Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗ*
Φτηνός ελιγμός αποδεικνύεται η «εθνική συστράτευση» της κυβέρνησης ενόψει της πανδημίας. Εκμεταλλεύεται στο έπακρο την καραντίνα για να θεσμοθετεί σειρά από κρίσιμα αντιλαϊκά, αντεργατικά μέτρα. Θέλουν να πληρώσει για άλλη μια φορά ο λαός την περιβόητη «επανεκκίνηση της οικονομίας» και να βγουν αλώβητα τα κέρδη των λίγων από νέα κρίση.
Το υπουργείο Παιδείας διάλεξε την περίοδο της καραντίνας για να δώσει σε «διαβούλευση» το νέο νομοσχέδιο, που βρίσκει αντίθετο το σύνολο των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας. Αντί να επιλύει, μονιμοποιεί και οξύνει τα μεγάλα προβλήματα της μόρφωσης των μαθητών και φοιτητών.
Το νομοσχέδιο δεν πρέπει να κατατεθεί στην Βουλή γιατί:
- Προστίθενται νέα εμπόδια και φίλτρα στην προσπάθεια που κάνουν οι μαθητές να μορφωθούν, να περάσουν στα πανεπιστήμια.
Η εισαγωγή της τράπεζας θεμάτων από την Α’ Λυκείου με «πανελλαδικού τύπου» εξετάσεις για κάθε τάξη (ακόμη κι αν ο βαθμός σύμφωνα με την υπουργό θα αρχίσει να προσμετρά στην εισαγωγή στο πανεπιστήμιο αργότερα) σηματοδοτεί την πλήρη μετατροπή του Λυκείου σε μια «εξεταστική αρένα», με ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση του ελεύθερου χρόνου, με μεγαλύτερη επέκταση των φροντιστηρίων που ήδη τρίβουν τα χέρια τους, με μεγαλύτερη αφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας, που ήδη στενάζει. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τον περιορισμό των μετεγγραφών, αποτελούν ευθεία επίθεση στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, που συναντούν σοβαρές δυσκολίες στη φοίτησή τους εκτός τόπου κατοικίας.
- Η κυβέρνηση προωθεί την εκγύμναση νέων δεξιοτήτων στα σχολεία. Τα ερωτήματα όμως είναι πολλά. Θα δημιουργηθούν υποδομές και υλικοτεχνικά μέσα για όλους τους μαθητές και δωρεάν για να τις παρακολουθήσουν; Η πείρα της πανδημίας με την ανυπαρξία μέσων έδειξε πως μόνο ισότιμη δεν ήταν η πρόσβαση στην εξ αποστάσεως διδασκαλία. Θα δημιουργηθεί, με κεντρική ευθύνη, επαρκές επιστημονικά και παιδαγωγικά περιεχόμενο ή θα μπαίνουν στο σχολείο φορείς άσχετοι με την εκπαιδευτική κοινότητα; Θα σταματήσει επιτέλους αυτή η επιμονή των κυβερνήσεων με τη «διδασκαλία της επιχειρηματικότητας», με άλλα λόγια της υποταγής των πάντων στο νόμο του κέρδους; Άραγε σ’ αυτό θέλουν να γαλουχήσουν τους μαθητές μας;
- Το σχολείο που «χτίζεται» από τις αστικές κυβερνήσεις δεν αντιμετωπίζει τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Οι ρυθμίσεις για την αξιολόγηση που προωθεί η κυβέρνηση με διάφορα κριτήρια -μεταξύ άλλων τα «εκπαιδευτικά αποτελέσματα»- δεν οδηγούν στη λήψη πρόσθετων μέτρων στήριξης για τα σχολεία που υστερούν. Οδηγούν σε κατηγοριοποίηση σχολείων και μαθητών και είναι απολύτως καταδικαστέες.
- Αυτά που ήδη ζούμε σήμερα και στις συνθήκες της πανδημίας, είναι το σχολείο των κενών σε εκπαιδευτικούς, των ελλείψεων σε μέσα και υποδομές, της τεχνολογικής καθυστέρησης, των σοβαρών προβλημάτων στη σχολική στέγη με το στοίβαγμα των μαθητών σε ανεπαρκή και κακοσυντηρήμενα κτίρια. Με αυτό πρέπει να ξεμπερδεύουμε μια ώρα αρχύτερα.
- Ανοίγει ο δρόμος για να μπουν και να γενικευτούν τα δίδακτρα και στα προπτυχιακά, με το πρόσχημα των ξενόγλωσσων φοιτητών, που αποτελεί συνέχεια αντίστοιχων ρυθμίσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ουσία, απελευθερώνεται περαιτέρω η αγορά κάθε είδους εκπαιδευτικών προϊόντων, προγραμμάτων σπουδών και κατάρτισης, ολοκληρώνοντας την εικόνα του Πανεπιστημίου ΑΕ.
Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ να τεθούν στο επίκεντρο των διεκδικήσεων:
Εάν σχολείο που θα δίνει όλη την αναγκαία μόρφωση και τις ικανότητες που απαιτείται να έχουν οι μαθητές σήμερα, με επιστημονικό και παιδαγωγικό τρόπο. Χρειάζονται νέα σύγχρονα σχολεία, υλικοτεχνική υποδομή στήριξης των μαθητών με όλα τα μέσα. Άμεση μονιμοποίηση των χιλιάδων αναπληρωτών.
Ένα Λύκειο που θα προετοιμάζει τους μαθητές να μπουν στην ενήλικη φάση της ζωής τους, ουσιαστικά, χωρίς να τους αγχώνει, να τους κατηγοριοποιεί, να τους κάνει «πειραματόζωα».
Ένα πανεπιστήμιο που θα δίνει όλη την αναγκαία γνώση μέσα στο πτυχίο, χωρίς το άγχος και το κυνήγι των προσόντων για μια «θέση στον ήλιο». Να κατοχυρώνει το πτυχίο ως τη μοναδική προϋπόθεση για την ανεμπόδιστη πρόσβαση στο επάγγελμα. Που θα δημιουργεί όρους και προϋποθέσεις για την ανεμπόδιστη φοίτηση των νέων σε αυτό, με σύγχρονες κρατικές υποδομές στέγασης, σίτισης, παρακολούθησης νέων επιστημονικών εξελίξεων, με σύγχρονα εργαστήρια κ.ά.
Αξιολογώντας με τα κριτήρια αυτά τις κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, αποδεικνύονται δυστυχώς ανεπίδεκτες μαθήσεως ούτε καν «επανεξεταστέες».
Γι’ αυτό οι αγώνες του λαού μας, της νεολαίας μας πρέπει να ενταθούν. Γιατί του αξίζει ένα καλύτερο μέλλον και παρόν, «που από μονάχο του δεν θα ρθεί…».
* Ο Κώστας Σταυρουλάκης είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός, μέλος της Ε.Π. Κρήτης και της ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ
