Αρκετή δημοσιότητα έλαβε το τελευταίο διάστημα από το δημοτικό σύμβουλο της αντιπολίτευσης του δήμου μας μια «χαμένη ευεργεσία εκατομμυρίων ευρώ» από ένα θανόντα γιατρό με καταγωγή από το Ρέθυμνο.
Σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις, ο εν λόγω γιατρός, συνάντησε τον δήμαρχο Ρεθύμνου και δήλωσε τη βούλησή του να διαθέσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, για την κατασκευή χώρου στάθμευσης στην πλατεία Τεσσάρων μαρτύρων.
Στην ως άνω συνάντηση, κατά τα λεγόμενά του, ήταν παρών και ο δημοτικός σύμβουλος της αντιπολίτευσης ο οποίος κατηγορεί ευθέως τον δήμαρχο, γιατί δεν έθεσε το ζήτημα δωρεάς στο δημοτικό συμβούλιο προκειμένου ν’ αποφασίσει και να διαπιστωθεί η αξιοπιστία της δωρεάς.
Ανατρέχω στην κείμενη νομοθεσία του ν. 3852/2010 και συγκεκριμένα στο αρθ. 67 παρ. 2 ν. 3852/2010 σχετικά με τη σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου το οποίο ορίζει ρητά ότι:
«1. Το δημοτικό συμβούλιο συνεδριάζει ύστερα από πρόσκληση του προέδρου τουλάχιστον μία φορά το μήνα.
2. Ο πρόεδρος καλεί επίσης το συμβούλιο σε συνεδρίαση με γραπτή πρόσκληση, στην οποία αναφέρονται τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, όποτε το ζητήσει ο δήμαρχος ή η οικονομική ή η επιτροπή ποιότητας ζωής ή το ένα τρίτο (1/3) τουλάχιστον του συνολικού αριθμού των μελών του συμβουλίου ή το σύνολο των συμβούλων της μειοψηφίας».
Βάση της τελευταίας πρότασης της ως άνω ισχύουσας διάταξης δίνεται η δυνατότητα στην παράταξη της αντιπολίτευσης στην οποία ανήκει και ο δημοτικός σύμβουλος, να ζητήσει σύγκληση δημοτικού συμβουλίου και να θέσει προς συζήτηση τη προκείμενη δωρεά.
Ως εκ τούτου, εύλογα θέτω το εξής ερώτημα:
«Γιατί ο συγκεκριμένος δημοτικός σύμβουλος δεν άσκησε το δικαίωμα του, μέσω της παράταξής του να συγκαλέσει δημοτικό συμβούλιο με θέμα τη «δωρεά» και κατηγορεί τον δήμαρχο για μια παράλειψη που διέπραξε και ο ίδιος»;
Τρέφω εκτίμηση τόσο στο πρόσωπο του δημάρχου, όσο και του δημοτικού συμβούλου της αντιπολίτευσης και θέλω να πιστεύω ότι τηρείται η διαδικασία δημοκρατικής άσκησης εξουσίας με τον υποχρεωτικό ρόλο ελέγχου αυτής από την αρμόδια παράταξη μειοψηφίας.
Νομίζω ότι το ερώτημα που έθεσα είναι σαφές και χρήζει μιας ευκρινής απάντησης, ώστε να μην καταλείπονται αμφιβολίες στην τοπική κοινωνία για τις προθέσεις της δημοτικής αρχής (συμπεριλαμβανομένου και της αντιπολίτευσης) που άπτονται ζητημάτων γενικού συμφέροντος της πόλης μας.
Αυτό που πιστεύω πως έχει ανάγκη ο τόπος μας δεν είναι δωρεές, αλλά μια χρηστή διοίκηση με κανόνες διαφάνειας και διαχειριστική επάρκεια που εμπνέει και διαποτίζει την κοινή γνώμη.
Μια αξιόπιστη δημοτική αρχή που θα διασφαλίζει την εκπόνηση εμπεριστατωμένων μελετών αιτιολόγησης σκοπιμότητας έργων, ώστε αυτά να υλοποιούνται μέσω «πακτωλών χρημάτων», τα οποία «χάνονται» λόγω έλλειψης προϋποθέσεων τεκμηρίωσης.
Υπάρχει δυνατότητα χρηματοδότησης πολλών εκατομμυρίων ευρώ για την πόλη μας, μέσω της επικείμενης υπαγωγής προγράμματος «ποσοτικής χαλάρωσης» της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας (μετά το κλείσιμο αξιολόγησης).
Κατόπιν τροποποίησης του καταστατικού της Ε.Κ.Τ. προβλέπεται η αποδοχή ομολόγων που εκδίδονται τοπικά από δήμους κι όχι μόνο από τα κράτη μέλη, ώστε να υπάρχει άμεση πρόσβαση στην πηγή χρηματοδότησης.
Αντίθετα από «δωρεά και καραμέλες» όμως απαιτείται εργώδης συντονισμός με υψηλό επίπεδο συνέπειας και τεχνογνωσίας το οποίο θα εντάξει την πόλη σ’ ένα ευρύ αναπτυξιακό πλαίσιο και θα δώσει πνοή και όραμα στον τόπο.
