Ανησυχητικές διαστάσεις παίρνουν πλέον τα λουκέτα στην τοπική αγορά, τα οποία την τελευταία πενταετία της κρίσης έχουν πολλαπλασιαστεί, αποτυπώνοντας με τον πιο δραματικό τρόπο τις επιπτώσεις της στο «επιχειρείν».
Επιχειρήσεις ετών, παραδοσιακές με αρκετό προσωπικό οδηγήθηκαν σε αναγκαστικό λουκέτο, αφού οι ιδιοκτήτες τους δήλωσαν αδυναμία να ανταπεξέλθουν ακόμα και στα λειτουργικά τους έξοδα και στην καταβολή μισθοδοσίας του προσωπικού που απασχολούσαν.
Η καθίζηση του τζίρου έχει ήδη επηρεάσει το ισοζύγιο των επιχειρήσεων που ανοίγουν έναντι αυτών που κλείνουν, το οποίο, βαίνει συνεχώς μειούμενο την τελευταία πενταετία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Κρήτη από την 1η Γενάρη του 2010 μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2015 έκλεισαν συνολικά 2.280 επιχειρήσεις. Στο Ρέθυμνο ο αριθμός των λουκέτων φτάνει τα 451.
Οι εγγραφές νέων επιχειρήσεων στο νησί ανήλθαν σε 18.574 και οι διαγραφές υφισταμένων σε 18.854.
Ένας αριθμός που χαρακτηρίζεται μεγάλος για το νησί, με δεδομένο μάλιστα ότι από αυτούς ελάχιστοι οδηγήθηκαν στο κλείσιμο της επιχείρησής τους από επιλογή ή λόγω συνταξιοδότησης και οι περισσότεροι ήρθαν αντιμέτωποι με ξαφνικό «λουκέτο», αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Η έλλειψη ρευστότητας, η αδυναμία καταβολής των φόρων και οι κλειστές στρόφιγγες των τραπεζών, αποτελούν «θηλιά» στον λαιμό για τους επιχειρηματίες.
Από την άλλη οι νέες επιχειρήσεις που ανοίγουν πλέον, έχουν να κάνουν με την εστίαση, καφέ και φαγητό όμως και σε αυτή την περίπτωση τις περισσότερες φορές ο «χρόνος ζωής τους» δεν ξεπερνά τα δύο χρόνια.
Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία των τεσσάρων Επιμελητηρίων του νησιού η εικόνα με τις επιχειρήσεις που έκλεισαν και άνοιξαν την τελευταία πενταετία ανά νομό έχει ως εξής:
Ρέθυμνο: Εγγραφές: 1.732
Διαγραφές: 2.183
Διαφορά: 451 επιχειρήσεις
Ηράκλειο: Εγγραφές: 9.155
Διαγραφές: 10.286
Διαφορά: 1.131
Χανιά: Εγγραφές: 3.937
Διαγραφές: 4.086
Διαφορά: 149
Λασίθι: Εγγραφές: 1.750 επιχειρήσεις
Διαγραφές: 2.299
Διαφορά: 549
Η παρατεταμένη ύφεση τείνει να «ισοπεδώσει» τον κλάδο του λιανικού εμπορίου και σε τοπικό επίπεδο, κάτι που προκαλεί έντονη ανησυχία και προβληματισμό στους εμπόρους, οι οποίοι εμφανίζονται απογοητευμένοι και αγωνιούν για το μέλλον. Πολλές τοπικές επιχειρήσεις βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης και δίνουν σήμερα καθημερινό αγώνα για να διατηρηθούν στην αγορά, ενώ η απογοήτευση έχει κυριεύσει τον κλάδο. Οι ίδιοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον τουρισμό, εκτιμώντας ότι έστω και λίγο θα συμβάλλει στην αύξηση των εσόδων τους, όμως επί της ουσίας προσδοκούν από το κεντρικό κράτος να λάβει μέτρα και να προσφέρει κίνητρα που θα ενισχύουν και θα τονώνουν την επιχειρηματικότητα, βάζοντας όπως λένε, τέλος στην υψηλή φορολογία, ενώ ταυτόχρονα επισημαίνουν την αναγκαιότητα άρσης των κεφαλαιακών ελέγχων, η οποία έχει συμβάλλει ουσιαστικά, όπως αναφέρουν, στη μειωμένη αγοραστική κίνηση.
Αναλυτικά…
Η οικονομική κρίση αφανίζει το «επιχειρείν»
ΕΚΛΕΙΣΑΝ 2.280 ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ
• Η μείωση του τζίρου, η υψηλή φορολογία και η αδυναμία δανεισμού οδήγησαν στη διακοπή της λειτουργίας τους
Απελπιστική είναι η κατάσταση στην αγορά με τα λουκέτα των επιχειρήσεων να αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία των Επιμελητηρίων της Κρήτης. Σε 2.280 ανέρχονται συνολικά τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις που έκλεισαν τα τελευταία πέντε χρόνια της κρίσης (από την 1-1-2010 έως 31-12-2015) επιβεβαιώνοντας τις σοβαρές επιπτώσεις της για την τοπική οικονομία.
