μια αναπόσπαστη εξάρτηση με ένα ευρύτερο πλαίσιο.
Το σχήμα ,πεντάλφα ,προέκυψε από την παρατήρηση τροχιάς του πλανήτη “Αφροδίτη” που σε 9 μήνες ζωγραφίζει στον ουρανό , για αυτό ,χρησιμοποιήθηκε ως σημείο αναφοράς γέννησης και σύμβολο γονιμότητας.
Στην ιστορική εξέλιξη μας ,η μέθοδος καταμέτρησης του χρόνου και ο προσδιορισμός έννοιας του ,ήταν ίσως το σημαντικότερο ζήτημα προς επίλυση ώστε να περιγραφούν οι καταστάσεις που υπαγόμαστε .
Ο Αθλητισμός και η μουσική , προασπίζουν την “εξακτίνωση της ψυχής” , με θεμέλιο στοιχείο τον χρόνο,,ο μεν αθλητισμός θέτει εγρήγορση και η δε μουσική οπλίζει με υπομονή σε μια ατέρμονη αναπαράσταση “ζωής και θανάτου”
Ο “πανδαμάτωρ ” χρόνος αιώνιος ,απόλυτος σιωπηλός κι αμείλικτος παρακολουθεί την αέναη κίνηση γεγονότων και εμείς , απλώς κραυγάζουμε την συλλογική μας πλάνη ότι “ο χρόνος περνά” και όχι εμείς…
Καλώς να ανταμώσουμε το 2022!