Μια ζωή, μια αγάπη, ένα μόνο όνομα: Ποδήλατο. Βαδίζοντας στα 92 του χρόνια ο κ. Σταύρος Παπαδάκης από το Ρέθυμνο, συνεχίζει με τον ίδιο ζήλο να επισκευάζει και να προμηθεύει την πόλη με ποδήλατα ακόμη και σήμερα. Από μικρό κοπέλι αγαπούσε να «καβαλάει» το ποδήλατό του και να πηγαίνει βόλτες και ήταν η αγάπη του αυτή που τον οδήγησε να ακολουθήσει το επάγγελμα του ποδηλατά, το οποίο συνεχίζει να εξασκεί παρά το προχωρημένο της ηλικίας του.
Τα πρώτα χρόνια που άνοιξε το ποδηλατάδικο στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου τα πράγματα, όπως ομολογεί ο ίδιος, ήταν δύσκολα. Από το μακρινό 1949 μέχρι και σήμερα έχει περάσει πολλές επαγγελματικές δυσκολίες. Με τον καιρό όμως οι δουλειές άνοιξαν. Ίσως, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος με χιούμορ, να τον βοήθησε το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχει βαφτίσει 22 παιδιά και έχει κάνει 15 κουμπαριές, ίσως κι όχι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εξήντα πέντε ολόκληρα χρόνια μετά, συνεχίζει να επισκευάζει και να πουλά ποδήλατα στους Ρεθεμνιώτες όλων των ηλικιών.
«Από τον Απρίλιο μέχρι και σήμερα έχουμε πουλήσει 150 ποδήλατα», αναφέρει στα «Ρ.Ν» ο κ. Σταύρος Παπαδάκης, ο οποίος τονίζει ότι μπορεί ο κόσμος να γκρινιάζει στο Ρέθυμνο για τους μεγάλους ποδηλατόδρους και τα μικρά πεζοδρόμια αλλά, σύμφωνα με τον ίδιο, οι νέοι άνθρωποι δείχνουν να εμπιστεύονται περισσότερο τη λύση του ποδηλάτου ως μέσου μεταφοράς.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της δικηγόρου στο επάγγελμα Χρυσούλας Αρχοντάκη, η οποία εδώ και δεκαπέντε χρόνια χρησιμοποιεί το ποδήλατο σε όλες τις μετακινήσεις της στην πόλη. Από το να πάει στην εργασία της, μέχρι και τις ανέμελες βόλτες στα στενά δρομάκια της. «Κάνω τα πάντα με το ποδήλατο. Αυτό είναι το μέσο μεταφοράς μου, δεν χρησιμοποιώ άλλα μέσα. Το ποδήλατο μπορεί να δώσει λύση στο κυκλοφοριακό πρόβλημα του Ρεθύμνου. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη βελτίωση στη συμπεριφορά των οδηγών και των πεζών στο Ρέθυμνο. Οι οδηγοί σέβονται αρκετά πλέον τους ποδηλάτες, βέβαια με τους πεζούς που μπαίνουν μέσα στον ποδηλατόδρομο υπάρχει ακόμη ένα θέμα, αλλά σε γενικές γραμμές τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα από παλιά», επισημαίνει η νεαρή δικηγόρος.
Το ποδήλατο αν και αποτελεί το οικονομικότερο και φιλικότερο μέσο μεταφοράς, χρειάζεται ωστόσο και τις απαραίτητες επιδιορθώσεις. Λάστιχα, τροχοί, φρένα είναι μερικές μόνο από τις καθημερινές εργασίες που καλείται να κάνει ο επί 35 χρόνια υπάλληλος στο ποδηλατάδικο του 92χρονου, Γιάννης Φουσταλιεράκης. Όπως τονίζει, η επισκευή του ποδηλάτου δεν είναι επάγγελμα αλλά τέχνη. Απαιτεί αγάπη, πολύ μεράκι και εμπειρία, προκειμένου κάποιο ποδήλατο να συντηρηθεί σωστά για να κυκλοφορήσει με ασφάλεια και πάλι στους δρόμους. «Δουλεύω στο μαγαζί από 12 χρονών, έχω επιδιορθώσει αμέτρητα ποδήλατα, γιατί στο ποδήλατο ανεβαίνεις από δύο χρονών μέχρι 90, μέχρι ότι ηλικία μπορείς», υποστηρίζει.
Μεγάλη συμβολή για τη διαδεδομένη χρήση του ποδηλάτου στην πόλη του Ρεθύμνου, σύμφωνα με τον 92χρονο κ. Σταύρο Παπαδάκη, έχει και ο τουρισμός. Κάθε καλοκαίρι ο κ. Σταύρος ενοικιάζει με τη μέρα πολλά ποδήλατα σε ξένους επισκέπτες της πόλης, αν και φέτος, όπως αναφέρει, οι τουρίστες δεν είχαν και πολλά χρήματα να ξοδέψουν. Ο κ. Παπαδάκης όμως δεν απογοητεύεται, έχει περάσει άλλωστε τόσες και τόσες άσχημες οικονομικά χρονιές στην πολυετή ζωή του και παρ’ όλες τις δυσκολίες κατάφερε να σπουδάσει τα τέσσερα παιδιά του και να τα κάνει επιστήμονες, μα πάνω απ’ όλα έχει καταφέρει να χαρίζει το χαμόγελο σε μικρούς και μεγάλους λάτρεις του ποδηλάτου εδώ και επτά δεκαετίες.
