Τα μεγάλα συμφέροντα που διακυβεύονται στις επίμαχες περιοχές από εταιρίες κολοσσούς που στηρίζονται από Η.Π.Α, Ρωσία, Κίνα δεν αφήνουν περιθώρια σοβαρής απειλής από την Τουρκία.
Τα σύνορα μας πλέον δεν μας αφορούν άμεσα καθώς τα εκμεταλλεύονται οικονομικά δυνάμεις, οι οποίες έχουν ισχυρό λόγο και τρόπο επιβολής των θέσεων τους στη διεθνή κοινότητα.
Η επιθετική πολιτική της Τουρκίας ανοίγει μέτωπα σε Ρωσία, ΗΠΑ, Ευρώπη ενώ αντιμετωπίζει εσωτερικά τον αξιόμαχο στρατό έμπειρων ανταρτών Κούρδων με αποτέλεσμα να κατακερματίζεται.
Παράλληλα ο τουρισμός αποτελεί κοινό οικονομικό παράγοντα κι έχει ισχύ, ελληνοτουρκική συμφωνία ανώτατου επιπέδου για ελαχιστοποίησης στρατιωτικών οχλήσεων κατά την θερινή περίοδο.
Επίσης, αξιόλογη προσπάθεια έγινε τα προηγούμενα χρόνια με την ίδρυση της ελληνοτουρκικής τράπεζας «Αegean Businessbank» με στόχο να εισαχθεί η μετοχή της στα χρηματιστήρια Αθήνας-Κωνσταντινούπολης.
Τα ιδρυτικά μέλη της ήταν μικτά επιμελητήρια επιχειρηματιών και από τις δύο χώρες ενώ είχαν θέσει προοπτική να δημιουργηθούν 26 καταστήματα σε Ελλάδα και Τουρκία, ώστε να προωθήσουν επενδύσεις και στις δύο χώρες.
Έτσι θεωρώ ότι ο πραγματικός εχθρός της χώρας μας είναι η ελληνική ανεπάρκεια και «ηλιθιότητα» όπως αυτή «έλαμψε» στο ζήτημα παροχής ασυλίας στους στρατιωτικούς πραξικοπηματίες
Κατά τη γνώμη μου έπρεπε να υπάρξει απόρρητο διπλωματικό σχέδιο από μυστικές υπηρεσίες εθνικής ασφάλειας για διαφυγή των Τούρκων προς άλλη χώρα Ε.Ε..(Ιταλία δια θαλάσσης).
Δίχως να έχει γειτνίαση και την βαρύτητα που διέπει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ώστε να επωμιστεί ανεξάρτητα το αίτημα εξέτασης παροχής ασύλου.
Αντί αυτού η ελληνική δικαιοσύνη κλήθηκε να λάβει απόφαση και η ολομέλεια ανώτατων δικαστηρίων παράτησε τον όγκο υποθέσεων που αναμένουν σειρά προκειμένου να ασχοληθεί του ζητήματος.
Έτσι η Τουρκία ως αντίποινα συνέλαβε τους δύο νεαρούς Έλληνες στρατιωτικούς και εγείρει ζητήματα «κατασκοπείας» ως άλλοθι θέτοντας δύο αθώες ζωές σε πολύμηνη «ομηρεία».
Οι εκλογές στη γείτονα χώρα το προσεχές διάστημα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον δεδομένου και της γενικότερης αναδιάρθρωσης στη διεθνή πολιτική σκηνή για την ανάδειξη νέων «παικτών».
Εκτός της εκμετάλλευσης υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, το κύριο ζήτημα είναι ο έλεγχος χερσαίων – θαλάσσιων διαδρόμων σύνδεσης Κίνας- δύσης που θα καθορίζει στο μέλλον το εμπόριο.
Συμπερασματικά κλείνω με την ευχή να εκλεγεί το κεμαλικό κόμμα ως μια ορθολογική δύναμη και να επικρατήσει η ειρήνη και η πρόοδος μεταξύ μας καθώς έχουμε πολλά κοινά.
Όπως μας λέει και το τραγούδι σε στίχους Πυθαγόρα και μουσική Απόστολου Καλδάρα:
«Τούρκος εγώ κι εσύ Ρωμιός
κι εγώ λαός κι εσύ λαός
εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ
όμως κι οι δυο μας αχ και βαχ
Με λίγη αγάπη και κρασί
μεθάω κι εγώ μεθάς κι εσύ
πιες λίγο από το τάσι μου
αδέρφι και καρντάσι μου