Σε λιγότερες από δύο εβδομάδες, καλούμαστε όλοι να επιλέξουμε την αυτοδιοίκηση που επιθυμούμε να χειριστεί τα τοπικά και περιφερειακά ζητήματα του τόπου μας και τους αντιπροσώπους μας στη Βουλή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει πια 28 κράτη-μέλη, για τα ερχόμενα πέντε χρόνια.
Τα κριτήριά μας μπορεί να είναι πολλά και να ξεκινούν από το «Εγώ θα πάω για το πρώτο μου μπάνιο τη μεθεπόμενη Κυριακή, όλοι ίδιοι είναι» και να καταλήγουν στο «Θα τιμωρήσω την Κυβέρνηση, τη Μέρκελ, το Σόιμπλε, το ΠΑΣΟΚ και όλους όσους μας έφεραν στην κατάσταση που είμαστε σήμερα, δεν έχω τίποτα πια να χάσω». Με ενδιάμεσα κριτήρια, τα «Θα ψηφίσω το σύντεκνό μου, ήντα θα σκεφτεί αν δε δει την ψήφο μου» και το «καλοί είναι οι σημερινοί και καλά τα κάνουνε, αλλά τους βαρέθηκα πια, ας έρθει και κανένας άλλος».
Εκτίμησή μας είναι πως σκέψεις όπως οι ανωτέρω, οδηγούν τόσο εμάς όσο και τον τόπο μας, πίσω στο «Ευτυχές 2007» και στην αυταπάτη που ζήσαμε σα χώρα τα περασμένα τριάντα χρόνια. Μας οδηγούν δηλαδή ξανά στην πτώχευση και στις δύσκολες συνθήκες που βιώνουμε όλοι μας, σήμερα που αχνοφαίνεται η πιθανότητα να βγούμε έστω και βαριά λαβωμένοι οικονομικά, από τη δίνη της τελευταίας πενταετίας. Για να αρχίσουμε να χτίζουμε τη νέα Ελλάδα, που δε θα στηρίζεται στον ωχαδερφισμό, στη μίζα, στον παρασιτισμό, στη διαμαρτυρία χωρίς λόγο και στην κατανάλωση, αλλά στη δουλειά, στη δημιουργικότητα και στην εφευρετικότητα που έχουμε σαν Λαός. Προσόντα που τα έχουμε αποδείξει εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά τα ξεχνούμε και τα παραβλέπουμε πάρα πολλές φορές στην ιστορία μας, με αποτελέσματα πάντα καταστροφικά, όπως κάναμε την τελευταία περίοδο, που βιώσαμε τόσο σκληρά όλοι μας.
Τι διακυβεύεται στις Δημοτικές εκλογές, λοιπόν; Η συνέχιση της ανοδικής πορείας του Δήμου μας, η χρηστή και διαφανής διαχείρισή του, η αξιοκρατική διεκδίκηση και λήψη ενός μεγάλου μέρους από τα ευρωπαϊκά κονδύλια που διατίθενται για την Κρήτη, η αναμόρφωση όσων χώρων δεν έχουν αλλάξει ήδη και η ανάπτυξη των οικισμών και του τόπου μας, γενικότερα. Διακυβεύεται επίσης η επιστροφή στις εποχές των «προσωπικών εξυπηρετήσεων», που οδήγησαν τα Περιβόλια στο πολεοδομικό αλαλούμ του σήμερα, η επιστροφή στο «χτίσε και εσύ ένα αυθαίρετο, μπορείς, εγώ θα σου το σχεδιάσω» και τέλος, η επιστροφή στο υποβαθμισμένο Ρέθυμνο του 2005, που θυμόμαστε πολύ καλά όλοι μας. Διακυβεύεται επίσης η μεταμόρφωσή μας, από ένα Δήμο δημιουργίας, σε ένα Δήμο διαμαρτυρίας που θα βγαίνει καθημερινά στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί, για τη φτώχεια κάθε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή και για τη Γερμανική Πολιτική και το Μνημόνιο που φτωχοποιεί την Ευρώπη, κάθε Τρίτη Πέμπτη και Σάββατο. Και θα συγκεντρώνεται κάθε Κυριακή, για να εορτάσει τα γενέθλια του Τσε Γκεβάρα, ή να συζητήσει για τα προβλήματα της Αμερικανικής επέμβασης στο Αφγανιστάν. Εκτός και αν έχουμε πειστεί για τα τρία τρισεκατομμύρια δολάρια, που αποτελούν το «παγκόσμιο καταπίστευμα» του κ. Σώρρα, οπότε θα ψηφίσουμε για να έρθουν στο Ρέθυμνο τα επτά δισεκατομμύρια που αναλογούν στο Δήμο μας. Με αυτά τα δεδομένα στο νου πρέπει να ψηφίσουμε και να επιλέξουμε τους Δημοτικούς μας άρχοντες, την Κυριακή 18 Μαΐου.
