Ελληνικός αθλητισμός. Ένας εξαιρετικός πρεσβευτής της χώρας μας

Για μια ακόμη φορά, σε κρίσιμες ώρες για τη χώρα, οι αθλητές με τις διεθνείς επιτυχίες τους έδωσαν ανάσα περηφάνιας και χαράς, σε μια στιγμή που η Ελλάδα το χρειαζόταν περισσότερο από ποτέ. Το καλοκαίρι είναι μια εποχή για αθλητισμό σε παγκόσμιο επίπεδο με σημαντικούς αγώνες που γίνονται σε όλο τον κόσμο. Η χώρα μας προσπαθεί παρά την παρατεταμένη οικονομική κρίση να συμμετέχει στους περισσότερους από αυτούς. Το τελευταίο διάστημα υπήρξε βροχή από διεθνείς διακρίσεις για τους Έλληνες αθλητές. Ενδεικτικά αναφέρω κάποια μετάλλια των ελλήνων αθλητών γιατί η συγκομιδή, προς μεγάλη χαρά όλων συνεχίζεται, μιας και ακόμη δεν έχουν τελειώσει οι διεθνείς αγώνες.

Μέχρι στιγμής χρυσά Μετάλλια έχουν πάρει οι: Βούλα Παπαχρήστου, Κατερίνα Στεφανίδη, Μίλτος Τεντόγλου στο στίβο, στην ιππασία ο Τουλούπης στο Παγκόσμιο Κύπελλο υπερπήδησης εμποδίων, στην Κωπηλασία το δίδυμο Μαρία Κυρίδου-Χριστίνα Μπούρμπου, ο Λευτέρης Πετρούνιας ενόργανη, στην κολύμβηση ο Ανδρέας Βαζαίος.

Αργυρά μετάλλια οι: Νικ. Κυριακοπούλου, Μαρία Μπελιμπασάκη στίβος, Εθν. Πόλο Γυναικών, ο Κρίστιαν Γκολομέεφ κολύμβηση.

Χάλκινα μετάλλια οι: Απόστολος Χρήστου κολύμβηση, Μαναβή Και Τσοπούλου beach volley, Δημήτρης Τσιάμης τριπλούν.

Παράλληλα είχαμε και εκπληκτική κατάρριψη του παγκόσμιου ρεκόρ στην κωπηλασία από το δίδυμο Μαρία Κυρίδου-Χριστίνα Μπούρμπου, ενώ πάμπολλες είναι επίσης οι επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών που πλασάρονται σε τελικούς στους 8 καλύτερους αθλητές στην Ευρώπη και στον κόσμο!

Και βέβαια η κορυφαία διάκριση με τη φανταστική επιτυχία των εφήβων στην υδατοσφαίριση, που κέρδισαν το παγκόσμιο πρωτάθλημα! Θα ‘λεγε κανείς πως κόντρα στο πένθος για την πολύνεκρη τραγωδία στο Μάτι, αλλά με επίγνωση της εθνικής οδύνης και σεβασμό στη μνήμη των νεκρών, οι Έλληνες αθλητές έκαναν μια τέλεια συνωμοσία και έναν απίστευτο συντονισμό, για να διαγράψουν μια τροχιά εκπληκτικών θριάμβων, σε διεθνές επίπεδο και να εξυψώσουν το ηθικό του ελληνικού λαού, με το δικό τους μοναδικό τρόπο!

Ο ελληνικός αθλητισμός τα τελευταία χρόνια και με τη βούλα που λένε, είναι μαζί με τον τουρισμό και τις επιστήμες, (χάρη στα καλύτερα ελληνικά μυαλά που λόγω κρίσης έχουν μεταναστεύσει) ο καλύτερος πρεσβευτής της χώρας μας στο εξωτερικό.

Συγκινητικές ήταν οι δηλώσεις όλων των διακριθέντων Ελλήνων αθλητών, οι οποίοι, πέρα από το πένθος που φορούσαν στη στολή τους για τα θύματα της φωτιάς στο Μάτι, αφιέρωναν τις διακρίσεις τους σε όλους όσους χάθηκαν άδικα και σε όσους Έλληνες υποφέρουν, για να δώσουν όπως έλεγαν έστω λίγη χαρά στον απλό πολίτη.

