Ο Σοροπτιμιστικός Όμιλος Ρεθύμνου «Ερωφίλη», ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του Σ.Ο Πάτρας, ο οποίος προτίθεται να συντονίσει ένα έργο Πανελλαδικής εμβέλειας με τίτλο «Ελληνίδες Αγωνίστριες του 1821», συμμετείχε στην ολοκλήρωση του ψηφιακού λευκώματος με τις Αμαζόνες της Κρήτης από τους Λάκκους Χανίων.
Οι Κρητικές αμαζόνες ήταν μια λεγεώνα από 50 γυναίκες από τους Λάκκους Χανίων, οι οποίες συγκρότησαν δικό τους επαναστατικό σώμα, με δική τους σημαία. Η στολή τους ήταν ίδια με αυτή των ανδρών. Φορούσαν φέσι, λευκή φουστανέλα και γκέτες από δέρμα ζώου. Μόνο που αντί για μακριές γκέτες, οι γυναίκες φορούσαν κοντές, μέσα στις οποίες έμπαινε το φαρδύ παντελόνι. Πάνω από το ρουχισμό τους καλύπτονταν με χλαμύδα.
Οι μεγάλες ξεχώριζαν μόνο από το φέσι που είχε χρυσές κλωστές και από μια μικρή φούντα στην ξιφολόγχη τους. Η σημαία τους είχε από τη μια πλευρά έναν σταυρό και από την άλλη την εικόνα της Παναγίας, στεφανωμένη με αστέρια, που συνθλίβει με το πόδι της το κεφάλι ενός φιδιού. Πάνω σε αυτή αναγράφονταν ρήσεις Αποστόλων:«Ο Θεός διάλεξε τους αδύνατους για να αντιμετωπίσουν τους δυνατούς» και «Καταβαράθρωσε τους ισχυρούς και ανύψωσε τους ταπεινούς».
Η σημαιοφόρος τους ήταν η Ειρήνη Δρακουλέ, η οποία ήταν μια από τις αγωνίστριες που διακρίθηκε στην επανάσταση μαζί με την Κατερίνα Σαματά.
Ο αρχηγός επανάστασης Χατζημιχάλης Γιάνναρης ανέλαβε την εκπαίδευση των γυναικών. Για να πάρουν όπλα ήταν υποχρεωμένες να υποβληθούν σε σκληρές δοκιμασίες. Οι αμαζόνες αποδείχτηκαν άριστες πολεμίστριες και ενθουσίασαν τους Έλληνες στρατιωτικούς που είχαν έρθει στο νησί για να στηρίξουν τους επαναστάτες.
Η φήμη τους έφτασε μέχρι την Αθήνα αλλά το θάρρος τους εξυμνήθηκε και από τον Γαλλικό τύπο που δημοσίευσε απεικονίσεις από τη δράση τους.
Από το Δ.Σ. του Σ.Ο.Ρεθύμνου
