Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΥΓΑΝΑΚΗ
Κόρη ασημοπράσινη
και τρισευλογημένη,
βαθιές οι ρίζες σου στη γη,
στο θρύλο, στην παράδοση, στην ιστορία…
«Αγρίλι» σ’ έφερε ο Ηρακλής στην Ολυμπία
και συ του έδωσες το ρόπαλο των άθλων του!
Πήρες τις χάρες της πασίχαρης Παλλάδας Αθηνάς,
που με το δόρυ της σ’ έκανε δώρο στην Αθήνα!
Με το λευκοπερίστερό σου ταχυδρόμο
έφερες το χαρμόσυνο άγγελμα στο Νώε!
Έγινες σύμβολο παγκόσμιας ειρήνης,
σμίγοντας τις ανάσες των λαών
με το απαλό σου θρόισμα,
μα έγινες και σύμβολο
ικεσίας!
Στ’ Όρος των Ελαιών
συντρόφευσες τον Ιησού
στην Προσευχή και την Ανάληψή Του!
Στεφάνωσες με «κότινο» τους ολυμπιονίκες
και δρόσισες στον ίσκιο σου τον Πίνδαρο,
όταν στιχόπλεκε τους επινίκιους ύμνους!
Έγινες στόλισμα αμφορέων και τοιχογραφία!
Το λάδι σου έδωσες για τις σπονδές,
και τον καλλωπισμό των γυναικών,
για τα κορμιά των παλαιστών
και τις πληγές των πληγωμένων,
για το ακόνισμα, το μύρωμα,
την κολυμβήθρα, το καντήλι
ή το τσικάλι!
Νοστίμεψες με τις ελιές σου το φαΐ
και έριξες το ξύλο σου στο τζάκι
να ζεσταθούν τα ξυλιασμένα χέρια!
Πρόσφερες στο μελίσσι την κουφάλα σου,
τον ίσκιο σου στον ξαναμμένο οδοιπόρο
και καταφύγιο στα πουλιά τη φυλλωσιά σου!…
* * *
Κόρη της απλοχέρας προσφοράς,
νησιώτισσα και στεριανή,
βουνίσια και καμπίσια,
τιμήθηκες από θεούς
και από ανθρώπους
και υμνήθηκες από Ομήρους,
Παλαμάδες και Ελύτηδες!
Μα στους «μεταλλαγμένους» μας καιρούς
διώχνουν οι μαυροκόρακες και τα γεράκια
τ’ ασπροπερίστερα με το κλωνάρι σου στο ράμφος,
οι υβριστές ποδοπατούνε τις «ικετηρίες»
«ρίχνοντας λάδι στη φωτιά»,
οι «κότινοι» ξεραίνονται στα αζήτητα
και κάποιοι στάζουν στις φλέβες σου φαρμάκι
ή παίζουν με το όνομά σου!…
(Πηγή: το πρόσφατα εκδομένο βιβλίο μου «ΑΝΤΙ-ΠΟΙΗΤΙΚΑ»)
*Με αφορμή τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται φέτος στην Κρήτη για την ελιά και το ελαιόλαδο στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ελαιοκομίας 2016, όπως ανακηρύχθηκε η 26 Νοεμβρίου από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου (ΔΣΕ).