Η Κρητικιά Μαρία Μπελιμπασάκη είπε στις συγκινητικές δηλώσεις της: «λυπάμαι για όσα γίνονται στην πατρίδα, έχουμε πλημμύρες, πυρκαγιές, φτώχεια… μην τα παρατάτε… οι Έλληνες έχουμε ΨΥΧΗ!».

Ο Λευτέρης Πετρούνιας στην ενόργανη είπε: «Ο αγώνας αυτός ήταν αφιερωμένος στη χώρα μας και στους Έλληνες, μετά από όλα αυτά τα δυσάρεστα που συμβαίνουν και που τους πλήγωσαν. Σ’ αυτούς αφιερώνω το χρυσό μετάλλιο. Ο Τσιτσιπάς μετά τη νίκη επί του θρύλου του τένις Τζόκοβιτς είπε παρουσία όλων των διεθνών ΜΜΕ «Pray for Greece» προσευχηθείτε για την Ελλάδα!».

Παράλληλα διάβασα αρνητικά σχόλια στο διαδίκτυο για την αθλήτρια Βούλα Παπαχρήστου, η οποία είχε κάνει μια ρατσιστική δήλωση πριν από χρόνια και αποκλείστηκε από την ελληνική αποστολή της ολυμπιάδας, ενώ είχε ειπωθεί ότι είχε και σχέση με τον Χρυσαυγίτη βουλευτή Κασιδιάρη. Οι ελληνάρες δεν τη συγχωρούν με τίποτα, παρ’ ότι η αθλήτρια είναι πλέον παντρεμένη έχει ένα παιδί και έχει ζητήσει επανειλημμένα συγγνώμη στα ΜΜΕ για τις ατυχείς δηλώσεις της. Προφανώς στο πανευρωπαϊκό στίβου αγωνίστηκε με άλλη σημαία και όχι την ελληνική. Ακόμη και κάποιος βουλευτής του Σύριζα, ο Κυρίτσης δήλωσε ότι ήταν κακή επιλογή τα συγχαρητήρια του πρωθυπουργού στη Βούλα Παπαχρήστου! Μάλλον πρέπει να ρωτηθεί ο κάθε Κυρίτσης. Αυτό που είπε κάποτε η Παπαχρήστου και ζήτησε πολλάκις συγγνώμη ήταν φασιστικό, ενώ αυτό που συνεχίζεται να της κάνετε εσύ και οι όμοιοι σου είναι δημοκρατία;

Βέβαια ξέχασα πως όταν ο άλλος δεν ανήκει στο κόμμα μου θα πρέπει με κάθε τρόπο να τον μειώσω, να τον εκμηδενίσω κι ας έχει τις καλύτερες των προθέσεων κι ας έχει προσφέρει σε διεθνές επίπεδο στη χώρα πράγματα, που εγώ ούτε στο όνειρο μου δεν θα μπορέσω ποτέ να προσφέρω. Βαρέθηκα τη λασπολογία κομματικοποιημένων ατόμων, που θεωρούν ικανούς μόνο όσους ανήκουν στην ίδια κάστα με αυτούς. Αυτό είναι φασισμός για μένα. Δεν απαξιώνω καμιά ύπαρξη. Αυτοί που κατηγορούν τον οποιονδήποτε έχουν αποδεχτεί σαν ήρωες και πρότυπα κάποιους άλλους που έχουν συμπεριφερθεί με μια άλλη μορφή φασισμού!

Δυστυχώς για ακόμη μια φορά φαίνεται ότι αυτή η χώρα δεν φτάνει ότι βάλλεται από παντού, αλλά φροντίζουμε κι εμείς να την αποδυναμώνουμε όσο γίνεται περισσότερο. Είναι τραγικό να βλέπεις τελικά ότι όσες φωτιές κι αν μας κάψουν, όσες πλημμύρες κι αν μας πνίξουν, ποτέ δεν πρόκειται να απαλλαγούμε από το σύνδρομο της διχόνοιας! Οι φασίστες εκμεταλλεύονται την έννοια της πατρίδας που ευτελίζουν οι αντιφασίστες στο όνομα του αντιφασισμού, μη κατανοώντας βέβαια, πως έτσι ενισχύουν τον φασισμό που μάχονται! Τελικά μάλλον το θέμα δεν είναι να πολεμηθεί ο φασισμός αλλά ποια μορφή φασισμού θα επιβληθεί!