Ένας αριθμός που χαρακτηρίζεται μεγάλος για το νησί, με δεδομένο μάλιστα ότι από αυτούς ελάχιστοι οδηγήθηκαν στο κλείσιμο της επιχείρησης κατ’ επιλογή και λόγω συνταξιοδότησης και οι περισσότεροι οδηγήθηκαν σε ξαφνικό λουκέτο, αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, γεγονός που δείχνει πως οι επιχειρηματίες και έμποροι «γονάτισαν» από τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης.
Η έλλειψη ρευστότητας, η αδυναμία καταβολής των φόρων και οι κλειστές στρόφιγγες των τραπεζών, αποτέλεσαν θηλιά στον λαιμό για τους επιχειρηματίες, πολλοί εκ των οποίων δεν άντεξαν, οδηγήθηκαν στη πτώχευση με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για το προσωπικό που είχαν που κατέληξε στην ανεργία.
Η πρόσβασή των επιχειρηματιών στη χρηματοδότηση είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη, γεγονός που δεν τους επιτρέπει να έχουν τα απαιτούμενα κεφάλαια ούτε καν για να ανανεώσουν το εμπόρευμά τους, οδηγούμενες έτσι σε μαρασμό και τελικά στο «λουκέτο».
Οι νέες επιχειρήσεις που ανοίγουν πλέον, έχουν να κάνουν με την εστίαση, καφέ και φαγητό, όμως και σε αυτή την περίπτωση πολλές φόρες ο χρόνος ζωής τους δεν ξεπερνά τα δύο χρόνια.
Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία των τεσσάρων Επιμελητηρίων του νησιού 2.280 επιχειρήσεις έκλεισαν σε όλη την Κρήτη την τελευταία πενταετία.
Αναλυτικά ανά Νομό η εικόνα έχει ως εξής:
Ρέθυμνο: Εγγραφές: 1.732
Διαγραφές: 2.183
Διαφορά: 451 επιχειρήσεις
Ηράκλειο: Εγγραφές: 9.155
Διαγραφές:10.286
Διαφορά: 1.131
Χανιά: Εγγραφές: 3.937
Διαγραφές: 4.086
Διαφορά: 149
Λασίθι: Εγγραφές:1.750 επιχειρήσεις
Διαγραφές: 2.299
Διαφορά: 549
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω στοιχεία στο Νομό Χανίων έκλεισαν οι λιγότερες επιχειρήσεις, μόλις 149, ακολουθεί το Ρέθυμνο με 451, το Λασίθι με 549 και το Ηράκλειο με 1.131.
Οι επιχειρηματίες αγωνιούν για το μέλλον και φοβούνται για τα χειρότερα αν άμεσα δεν ληφθούν μέτρα στήριξης του επιχειρείν με κυριότερα την ελάφρυνση της φορολογίας και την άρση των κεφαλαιακών ελέγχων.
Ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ρεθύμνου Γιώργος Πολιουδάκης, εμφανίστηκε προβληματισμένος και ανήσυχος με την εικόνα που καταγράφεται στην αγορά και μεταξύ άλλων ανέφερε: «Την τελευταία πενταετία της κρίσης έκλεισαν σε όλη την Κρήτη 2.280 επιχειρήσεις. Αυτές που άνοιξαν αφορούν κατά κύριο λόγο μικρές επιχειρήσεις που προσφέρουν καφέ και γρήγορο φαγητό και οι οποίες απασχολούν μικρό αριθμό προσωπικού.
Αντίθετα εκείνες που έκλεισαν είναι στην πλειοψηφία τους παραδοσιακές επιχειρήσεις που ήταν χρόνια στο εμπόριο με ιστορία, που όμως δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν. Και γι’ αυτό στο Νομό Ρεθύμνου ο αριθμός των επιχειρήσεων είναι μεγάλος. Το θέμα είναι να μπει ένα τέλος σε αυτή τη χαοτική κατάσταση με τα λουκέτα. Το γεγονός ότι αυτές οι εταιρείες που έκλεισαν είναι περισσότερες από αυτές που άνοιξαν, είναι ένα αρνητικό σημείο χωρίς όμως να σημαίνει ότι αν οι επιχειρήσεις που άνοιγαν ήταν περισσότερες θα ‘ταν καλυτέρα τα πράγματα στην τοπική οικονομία. Γιατί και από αυτούς που άνοιξαν πολλοί έκλεισαν μέσα στα 2 χρόνια, κυρίως υπηρεσίες γρήγορου φαγητού, οι οποίες δεν κατάφεραν να αντισταθούν στην κρίση. Ο κόσμος πλέον δεν έχει χρήματα για να ψωνίσει, άρα υπάρχει τεράστια πτώση του τζίρου.
