Εικόνα πλήρους εγκατάλειψης παρουσιάζει η «καμάρα του Σίμα» στο Πρασσιανό Φαράγγι, που αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά και περίτεχνα λίθινα γεφύρια του Ρεθύμνου.
Επίσημα ονομάζεται γέφυρα των Ποταμών, λειτουργεί ακόμα και σήμερα και θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα οδικά έργα που κατασκευάστηκαν στην Κρήτη στις αρχές του 20ου αιώνα, έχοντας ήδη χαρακτηριστεί και ως διατηρητέο μνημείο, λόγω της εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και της τεχνοτροπίας στην ανέγερσή του.
Στη σχετική βιβλιογραφία αναφέρεται ως «μοναδικό παράδειγμα μεγαλοπρέπειας και κομψότητας» ως προς το είδος του και εντυπωσιάζει με το μέγεθός του, τη λεπτότητα που διακρίνει τα τόξα του αλλά και τα βάθρα του.
Καθημερινά είναι δεκάδες οι επισκέπτες που θέλουν να θαυμάσουν το μνημείο, ενώ όσοι περνούν και δεν γνωρίζουν την ύπαρξή του σταματούν, καθώς η θέα του προκαλεί αμέσως έντονο ενδιαφέρον.
Όμως, τα τελευταία χρόνια καταγράφεται εγκατάλειψη και αδιαφορία από τους αρμόδιους φορείς σε ό,τι αφορά τη συντήρηση της γέφυρας αλλά και την καθαριότητα του περιβάλλοντος χώρου.
Στο συγκεκριμένο σημείο το Πρασσιανό Φαράγγι έχει καταντήσει ανοιχτή χωματερή.
Στη λίθινη κατασκευή έχουν φυτρώσει δέντρα και θάμνοι που προφανώς διαβρώνουν και καταστρέφουν τη γέφυρα, ενώ η κοίτη και τα πρανή ανάντη και κατάντη του ρέματος είναι γεμάτα από σκουπίδια, τα οποία έχουν εναποθέσει εκεί απρόσεχτοι και αδιάφοροι για το μνημείο και τον περιβάλλοντα χώρο πολίτες.
Το θέαμα δεν είναι ευχάριστο, αντιθέτως δημιουργεί αλγεινή εικόνα στους επισκέπτες και πολύ κακές εντυπώσεις στους τουρίστες, οι οποίοι φωτογραφίζουν και σχολιάζουν τη σημερινή κατάσταση, η οποία προσβάλει και δυσφημεί το Ρέθυμνο.
Οι αρμόδιοι φορείς θα πρέπει άμεσα να ενδιαφερθούν για την καθαριότητα στην περιοχή αλλά και να λάβουν μέτρα για την αποψίλωση του μνημείου από την βλάστηση, η οποία έχει αναπτυχθεί στα τόξα και στα βάθρα του.
Παράλληλα θα πρέπει να τονιστεί ότι ο ασφαλτοτάπητας στο κύριο μέρος της γέφυρας, που εξυπηρετεί την κυκλοφορία είναι φθαρμένος σε πολύ μεγάλο βαθμό και ως εκ τούτου ακατάλληλος ως τάπητας.
Το σύνολο των προβλημάτων που καταγράφονται, δημιουργούν αλγεινή εικόνα και οι φορείς καλό θα ήταν να εξετάσουν μια ουσιαστική παρέμβαση συντήρησης της «καμάρας του Σίμα».
Για την ιστορία να αναφέρουμε, ότι η κατασκευή της ξεκίνησε το 1910 και ολοκληρώθηκε τέλη του 1914 ή αρχές του 1915.
