Άνοιξαν μια «τράπεζα ζωής», προκειμένου όλοι μαζί κρατώντας ζωντανή τη μνήμη της και τιμώντας την να αφιερώσουν ελάχιστα λεπτά από το χρόνο τους δίδοντας αίμα, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί σε όποια περίπτωση παραστεί ανάγκη για να βοηθηθεί κάποιος συνάνθρωπός μας.
Δύο χρόνια μετά και οι γονείς της άτυχης Στέλλας απαρηγόρητοι από τον άδικο χαμό της, περιμένουν την υπόθεση να πάρει την δικαστική οδό. Μέχρι τότε όμως δεν το βάζουν κάτω. Προσπαθούν με το δικό τους τρόπο μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες, να κρατούν ζωντανή τη μνήμη του παιδιού τους: «Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την ημέρα που η Στέλλα έφυγε από τη ζωή. Εμείς, οι γονείς της, η οικογένειά της, οι φίλοι της, αποφασίσαμε αντί μνημοσύνου να ιδρύσουμε ένα αιμοδοτικό σύλλογο, μια «τράπεζα ζωής», η οποία σε στιγμές που θα χρειαστεί θα τροφοδοτεί με αίμα, συνανθρώπους μας, μέλη του συλλόγου και μη που έχουν ανάγκη. Αυτός είναι ο σκοπός. Αυτό θα ήθελε και η ίδια. Θεωρούμε ότι η πρωτοβουλία μας αυτή σημαίνει προσφορά, σημαίνει ζωή, σημαίνει πολλά πράγματα για ένα κορίτσι που χάθηκε τόσο πρόωρα. Έχουμε μια σειρά πρωτοβουλιών που θα γίνονται στη μνήμη της, όπως είναι η βράβευση του καλύτερου μαθητή του σχολείου της, του 1ο Λυκείου όπου φοιτούσε, που θα ξεκινήσει φέτος και θα συνεχίζεται κάθε χρόνο. Κάθε χρόνο αντί να προσπαθήσουμε να μειώσουμε και να ξεχάσουμε τον πόνο μας, εμείς θα προσπαθούμε να κάνουμε κάτι το οποίο θα κρατά ζωντανή τη μνήμη της στην κοινωνία του Ρεθύμνου, θα προσπαθήσουμε να αποφύγουμε παρόμοια περιστατικά και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας με όποιο τρόπο μπορούμε», ανέφερε ο πατέρας της Στέλλας, Μανόλης Ακουμιανάκης.
