Ελληνική βουλή…

Γενικά αποφεύγω την τηλεόραση για πολλούς λόγους, κάποιες φορές όμως αναγκαστικά βλέπω κάποια πράγματα, είτε επειδή τα βλέπουν οι υπόλοιποι εκεί που βρίσκομαι, είτε επειδή δεν έχω κάτι άλλο να κάνω.

 

Τελευταία βλέποντας κάποιες συνεδριάσεις στην ελληνική βουλή έχω την εντύπωση ότι ο Έλληνας βλέποντας τέτοιο επίπεδο συνεδριάσεων, θα μπορούσε άνετα να σκεφτεί, ότι τα βασανιστήρια του μεσαίωνα ήταν παιχνιδάκι μπροστά στο να βλέπει τριακόσιους Έλληνες βουλευτές (αν ποτέ μαζεύονται και οι τριακόσιοι, γιατί πολύ αμφιβάλλω) να αλληλοκατηγορούνται (θα χρησιμοποιούσα χειρότερες λέξεις, αλλά μοιραία θα κόβονταν από την εφημερίδα) και στο τέλος πάντα να την πληρώνει, ποιος άλλος; Ο ίδιος, ο απλός πολίτης. Και όλα αυτά δημόσια, χωρίς απολύτως κανένα είδος ντροπής!

 

Θα μπορούσε κάποιος σε κάθε συνεδρίαση της βουλής να έγραφε όχι ένα βιβλίο, αλλά πολλά. Θα αναφερθώ σε ένα μόνο περιστατικό, το οποίο μου έκανε εντύπωση τελευταία. Ο κ. Δραγασάκης είπε στη Βουλή πως οι Σαμαροβενιζέλοι πήραν το 2014 κάπου 10 ευρώ δις σε ρέπος (βραχυχρόνιος δανεισμός) και αυτοί στο ΣΥΡΙΖΑ το πήραν χαμπάρι, αφού έγιναν κυβέρνηση. Δηλαδή, (προσέξτε!) ήταν έτοιμοι να κυβερνήσουν και δεν κοίταζαν ούτε τα δελτία χρέους που εκδίδει κάθε τρίμηνο το ΥΠΟΙΚ, ούτε δελτία του ΟΔΔΗΧ – ούτε καν διάβαζαν εφημερίδες! Δεν ήξεραν, αλλά αλίμονο! Δεν ρώτησαν κιόλας! Και το χειρότερο όπως τελικά όλα φαίνεται να δείχνουν (και στην εξωτερική και στην εσωτερική πολιτική που ακολουθούν) είναι ότι τελικά κυβερνούν!

 

Όσο κι αν δεν το θέλει ο απλός πολίτης, που βασίζεται στη διακυβέρνηση όλων αυτών, για να δει καλύτερες μέρες, σίγουρα τρομοκρατείται από την ανεπάρκεια αυτών των ανθρώπων και την εν γένει αφασία τους. Είναι περιττό να αναφερθώ σε άλλες περιπτώσεις οι οποίες είναι καθημερινά πλέον χιλιάδες και προσωπικά δεν μπορώ να δω που θα μπορούσαν να σταματήσουν, με τη νοοτροπία που έχει αναπτυχθεί και υπάρχει στους πολιτικούς.

 

Όλα αυτά «τα φοβερά υποτίθεται σπουδαγμένα μυαλά», με τα πτυχία των καλύτερων πανεπιστημίων του πλανήτη όλων των παρατάξεων ανεξαιρέτως, νομίζουν -έχουν την εντύπωση και καμώνονται, πως μιλάνε ελληνικά, πως έχουν πολιτισμό και κουλτούρα, πως διαθέτουν ακλόνητα επιχειρήματα και πως έχουν εξαιρετικό ειρμό σε όσα, απίστευτα στην κυριολεξία, ακούγονται από το στοματάκι τους. Παρά τα πτυχία που διαθέτουν τελικά φαίνεται, γιατί οι ίδιοι το δείχνουν και το αποδεικνύουν με τις πράξεις τους, πως έχουν επίπεδο δυστυχώς ελάχιστα ανώτερο των πρώτων τάξεων των προνηπίων. Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν και πως μπορούν να πείσουν κάποιο, που διαθέτει στοιχειώδη λογική, ότι έχουν ένα λογικό σχέδιο, για να προσπαθήσουν να σώσουν ότι μπορεί και είναι δυνατόν να σωθεί, στις δυσκολότερες οικονομικές στιγμές της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας και πως η ανθρωπιά, η ηθική, η αξιοπρέπεια, το φιλότιμο, η αλήθεια και η αίσθηση δικαιοσύνης δεν απουσιάζουν εντελώς από τον εγκέφαλό τους, με όλα όσα βλέπει ο απλός πολίτης και διαδραματίζονται στις συνεδριάσεις της ελληνικής βουλής;

 

Είναι πλέον πασιφανές στον οποιονδήποτε ότι εκτός από το να χειροκροτάνε μανιωδώς τους αρχηγούς τους, να ποδοκροτούν αφιονισμένοι και να βρίζουν εαυτούς και αλλήλους χειρότερα και από τον τελευταίο αλήτη του δρόμου, δυστυχώς για τη χώρα και τους πολίτες της, δεν χρησιμεύουν σε τίποτα απολύτως. Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να το δω! Τι έχει άραγε να φοβηθεί ο Έλληνας πολίτης από τους Τούρκους ή από τον ISIS και τους μετανάστες, όταν έχει όλους αυτούς «να πασχίζουν για το καλό του» ξεκινώντας, κάτω από την προστασία των νόμων που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει, να δολοφονούν ασύστολα τον κάθε πολίτη αυτής της χώρας, διαλύοντας το εμπόριο, την παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό και οτιδήποτε έχει σχέση με την ανάπτυξη και την ευημερία; Τελικά πιστεύουν πραγματικά ότι όντως οδηγούν τη χώρα και τους πολίτες της στην ευημερία, με όσα απίστευτα κάνουν και απλά οι πολίτες είναι τυφλοί και δεν το βλέπουν; Ή μήπως ζουν σε εντελώς διαφορετικούς κόσμους από τους πολίτες;

 

Και όμως, για να λέμε τα σύκα – σύκα και τη σκάφη – σκάφη, εμείς οι ίδιοι είμαστε τελικά εκείνοι που τους αναδείξαμε στην εξουσία και φυσιολογικά είμαστε και οι τελικοί αποδέκτες των όσων κάνουν, καλών ή κακών… άραγε μας αξίζει κάτι τέτοιο;

Δεν απέφυγα τη σκέψη στο τέλος, ότι αν υπήρχε πραγματική παιδεία σ’ αυτή τη χώρα, σίγουρα θα γνώριζαν και οι τριακόσιοι πόσο μεγάλη ευθύνη είναι να έχεις την τιμή και την τύχη να κρατάς στο ελληνικό κοινοβούλιο την έδρα, που πριν από σένα κρατούσε ένας Τρικούπης, ένας Βενιζέλος, ένας Πλαστήρας, ακόμη και ένας γέρο Καραμανλής ή και ο Αντρέας Παπανδρέου. Το σίγουρο πάντως σε κάθε περίπτωση είναι ότι, εκτός από τη ζέστη λόγω εποχής, τέτοια Β-ουλή, όχι μόνο κατά την ταπεινή μου γνώμη, αλλά και όσων τυχαίνει να συζητήσω περί του θέματος, δεν αντέχεται!