Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ἡ Ἐκκλησία μας μέ τόν ἀκροτελεύτιο αὐτόν στίχο τοῦ Κοντακίου τῆς Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων καλεῖ καί ἐφέτος ὅλους ἐμᾶς, τά μέλη τοῦ Ἁγίου Σώματός Της, νά συνεορτάσομε γιά μία ἀκόμη φορά στή ζωή μας, μέ πνευματική εὐφροσύνη καί, ἰδιαίτερα στούς δύσκολους καιρούς μας, μέ μία βαθύτερη ἐσωτερική ἐλπίδα, τό μεγάλο γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Τό γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου πού γίνεται ἀφορμή γιά τήν προσωπική ἀναγέννηση τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Ἄν καί αὐτές τίς ἑορταστικές ἡμέρες στρεφόμαστε κυρίως στούς ἄλλους, στούς οἰκείους μας, ἀλλά καί σέ ὅλους ὅσοι ἔχουν ἀνάγκη, οἱ ὁποῖοι πλήθυναν πολύ τελευταῖα, καθώς ἐπιθυμοῦμε νά μοιρασθοῦμε τήν κοινωνία, τήν χαρά καί τήν ἀγάπη πού ἡ εὐλογημένη παράδοσή μας μᾶς προσφέρει, ἀπαιτεῖται νά μήν παραθεωρήσομε τό ἐρώτημα γιά τό οὐσιαστικό νόημα τῆς Ἑορτῆς, τό ὁποῖο ἀπευθύνεται προσωπικά στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, καί νά ἀναζητήσομε ἐντός τῶν ὑπάρξεών μας τήν ἀπάντησή του.
Ἡ φράση τοῦ ὕμνου τήν ὁποία προτάξαμε, μᾶς δίδει ἀφορμή ἐφέτος νά ἀπευθύνομε αὐτές τίς ἑόρτιες σκέψεις στήν ἀγάπη σας. Ἡ φράση «δι᾿ ἡμᾶς», ἡ ὁποία, ἔχομε τήν πεποίθηση, ὅτι μᾶς δίδει τήν πραγματική ἀπάντηση στό ἐρώτημα.
«Δι᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν» κατῆλθε ἐκ τῶν οὐρανῶν ὁ Χριστός καί μαζί Του ἡ εἰρήνη, ἡ ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας μέ τόν Θεό, μέ τόν κάθε ἀδελφό μας καί μέ τόν ἑαυτό μας. Αὐτό ἑορτάζομε σήμερα.
«Δι᾿ ἡμᾶς» ἡ ἀδιάπτωτη ἐλπίδα, ἡ ἀληθινή αἰσιοδοξία, ἡ πραγματική ἀγάπη, ἡ ἀρραγής ἑνότητα, τά μεγάλα δωρήματα τῆς Γέννησής Του. Αὐτό μέ εὐγνωμοσύνη ἐνθυμούμαστε σήμερα.
«Δι᾿ ἡμᾶς» ἡ ὄντως ζωή καί αὐτό εἶναι ἡ μεγαλύτερη εὐεργεσία πού μᾶς προσφέρει ὁ «πρό αἰώνων Θεός». Αὐτό χαιρόμαστε καί πάλι σήμερα.
«Δι᾿ ἡμᾶς Θεὸς ἐν ἀνθρώποις, διὰ τὴν καταφθαρεῖσαν φύσιν, ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο, καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, πρὸς τοὺς ἀχαρίστους ὁ Εὐεργέτης, πρὸς τοὺς αἰχμαλώτους ὁ Ἐλευθερωτής, πρὸς τοὺς ἐν σκότει καθημένους, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης… ἐπὶ τὸν θάνατον ἡ ζωή, ἡ Ἀνάστασις διὰ τοὺς πεσόντας» (ἀναστάσιμο στιχηρό τῶν αἴνων τοῦ βαρέος ἤχου). Τά πάντα «δι᾿ ἡμᾶς» ἀλλά καί «ἑκών», μέ τήν θέλησή Του. Γιατί μᾶς ἀγαπᾶ πολύ, γιατί εἴμαστε παιδιά Του, γιατί Τόν κατονομάζομε καί Τόν αἰσθανόμαστε
Πατέρα μας, γιατί ζοῦμε καί ἀπολαμβάνομε διαρκῶς αὐτήν τήν ἀμφίδρομη ἀγαπητική σχέση πού πληροῖ τίς ὑπάρξεις μας μέ φῶς, ζωή, αἰσιοδοξία καί χαρά.
