Συζητώντας στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών για την πολιτική κατάσταση στη χώρα με Έλληνες (του εσωτερικού και του εξωτερικού), με ευρωπαίους πολίτες (διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων, οικονομικής επιφάνειας, μορφωτικού επιπέδου), η απογοήτευσή μου μεγάλωσε…
Παρακολουθώντας ταυτόχρονα τις πολιτικές εξελίξεις, ήταν πια ολοφάνερο ότι η κριτική, στο σύνολο του πολιτικού μας συστήματος (πολιτικού προσωπικού), ήταν δίκαιη και σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν αρκετά επιεικής… Όλοι διέκριναν ένα μεγάλο έλλειμμα ικανοτήτων, σχεδιασμού, αξιοπιστίας, εμπιστοσύνης… Γύριζαν την πλάτη τους στο σύνολο του πολιτικού φάσματος αδυνατώντας ακόμα να «εντοπίσουν» το «μη χείρον» προκειμένου να «κρατηθούν πολιτικά» και να ελπίσουν…
Στη δύσκολη αυτή θέση βρίσκομαι και εγώ -ζητώντας συγγνώμη για το προσωπικό ύφος που χρησιμοποιώ- αδυνατώντας για πρώτη φορά να επιλέξω τον πολιτικό φορέα στον οποίο θα εμπιστευτώ την ψήφο μου… Πιστέψτε με, είναι πολύ οδυνηρό για κάποιον που είναι πολιτικοποιημένος από νεαρή ηλικία και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συμμετέχει στα κοινά και έχει την τύχη να επικοινωνεί χρόνια τώρα με δημόσιο λόγο μέσω των «Ρεθεμνιώτικων Νέων» μαζί σας. Κι όμως… Φαίνεται ότι έφτασε η στιγμή να σηκώνω τα χέρια ψηλά…
Όμως τα «χέρια ψηλά» καταλαβαίνω ότι σηκώνουν πολλοί και στην Ε.Ε. Αφού πέτυχαν την υπογραφή του τρίτου μνημονίου από τον κ. Αλέξη Τσίπρα τώρα μένει η εφαρμογή του… Ο πρώην πρωθυπουργός δηλώνει ότι δεν το πιστεύει και φυσικά, όπως έδειξε η πρόσφατη κοινοβουλευτική πραγματικότητα, δεν μπόρεσε να το εφαρμόσει…Οδήγησε τη χώρα σε εκλογές και υποστήριξε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας με ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ επιμένοντας έτσι σε μια νέα κυβερνητική συμμαχία με τους ΑΝΕΛ που όμως δύσκολα θα εξασφαλίσουν την είσοδό τους στη νέα Βουλή.
Όμως πολλά θα κριθούν από το ποσοστό της αποχής, την κοινοβουλευτική δύναμη της «Λαϊκής Ενότητας», το ποσοστό της «Χρυσής Αυγής» (κρυφή ψήφος – ψήφος αντίδρασης),από την είσοδο ή όχι για πρώτη φορά στη Βουλή κομμάτων όπως η «Ένωση Κεντρώων» ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή μια πιθανή εκλογική αποτυχία ακόμα και του ΠΑΣΟΚ.
Η σειρά με την οποία θα εισέλθουν τα κόμματα στη νέα Βουλή έχει μεγάλη σημασία για το πώς θα εξελιχθούν στη συνέχεια τα πολιτικά πράγματα, δηλαδή το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης.
Όλα τούτα προβληματίζουν και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς…
Οι Ευρωπαίοι εταίροι βλέπουν με πολύ σκεπτικισμό τις ηγεσίες των ελληνικών κομμάτων. Για τον λόγο αυτό δεν έχουν εγκαταλείψει το σενάριο που προβλέπει τη στήριξη από κάποια ελληνικά κόμματα ενός τεχνοκράτη πρωθυπουργού, προκειμένου να εφαρμοστούν όσα ορίζει η συμφωνία που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας, εφόσον ο ίδιος εξακολουθήσει και μετά τις εκλογές (στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα) να αδυνατεί να φέρει εις πέρας.
Όμως ας μην μας περνάει από το μυαλό ότι τα χειρότερα σενάρια (λχ διπλό νόμισμα) έχουν ξεχαστεί… Η σιωπή της Γερμανίας μπορεί να κρύβει πολλά…
Αλλά ας αφήσουμε το πώς βλέπουν οι έξω το πολιτικό μας σύστημα και ας μείνουμε στις δικές μας αβεβαιότητες, απογοητεύσεις, ανασφάλειες, γκρεμισμένες προσδοκίες. Είναι όλα αυτά που σε μεγάλο βαθμό θα κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Είναι όλα τούτα που ελαχιστοποιούν την αισιοδοξία και αποθαρρύνουν πολλούς πολίτες ακόμα και να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα ή τους στρέφουν σε πολιτικούς σχηματισμούς, που σε άλλη περίπτωση δεν θα αποτελούσαν πολιτική επιλογή γι’ αυτούς…
Η πολυεπίπεδη ήττα του πολιτικού μας συστήματος συμπαρασύρει σε μεγάλο βαθμό και τη χώρα. Δυστυχώς σημάδια ανατροπής της κρίσης του πολιτικού συστήματος δεν είναι ορατά…
Και οι πρόωρες κάλπες δε φαίνεται ότι θα δώσουν λύση…
E-Mail: pgiannoulakis@yahoo.gr
Twitter:@pgiannoulakis