Η υποσχέσεις της κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου ότι «θα φέρουν καλύτερες μέρες για το λαό και θα τον απαλλάξουν από τα μνημόνια», εντός των τειχών της ΕΕ και με νέα διαπραγμάτευση, είναι χονδρά ψέματα για να αρπάξουν την ψήφο. Κοροϊδεύουν ωμά.
Να πως ολοκάθαρα φαίνεται στην περίπτωση διάρκειας ζωής και του γάλακτος.
Η διάρκεια ζωής του γάλακτος, που θα προμηθεύεται στο εξής η λαϊκή οικογένεια, θα καθορίζεται με ευθύνη του κάθε μονοπωλίου – παρασκευαστή. Η απόφαση αυτή στην οποία κατέληξε η συγκυβέρνηση, αφενός αποτελεί εναρμόνιση στις σχετικές οδηγίες της ΕΕ και αφετέρου προβάλλει ως λύση μετά τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις και δήθεν αντεγκλήσεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο σχετικά με το παραπάνω ζήτημα, που στην πραγματικότητα αντανακλούν διαφορετικά επιχειρηματικά συμφέροντα του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος, εντός και εκτός της χώρας.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που όλο το προηγούμενο διάστημα εξέφραζε την πλήρη αντίθεσή της στην επιμήκυνση της διάρκειας ζωής του φρέσκου γάλακτος, με δηλώσεις τόσο του υπουργού Θ. Τσαυτάρη, όσο και του υφυπουργού Μ. Χαρακόπουλου, σε διαφορετικά ΜΜΕ, εμφανίστηκε «ικανοποιημένη» από το τελικό κείμενο συμβιβασμού που συνέταξε το υπουργείο Ανάπτυξης.
Ωστόσο, η «συμβιβαστική» αυτή πρόταση δεν αλλάζει τίποτε επί της ουσίας – ίσως σε ορισμένα σημεία της να είναι ακόμη χειρότερη και από τα αρχικά σενάρια – αντίθετα δίνει στους γαλακτοβιομήχανους και μεγαλοεισαγωγείς ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες για την επίτευξη κερδοφορίας από την εμπορική εκμετάλλευση ενός ζωτικής σημασίας για τη λαϊκή διατροφή προϊόντος.
Έτσι, σύμφωνα με τη νομοθετική παρέμβαση που περιλαμβάνεται στο κείμενο του πολυνομοσχεδίου στο εξής θα υπάρχουν δύο κατηγορίες γάλακτος: το «παστεριωμένο» γάλα και το γάλα «υψηλής θερμικής επεξεργασίας». Η πρώτη κατηγορία θα έχει υποβληθεί σε χαμηλή θερμική επεξεργασία (τουλάχιστον 71,70 oC για 15 δευτερόλεπτα ή ισοδύναμος συνδυασμός) και η δεύτερη σε υψηλότερη (από 85 έως 127 oC). Καμία από τις δύο δε θα μπορεί να φέρει την ένδειξη «φρέσκο γάλα» η οποία καταργείται, ενώ η διάρκεια ζωής τους που θα αναγράφεται στη συσκευασία θα καθορίζεται με ευθύνη του παρασκευαστή.
Για να «χρυσώσει το χάπι» στους ντόπιους αγελαδοτρόφους, η συγκυβέρνηση εφευρίσκει τον όρο «γάλα ημέρας», ένδειξη την οποία θα μπορεί να φέρει το γάλα χαμηλής θερμικής επεξεργασίας που συσκευάζεται σε τελική συσκευασία εντός 24 ωρών από τη συλλογή και η διάρκεια συντήρησής του δεν υπερβαίνει τις δύο ημέρες από την ημερομηνία παστερίωσης. Εύκολα καταλαβαίνει κάποιος ότι η συγκεκριμένη κατηγορία γάλακτος εκτός του ότι πολύ δύσκολα θα μπορεί να προωθείται στα μεγάλα αστικά κέντρα – ιδιαίτερα στην Αθήνα – θα είναι και πολύ πιο ακριβή, κυριολεκτικά απλησίαστη για τη λαϊκή οικογένεια.
Ακόμη και αν υποτεθεί ότι κατά το αρχικό διάστημα εφαρμογής του παραπάνω καθεστώτος μειωθούν πρόσκαιρα οι τιμές (μέχρι δηλαδή να προχωρήσει το νέο μοίρασμα της αγοράς ανάμεσα στους μεγάλους ομίλους, οπότε οι τιμές θα ανέβουν πάλι), αυτό θα συμβεί μόνο για τις κατηγορίες εκείνες που θα έχουν τη μεγαλύτερη δυνατή διάρκεια ζωής, είτε παρασκευάζονται στη χώρα είτε εισάγονται από άλλες χώρες όπου επικρατεί πολύ χαμηλότερο κόστος παραγωγής. Θα πρόκειται δηλαδή για γάλα χαμηλότερης διατροφικής αξίας για τη λαϊκή οικογένεια στην οποία κυρίως θα απευθύνεται, ωστόσο θα προσφέρει πολύ μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους για τους ισχυρούς κρίκους στην αλυσίδα παραγωγής, τυποποίησης και διακίνησης – διανομής.
Άρα, ο συμβιβασμός σχετικά με το γάλα έγινε στη βάση των ευρωπαϊκών αποφάσεων, όπου υπεύθυνος για τη διάρκεια ζωής στα τρόφιμα είναι τα μονοπώλια που τα εμπορεύονται. Συνεπώς, η συμφωνία σημαίνει ότι το γάλα, που κυκλοφορούσε μέχρι σήμερα με διάρκεια ζωής 5 ημερών, θα κυκλοφορεί με διάρκεια ζωής 7, 10 ή και περισσότερων ημερών.
Απελευθερώνεται έτσι το όριο ζωής στο γάλα, ευνοούνται οι εισαγωγές, απαξιώνεται η ποιότητα και αυξάνεται το ποσοστό κέρδους των μονοπωλίων. Δηλαδή το μέτρο δεν έχει καμιά σχέση με τη μείωση της τιμής του γάλακτος, γιατί ήδη σήμερα το παρατεταμένης διάρκειας ζωής γάλα πωλείται ακριβότερα. Οι συνέπειες θα είναι δραματικές με αύξηση της ανεργίας και καταστροφή της γαλακτοπαραγωγής. Αποτελεί κοροϊδία ότι το “γάλα ημέρας” θα δώσει ζωή στην ελληνική γαλακτοπαραγωγή, τη στιγμή που αυτή συνθλίβεται από τα μονοπώλια. Οι άνθρωποι της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από τη Λαϊκή Οικονομία, την Εργατική – Λαϊκή Εξουσία, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ. Όχι, επομένως με χρυσά κουτάλια δεν φάγαμε, αλλά μας παίρνουν και αυτά που έχουμε…
*Στέλιος Αλεξάκης, είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στην Λαϊκή Συσπείρωση, με τον Μανούσο Μανουσογιάννη