Την ίδια ώρα ο εμπορικός κόσμος έρχεται αντιμέτωπος με υψηλή φορολογία, ενώ οι τράπεζες δεν προχωρούν σε δανειοδότηση για να κινηθεί ο επιχειρηματίας και όλα αυτά οδηγούν σε «λουκέτο» τις επιχειρήσεις. Δεν ξέρουμε ειλικρινά πότε θα σταματήσει αυτή η ύφεση, ελπίζουμε να αλλάξει το συντομότερο δυνατόν. Εμείς περιμένουμε να αρθούν τα capital controls, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ολοκληρώθηκε, όμως ακόμα δεν έχει ανοίξει η στρόφιγγα της χρηματοδότησης και επιτέλους να σταματήσει αυτή η βαριά φορολογία. Στο μόνο στο οποίο ελπίζουμε είναι ο τουρισμός και αυτός με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει κάτι που θα ανατρέψει τα μέχρι σήμερα ενθαρρυντικά για τη νέα σεζόν στοιχεία».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ρεθύμνου Γιώργος Γιακουμάκης, μιλώντας στα «Ρ.Ν.» τόνισε: «Η πτώση του τζίρου λόγω της κρίσης, η έλλειψη ρευστότητας μετά το κλείσιμο των κανουλών από τις τράπεζες και η βαριά φορολογία είναι οι κύριοι λόγοι που οι επιχειρήσεις οδηγούνται σε «λουκέτα». Η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη και ο επιχειρηματικός κόσμος στην πλειοψηφία του βρίσκεται σε αδιέξοδο. Εν τω μεταξύ, περιμένουμε τα αναπτυξιακά προγράμματα να τονώσουν την αγορά, όμως «ζεστό» χρήμα δεν υπάρχει στην αγορά την τελευταία πενταετία. Τα προγράμματα αυτά πάντα τονώνουν τις υγιείς επιχειρήσεις. Θα έπρεπε όμως να είναι περισσότερα. Είναι πολύ λίγα για να αλλάξουν το κλίμα στην αγορά και τα χρήματα και τα προγράμματα. Πρέπει να ανοίξουν οι κωδικοί που να απευθύνονται σε περισσότερες επιχειρήσεις και να αυξηθεί το ποσό που διανέμεται. Η σημερινή κατάσταση με τα προγράμματα είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Ελπίζουμε μόνο στον τουρισμό μήπως γίνει κάτι. Αυτό που περιμένουμε είναι να τελειώσει επιτέλους η αξιολόγηση, να αρθούν τα capital controls, να ανοίξουν οι τράπεζες και να μειωθεί η φορολογία. Ρεαλιστικά πράγματα ψάχνουμε, όχι κάτι ιδιαίτερο. Μας έχει μείνει μόνο ο Τουρισμός και ο πρωτογενής τομέας και δειλά δειλά και οι επιχειρήσεις μεταποίησης. Δυστυχώς έχουν έρθει τα πάνω κάτω σε όλη τη χώρα, τα πράγματα είναι άσχημα».
Η εικόνα σε σημεία της πόλης του Ρεθύμνου που άλλοτε ανθούσε το εμπόριο είναι απογοητευτική, αφού πολλά είναι τα καταστήματα που κατέβασαν ρολά τα τελευταία χρόνια και έβαλαν λουκέτο, ελέω της οικονομικής κρίσης.
Τα ενοικιαστήρια ξεπροβάλλουν στις βιτρίνες το ένα μετά το άλλο και τα περισσότερα από αυτά έχουν ξεθωριάσει με την πάροδο του χρόνου, αφού δεν υπάρχει ενδιαφέρον.
Και πώς να υπάρξει, όταν τα έξοδα για συντηρηθεί μία μικρή επιχείρηση σήμερα είναι δυσβάσταχτα, με το τζίρο να μειώνεται καθημερινά. Οι προσπάθειες και οι κινήσεις για λειτουργία νέων καταστημάτων, γίνονται κυρίως μέσω της οικονομικής ενίσχυσης από προγράμματα, ωστόσο οι περισσότερες κινήσεις έπεσαν στο κενό, αφού δεν κατάφεραν να αντέξουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα καταστήματα που λειτουργούν σήμερα δίνουν καθημερινά αγώνα επιβίωσης, αφού υπάρχουν και ημέρες που μπορεί να μην μπει πελάτης! Φυσικά οι καταστηματάρχες δεν τα βάζουν με τους καταναλωτές, αλλά με την πολιτεία που δεν έχει πάρει εκείνα τα μέτρα που απαιτούνται για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