Τι διακυβεύεται στις Περιφερειακές εκλογές: Η δίκαιη κατανομή των κονδυλίων του Πέμπτου ΕΣΠΑ, η ισομερής ανάπτυξη της Περιφέρειας της Κρήτης, η αποσόβηση του διοικητικού Υδροκεφαλισμού του Ηρακλείου σε βάρος των υπολοίπων Νομών, και η υλοποίηση μιας σειράς αναπτυξιακών έργων, με σύμπραξη του ιδιωτικού και του Δημόσιου Τομέα. Έργων, όπως είναι το νέο Αεροδρόμιο του Καστελίου και ο ΒΟΑΚ, που πρέπει επί τέλους να αρχίσουν να κατασκευάζονται. Όπως είναι η διασύνδεση της Κρήτης στο Ελλαδικό ενεργειακό σύστημα και η ολοκλήρωση των φραγμάτων που μελετώνται ή κατασκευάζονται ήδη ως ασπίδα στην περίοδο της λειψυδρίας, που προβλέπεται για την περιοχή μας τα επόμενα χρόνια. Για να μη μιλήσουμε και για το ενεργειακό ζήτημα, το οποίο θα αρχίσει να παίζει σημαντικό ρόλο για το νησί, αν οι μέχρι τώρα ενδείξεις για την ύπαρξη υδρογονανθράκων, επιβεβαιωθούν. Διακυβεύεται και η μετατροπή της Περιφέρειας, σε ένα σιωπηλό παρατηρητή των αδικιών που γίνονται σήμερα για την Κρήτη, με τις μεταφορές κονδυλίων σε άλλες περιοχές της χώρας και την ανισοκατανομή τους, σε βάρος του Νησιού. Διακυβεύεται η ήττα όλων μας στον αγώνα για την τουριστική επανάκαμψη του τόπου μας που έχει αρχίσει να δείχνει σήμερα θετικά αποτελέσματα, για όλους όσους ασχολούνται έμμεσα ή άμεσα με τον Τουρισμό, τη μοναδική βαριά βιομηχανία μας. Με αυτά τα δεδομένα στο νου πρέπει να ψηφίσουμε και να επιλέξουμε τους Περιφερειακούς μας άρχοντες, την Κυριακή 18 Μαΐου. Ξεπερνώντας την «πίκρα» και την ψήφο διαμαρτυρίας που ίσως θα είχαν λογική και θέση στις επιλογές μας, αν όσα διακυβεύονται στις εκλογές αυτές δεν ήταν τόσο κρίσιμα και τόσο σημαντικά, για το μέλλον όλων μας. Και ξεπερνώντας την ψήφο στο σύντεκνό μας, που είναι καλός στις «κούπες» ή στα εργολαβικά, αλλά βάζει υποψηφιότητα για να αγωνιστεί και αυτός κατά του Μνημονίου, για να διαμαρτυρηθεί κατά της εξαθλίωσης του Λαού και για να διαδηλώσει κατά της Δεξιάς Ευρώπης. Αντί να αγωνιστεί για να βρει λύσεις, ώστε να ξεπεράσουμε σα λαός την Κρίση που όλοι μαζί δημιουργήσαμε και για να εμπνεύσει την επιστροφή στη Δημιουργία και την Ανάπτυξη, που αποτελούν τη μοναδική διέξοδο στα προβλήματα του σήμερα.
Τι διακυβεύεται στις Ευρωβουλευτικές Εκλογές: Με μια κουβέντα, η Δομή της Ευρώπης και ουσιαστικά η διάλυση ή μη, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλα αυτά, θα «παιχτούν και θα συμβούν» την επόμενη περίοδο. Αλλά, έχουμε καιρό, αυτό θα το συζητήσουμε στις μέρες που μας απομένουν, μέχρι τις 25 Μαΐου.
