Δεν χρειάστηκε παρά να ακούσω την καταληκτική ομιλία του πρωθυπουργού, στο πλαίσιο της συζήτησης του προϋπολογισμού, για να τολμήσω να πω, ότι κινούμαστε στον αστερισμό των εκλογών.
Θα προσπαθήσω επιγραμματικά να αιτιολογήσω το σκεπτικό μου.
Η συζήτηση στη Βουλή ήταν εμπρόθεσμη! Από τα σχόλια των δημοσιογράφων η συζήτηση κύλησε χωρίς κορώνες, σαν άπαντες να είχαν στο μυαλό τους την επόμενη μέρα, γνωρίζοντας το τι συζητείται έξω για μας, χωρίς εμάς.
Ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να μεταθέσει την ημερομηνία ολοκλήρωσης της αξιολόγησης εναποθέτοντας όλες τις ελπίδες του σε πολιτική λύση…! Αν και νομίζω ότι θα έχει διαπιστώσει ότι δεν τον έχουν πλέον ανάγκη, σκοπεύοντας να επενδύσουν από δω και πέρα στον επόμενο.
Ο Τσακαλώτος μαρτύρησε ότι «εκομποδέσαν οι κλωστές» και κινδυνεύει να «σπάσει το κτένι» της κυβερνητικής θητείας με αφορμή το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα πρέπει τώρα να συμφωνηθεί. Το ΔΝΤ επιμένει ότι η βιωσιμότητα του χρέους χωρίς νέο δάνειο (δηλαδή 4ο μνημόνιο) μπορεί να επιτευχθεί μόνο με πρωτογενή πλεονάσματα του 1.5%, ενώ οι ευρωπαίοι (Σόιμπλε) επιμένουν σε συνέχιση πλεονασμάτων 3.5% θεωρώντας ότι το χρέος είναι βιώσιμο με την παράλληλη υλοποίηση όλων των μεταρρυθμίσεων… μέχρι να βγει η ψυχή μας!
Η κυβέρνηση έχει δηλώσει κατηγορηματικά ότι 4ο μνημόνιο δεν υπογράφει…
Η αξιωματική αντιπολίτευση έδειξε ότι περιμένει έτοιμη το ώριμο σύκο να πέσει, αλλά κάνει ένα σοβαρό λάθος. Το ώριμο, δεν είναι σύκο αλλά καυτή πατάτα και καλό θα ήταν επειδή μιλάει για συμβόλαιο «αλήθειας» να προετοιμάζει τους, εν δυνάμει, ψηφοφόρους της για το 4ο μνημόνιο.
Οι ευρωπαίοι εταίροι μας και το ΔΝΤ θα τα βρουν τελικά γιατί ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ έχουν υπογράψει «σύμφωνο συμβίωσης» με αφορμή το ελληνικό χρέος, οπότε το 4ο μνημόνιο μάλλον θα περιγραφεί δεσμευτικά από τώρα. Θεωρώ αδύνατο να προσπαθήσει ο πρωθυπουργός να χαρακτηρίσει την περιγραφή του 4ου μνημονίου «δημιουργική ασάφεια». Τουναντίον θα αρπάξει την ευκαιρία για μια ηρωική έξοδο, καταγγέλλοντας… τους εκβιαστές.
Ο χώρος της «κεντροαριστεράς» μαγειρεύεται εδώ και καιρό με διάφορες συνταγές για να ξαναμαζέψει κυρίως την κρίσιμη μάζα που μετανάστευσε στο ΣΥΡΙΖΑ. Απ’ ό,τι φαίνεται μέχρι σήμερα καμιά πολιτική συνταγή δε κατοχυρώνει τον κωδικό του χώρου. Είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν περνάει απαρατήρητο από τον ΣΥΡΙΖΑ, που τα δημοσκοπικά του ποσοστά έχουν πιάσει σταθερά την κατιούσα, και θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί για να κατοχυρώσει και τον πολιτικό κωδικό της «κεντροαριστεράς» και τη δεύτερη θέση στις επόμενες εκλογές… αρκεί αυτές να είναι σύντομα!
Εάν οι εκλογές γίνουν μέχρι το Μάρτιο, οι βουλευτές θα εκλεγούν με λίστα δηλαδή θα οφείλουν, ηθικά, την έδρα τους στο κόμμα. Τούτο σημαίνει αρραγής κοινοβουλευτική ομάδα χωρίς κίνδυνο ανεξαρτοποίησης βουλευτών κατά την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Με αυτό τον τρόπο το κόμμα της επόμενης αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ με βάση τα δημοσκοπικά προγνωστικά, θα έχει μικρότερη μεν κοινοβουλευτική δύναμη αλλά καθαρόαιμη, χωρίς συνιστώσες!
Είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν πρόλαβε να πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα μετά την τριμερή (Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ) και αμέσως προέβη όχι σε διάγγελμα θετικού απολογισμού της συνάντησης αλλά της ανακοίνωσης των τυχερών (1,6 εκατ.) χαμηλοσυνταξιούχουν «της κλήρωσης» των 617 εκατομμυρίων ευρώ, εν είδει Χριστουγεννιάτικου κρατικού λαχείου με άτυχους όλους τους ανέργους και όλους εκείνους που τους χρωστά το «ξεχασιάρικο» δημόσιο; Ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι σύντομα η «ευγνωμοσύνη» θα γίνει ξανά θυμός… γι’ αυτό πρέπει να τρέξει τα πράγματα… Σε κανονικές συνθήκες η ανακοίνωση θα γινόταν στη Βουλή κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού και θα εισέπραττε και παρατεταμένο χειροκρότημα!
Δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Οι εκλογές είναι «εργαλείο» του δημοκρατικού πολιτεύματος. Του καλύτερου πολιτεύματος αρκεί να διαθέτει συνειδητοποιημένη και ενεργή την κρίσιμη εκλογική μάζα του. Θέλω να πιστεύω ότι η τελευταία επταετία αφύπνισε συνειδήσεις και ωρίμασε την κρίσιμη εκλογική μάζα. Ίδωμεν.
* Ο Γιώργος Ταταράκης είναι πολιτικός μηχανικός Ε.Μ.Π.