Παρατηροῦμε πώς πολλοί, μιλοῦν καί γράφουν τελευταῖα γιά τήν χαμένη ἐλπίδα καί τήν ἐπιθυμία τῆς ἐπανάκτησής της. Γιά ἐμᾶς πού πιστεύομε στόν Γεννηθέντα Χριστό καί εἴμαστε μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας Του, ἡ προσωπική μας σχέση μαζί Του, ἡ βίωση τῆς παρουσίας Του, ἀποτελεῖ τήν μόνη γνήσια ἐλπίδα ἀναγέννησης τῆς ζωῆς μας. Αὐτήν τήν διάσταση ἔχομε ἀνάγκη ὅλοι ἐμεῖς νά βάλομε στήν σκέψη μας σήμερα, περισσότερο ἴσως παρά ποτέ ἄλλοτε.
Μέσα στήν Ἐκκλησία μας διαρκῶς, καί ὄχι μόνο ἐπετειακά, ζοῦμε τήν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ὡς προσωπική μας ἀναγέννηση. Μέ τόν ἐκκλησιασμό τῶν ὑπάρξεών μας, μέ τήν μετοχή μας στήν πνευματική ζωή, μέ τήν ἀνυπόκριτη ἀγάπη μας πρός ὅλους καί ὅλα, μέ τήν θερμή προσευχή μας γιά τήν εἰρήνη καί τήν καταλλαγή, ἀλλά καί μέ τήν ὁλοκληρωτική αὐτοδιάθεσή μας στήν συντονισμένη συνεργασία γιά τήν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων πού μᾶς ἀπασχολοῦν, ἰδιαίτερα τόν τελευταῖο καιρό.
Τό μήνυμα αὐτό δίδει ἡ Ἐκκλησία καί πάλι αὐτήν τήν μεγάλη ἡμέρα στά παιδιά Της καλῶντας τα σέ αὐτή τήν σχέση μέ τόν Χριστό. Μία σχέση πού προσφέρει στόν ἄνθρωπο αὐτό πού τοῦ λείπει, τήν ἐσωτερική γαλήνη, τήν μεταμόρφωση καί τήν σωτηρία, πού τόν κάνουν νά ζεῖ ἀγαπητικά μέ τόν Θεό, μέ τόν συνάνθρωπο, μέ τό περιβάλλον του, πού τόν κάνουν νά ἀγωνιᾶ καί νά ἀνησυχεῖ ὅταν παρατηρεῖ νά ἀναπτύσσονται γύρω του φαινόμενα βίας καί ρατσισμοῦ, πού τόν κάνουν νά πονᾶ καί νά προβληματίζεται ἔντονα γιά τόν ἐμπαιγμό τῶν ἱερῶν συμβόλων καί τῶν εὐσεβῶν παραδόσεων τῆς Πίστεώς μας, ἀπ᾿ ὅπου καί ἄν προέρχονται αὐτά.
Εὐχή μας εἶναι, ἡ πρόσληψη τοῦ ἀληθινοῦ μηνύματος τῶν Χριστουγέννων νά μὴν εἶναι εὐκαιριακὴ, ἀλλὰ νά γίνεται μόνιμη ὑπαρξιακὴ στάση καὶ τρόπος ζωῆς, ὥστε τὰ σωτήρια ἀποτελέσματα τῆς Θείας Γεννήσεως νὰ ἔχουν πρακτική σημασία στὴν ἐπίπονη πορεία τῆς ζωῆς μας. Ὁ Χριστός νά γεννᾶται οὐσιαστικά στίς καρδιές μας, στις οἰκογένειες καί στά σπίτια μας, στόν εὐλογημένο τόπο μας καί τά παιδιά του, γιά νά βροῦμε ξανά ὅλοι μαζί τό δρόμο μας καί νά ἀναγεννήσομε τήν ταλαιπωρημένη κοινωνία μας. Νά γίνουν γιά ὅλους μας τά ἐφετεινά Χριστούγεννα ἡ ἀφετηρία μιᾶς νέας αὐθεντικῆς καί οὐσιαστικῆς χριστιανικῆς ζωῆς.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις, βγαλμένες ἀπό τῆς καρδιᾶς μας τά βάθη, εὐχόμαστε σέ ὅλους σας πατρικά, εὐφρόσυνα καί εὐλογημένα Χριστούγεννα καί διατελοῦμε.
Μέ τήν ἀγάπη τοῦ «δι᾿ ἡμᾶς Ἐνανθρωπήσαντος» Σωτῆρος Χριστοῦ.
† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου Εὐγένιος
Χριστούγεννα 2012