Απομένει να γίνει πρόταση οι αθλητές και οι αθλήτριες που διακρίθηκαν στα πανευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα όλων των αγωνισμάτων και δόξασαν την πατρίδα μας, να καταθέσουν πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων για να ξέρουμε αν αξίζουν τα συγχαρητήρια μας! Εκεί καταντήσαμε.

Είναι απόλυτα τραγικό να έχουμε φτάσει στο σημείο να αποποινικοποιείται το κάψιμο της σημαίας, του εθνικού μας συμβόλου, που γι’ αυτήν θυσιάστηκαν στα πεδία των μαχών χιλιάδες εκατοντάδες Έλληνες και να μην εκτιμώνται αυτοί που προβάλουν τη χώρα μας με την ανύψωση της στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και το άκουσμα του εθνικού μας ύμνου σε όλο τον πλανήτη. Τελικά μάλλον είναι αλήθεια ότι φασισμός μπορεί να έχει πολλές όψεις! Απλά διαλέγεις και παίρνεις!

Άραγε όσοι και όπως θυμούνται το παραστράτημα της Παπαχρήστου θα θυμούνται όταν έρθει η στιγμή και όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν παρθεί στα χρόνια των μνημονίων; Θα θυμούνται ότι: το βροντερό Όχι ενός περήφανου λαού τελικά έγινε Ναι… Ότι κόπηκαν συντάξεις που οι άνθρωποι είχαν πληρώσει μια ζωή για αυτές… Ότι οι συντάξεις χηρείας περικόπτονται… Ότι δεν βγαίνει κανείς για μια έστω απλή συγγνώμη όταν καίγεται ή πνίγεται ο κόσμος… Ότι ξεπουλήθηκε το όνομα Μακεδονία, γιατί έτσι γούσταραν κάποιοι χωρίς να ρωτηθεί ο Έλληνας… Ότι τα μνημόνια που θα σκίζονταν πολλαπλασιάστηκαν… Ότι οι μετανάστες έχουν ένα σωρό προκλητικά προνόμια, όταν χιλιάδες Έλληνες ζουν στην απόλυτη ένδεια ότι άλλοι αποφασίζουν για μένα χωρίς να με ρωτήσουν και πολλά άλλα…

Φαίνεται ότι είμαστε αετοί στο να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας καλά… αλλά τελικά νομίζω ότι μάλλον έχουμε 300 + λόγους για να ξεχνάμε τις όποιες δηλώσεις της Παπαχρήστου, που άλλωστε ζήτησε και επίσημα συγγνώμη και να θυμόμαστε όλα όσα ψηφίζονται μέσα στην Βουλή των Ελλήνων…

Κανένας δεν έχει καταλάβει, τουλάχιστον από τους 300 στη βουλή, ότι είτε τους αρέσει είτε όχι, αυτό που μπορεί να διαφημίσει τη χώρα μας στο εξωτερικό είναι οι επιστήμες, ο τουρισμός και ο αθλητισμός και μόνο εκεί υπάρχει μέλλον, αφού οι πολιτικοί και η πολιτική τους έχει αποτύχει παταγωδώς και σε διεθνές και σε εσωτερικό επίπεδο τις τελευταίες δεκαετίες. Και τολμώ να πω πως όσοι δεν το βλέπουν αυτό είναι πιο Ρατσιστές και Ναζιστές από όλους!

Τελειώνοντας θα ήθελα να υπενθυμίσω αυτό που είχε πει κάποτε ο νομπελίστας ποιητής μας ο Ελύτης. «Προσωπικά, αισθάνομαι να καταπιέζομαι από τις εξουσίες. Αν αυτό είναι αναρχισμός, τότε είμαι αναρχικός. Όχι βέβαια με την έννοια να βάζω μπόμπες. Αλλά να μην ανέχομαι με κανένα τρόπο να με διαθέτουν κατά τη βούλησή τους, χωρίς τη συγκατάθεσή μου, οι τρίτοι, οι άσχετοι, οι σωτήρες. Και αυτό είναι ένα αίσθημα που ολοένα και περισσότερο κυριεύει σήμερα μερικές συνειδήσεις».