Ενδοχώρα γενετικά τροποποιημένη

Φυσικά αυξημένοι θάνατοι, αγρυπνίες, πονοκέφαλοι, τερατογενέσεις δεν αρκούν για τους επιστήμονες.
Όμως η φύση, για όσους θέλουν να βλέπουν, είναι ξεκάθαρη.
Αίγυπτος 1987.
Το παγκοσμίως καλύτερης ποιότητας, αιγυπτιακό βαμβάκι αντικατέστη με ένα ΟΓΤ βαμβάκι με εγγυήσεις για μεγαλύτερη παραγωγή, λιγότερες ασθένειες και φυτοφάρμακα.
Μετά από λίγα χρόνια η κατάσταση είχε ως εξής.
Παραγωγή σαφώς μεγαλύτερη αλλά ποιότητα χειρίστη που ισοδυναμεί με περισσοτέρους εργάτες (ψηλότερο κόστος) και χαμηλή τιμή πώλησης (λιγότερα έσοδα).
Οι πολυεθνικές αμέσως «βοήθησαν» χορηγώντας αγροτικά δάνεια.
Δεν τελειώνει όμως εδώ.
Στο παραδοσιακό βαμβάκι ζούσε ένας μικροοργανισμός, ανταγωνιστής του μικροοργανισμού που ζούσε στο φοίνικα.
Εξαλείφοντας τον ένα κατέρρευσε ο εξισσοροπιτικός ανταγωνισμός που από χιλιετίες επέτρεπε σε φυτά και ανθρώπους να επιβιώνουν σε χαμηλότερους ρυθμούς.
Αποτέλεσμα, καλλιέργειες φοινίκων και παραγωγή χουρμάδων εκμηδενιστήκαν και επιβλήθη η πλήρης εξάρτηση των αγροτών με επιπλέον δάνεια για την αγορά τεραστίων ποσοτήτων φυτοφαρμάκων προσπαθώντας να ξαναφέρουν, μάταια, την φυσική ισορροπία.
Χρησιμοποιήθηκαν 35.000 τόνοι φυτοφάρμακα ετησίως.
Στην Ινδία χιλιάδες αγρότες αυτοκτονούν κάθε χρόνο μη μπορώντας να ξεπληρώσουν τα χρέη από την αγορά φυτοφαρμάκων.
Όλος αυτός ο φαύλος κύκλος αγαπητοί αγρότες σας θυμίζει τίποτα;
Είναι καλυτέρα ελεύθερος αγρότης χωρίς χρέη η εξαρτημένος μέγας γαιοκτήμονας;
Η μαζικότητα φέρνει εξάρτηση, ρωτήστε τους ξενοδόχους και ενασχολούμενους στον παραθεριστικό τουρισμό. Οι πολυεθνικές βλέπουν το χωράφι σαν εργοστάσιο.
Οι ιδιαιτερότητες του μέρους, των ανθρώπων, των ζωών και φυτών δεν λογαριάζονται.
Η ζωή είναι απομονωμένη, μετράνε μόνο τα νούμερα, το μέγεθος, ποσότητα.
Οι μελέτες που γίνονται με έξοδα των πολυεθνικών είναι ψευδείς, οι πολιτικοί που τις δέχονται διεφθαρμένοι, οι επιστήμονες που τις κάνουν πόρνες και εμείς οι προαγωγοί τους.
Αυτή η συμπεριφορά γεννά στη γη ερήμους, στους αγρότες εξάρτηση και αρρώστιες και στην ανθρωπότητα κοινωνικές παθήσεις.
Αίγυπτος 1995.
Ο δόκτωρ Ibrahim Abouleish μαζεύει τα συντρίμμια δημιουργώντας την ένωση SEKEM, οπού 400 αγροτικές επιχειρήσεις παράγουν φυτά, δημητριακά, λινά, αιγυπτιακό βαμβάκι, τυποποιημένα DEMETER, που χρησιμοποιούνται στην ιατρική, διατροφή, ένδυση.
Το βαμβάκι δουλεύεται με το χέρι σε όλες τις φάσεις, η ποιότητά του είναι τέτοια που από αυτό δημιουργούνται κάθε είδος υφάσματα και μικρό-ίνες, δηλαδή η βάση των μοντέρνων παντός καιρού ρούχων.
Αποτέλεσμα: ένας κύκλος βιώσιμης ανάπτυξης που εκτός από το κέρδος έφερε τη δημιουργία σχολείων για 300 παιδιά, σταθμούς πρώτων βοηθειών για 15.000 πολίτες, κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης και εντατικά μαθήματα για αναλφάβητους γνωρίζοντας ότι δυνατός πολίτης ισοδύναμη με ισχυρή βιώσιμη οικονομία σε αντίθεση με τον σημερινό κανόνα πολίτης τζογαδόρος ισοδύναμη με παραμονή στην εξουσία.
Αυτός ο τρόπος διαχείρισης προϊόντος ονομάζεται βιοδυναμικός.
Στη Αίγυπτο σώθηκαν γιατί το μάστερ πλαν, ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΕΙΧΑΝ, όριζε την τοπική δοκιμαστική χρήση ΟΓΤ βαμβακιού έτσι πρόλαβαν τα χειροτέρα και όχι μόνο, γιατί η Αίγυπτος του φιλοαμερικανού δικτάτορα Μουμπάρακ αρνείται να εισάγει πλέον ότι ΟΓΤ προσπαθεί να της επιβληθεί.
Η αγνοία είναι επιλογή και τιμωρείται αυστηρά, αλλά οποίος θέλει να δει το ουράνιο τόξο πρέπει να υποστεί τη βροχή.