Η μεγαλύτερη θυσία για μια μάνα είναι όταν αυτή προσφέρει τα παιδιά της, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό της, στην εξυπηρέτηση ενός αγνού και ιερού σκοπού της πατρίδας.
Η θέση της γυναίκας την περίοδο της Επανάστασης του 21, υπήρξε λαμπρή και καταπληκτική, όπως, βέβαια και στα Χρόνια της Γερμανικής και Ιταλικής Κατοχής.
Βέβαια, ο ρόλος των γυναικών στην Επανάσταση του 21, ίσως να μην είναι και τόσο γνωστός, γιατί οι έντονες ανδροκρατικές αντιλήψεις της εποχής εκείνης, αλλά και η μύηση στην Φιλική Εταιρεία, ήταν μόνο για τους άνδρες και γινόταν με κάθε μυστικότητα. Ωστόσο πολλές γυναίκες μετείχαν ενεργά στον αγώνα για τη λευτεριά και βοήθησαν με κάθε τρόπο τους αγωνιστές το 1821.
Γυναίκες που εμμένουν στις αρχές τους, ζουν τα γεγονότα και δρουν, θυσιάζονται για να μη γίνουν σκλάβες, αυτοκτονούν, συμπαραστέκονται και εμψυχώνουν τους πολεμιστές, τους νοσηλεύουν, τους θεραπεύουν, τους περιποιούνται σαν τραυματίες, τρέφουν τους νέους πολεμιστές, ακόμα σκοτώνουν τα παιδιά́ τους για να μην προδοθεί́ ο Αγώνας.
Αυτές οι απλές γυναίκες στέκονται δίπλα στον πολεμιστή́ άνδρα και εξάπτουν το σθένος του με προτροπές και παρακλήσεις, όπως στο Μεσολόγγι. «Δεν τις βαραίνει ο πόλεμος», λέγει ο Σολωμός, «αλλ’ έγινε πνοή τους κι εμπόδισμα δεν είναι, στις κορασιές να τραγουδούν, και στα παιδιά να παίζουν». Κι άλλες διωκόμενες γκρεμίζονταν με τα παιδιά́ τους, ρίχνονταν στις φλόγες, στα πηγάδια, στη λίμνη ή έχωναν το μαχαίρι στα στήθη τους για να μη συλληφθούν αιχμάλωτες.
Για τη γυναίκα κλέφτισσα, μιλά το εξής τραγούδι «Ποιος είδε ψάρι στο βουνό και θάλασσα σπαρμένη, ποιος είδε κόρη όμορφη στα κλέφτικα ντυμένη. Αντρίκια ντύθηκε και πήρε τα άρματά της. Δώδεκα χρόνους έκανε αρματολός και κλέφτης, κανείς δεν την γνώρισε πως ήταν η Διαμάντω. Μια μέρα και μιαν εορτή, βγήκαν να παίξουν το σπαθί, να ρίξουν το λιθάρι…».
Ο περίφημος πίνακας του Ντελακρουά, στη σφαγή της Χίου, δείχνει τις γυναίκες που πουλήθηκαν, κακοποιήθηκαν, ατιμάστηκαν και σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους.
Ο ιστορικός σύλλογος των Ρεθυμνίων Αττικής «Το Αρκάδι», θέλοντας να υμνήσει και ταυτόχρονα να τιμήσει αυτές τις γυναίκες, διοργανώνει μία ξεχωριστή εικαστική εκδήλωση υπό τον τίτλο «στα άδυτα της αθάνατης ηρωίδας του 1821» την Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2021 και ώρα 11:00 πμ. στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγ. Ιωάννη Θεολόγου Πρέβελη, συμμετέχοντας στους εθνικούς εορτασμούς για την επέτειο των 200 ετών από την παλιγγενεσία.
Η εν λόγω εικαστική έκθεση αποτελεί ένα Μνημόσυνο στον γυναικείο ελληνικό ηρωισμό, ενώ περιλαμβάνει 15 εκπληκτικούς πίνακες χαρακτικής της Ρεθυμνιας καλλιτέχνιδας κας Ελένης Τζιφακη Μισιρλή, η οποία εμπνεόμενη από την θυσία όλων αυτών των ηρωικών γυναικών, καταθέτει τον δικό της εικαστικό αγώνα ώστε να εξάρει την δύναμη, την τόλμη αυτών των γυναικών.
Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα της Επιτροπής Ελλάδα 2021 και πραγματοποιείται με την ευλογία του Καθηγουμένου της Ι. Μονης Πρέβελη π. Ιακώβου Λυκάκη και αδεία της εφορείας αρχαιοτήτων Ρεθύμνου όπου ευγενώς τα εγκαίνια θα τελέσει η ερίτιμος κα Αναστασία Τζιγκουνακη διευθύντρια αυτής.
Συμμετέχει ευγενώς το Λύκειο Ελληνίδων Ρεθύμνου με κοπέλες ενδεδυμένες με φορεσιές της Ελλάδος.
Η είσοδος είναι ελεύθερη και θα τηρηθεί αυστηρώς το υγειονομικό πρωτόκολλο λόγω covid19, ενώ θα επακολουθήσει κρητικό κέρασμα.
Από τον Ιστορικό Σύλλογο Ρεθυμνίων Αττικής «Το Αρκάδι»
