Ο κ. πρωθυπουργός οδηγεί τη χώρα σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές μετά από οκτώ μήνες και αφού προηγήθηκε το δημοψήφισμα. Ζητάει άραγε μια ακόμα πολιτική νομιμοποίηση;
Είναι άραγε δείγμα μιας δημοκρατικής διαδικασίας, όπου σε κάθε φάση καλείται ο λαός να επικυρώσει κρίσιμες αποφάσεις και να δώσει ώθηση στην κυβέρνηση να συνεχίσει μια δύσκολη πορεία; Τίποτα από τα παραπάνω δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια εσωκομματική «εκκαθάριση». Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Τελικά οι τόσες συνιστώσες που συνασπίστηκαν σε ένα πολιτικό φορέα (ΣΥΡΙΖΑ) όσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση και συζητούσαν… συζητούσαν μεταξύ τους και ασκούσαν εύκολα κριτική σε όσους κρατούσαν την καυτή πατάτα της διακυβέρνησης του τόπου, εισπράττοντας ταυτόχρονα τη διαμαρτυρία των πολιτών όλα ήταν «μέλι- γάλα»… Και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ του 3% γιγαντώθηκε και έγινε κυβέρνηση οι εσωκομματικές συζητήσεις (ο δημοκρατικός εσωκομματικός διάλογος δεν οδηγούσε σε μια ενιαία θέση) και οι πολλαπλές αντιθέσεις έγιναν αρνήσεις και ριζικές διαφωνίες. Το πολιτικό διαζύγιο ήταν θέμα χρόνου…
Το έχουμε γράψει κι άλλες φορές από τη στήλη αυτή ότι η πολιτική επιβίωση – κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ περνάει μέσα από την μεταμόρφωσή του σε ένα ευρωπαϊκό (κέντρο)αριστερό πολιτικό φορέα. Ο κ. Τσίπρας οδηγεί τη χώρα σε εκλογές προκειμένου να απαλλαγεί από ένα μεγάλο τμήμα του κόμματός του που διαφωνεί ριζικά με την μνημονιακή του πολιτική και μένει προσκολλημένο στο πάλαι ποτέ πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και στο ατυχές δημοψήφισμα του Ιουνίου… Ο κ. Λαφαζάνης ελπίζει να κεφαλαιοποιήσει το Όχι και να εισπράξει μέρος της αντίδρασης των πολιτών στην κυβερνητική πολιτική.
Ο πρωθυπουργός ταυτόχρονα ελπίζει να αιφνιδιάσει τον κ. Λαφαζάνη σε ότι έχει να κάνει με την οργάνωση και μετατροπή της κίνησής του σε κόμμα. Παρ’ όλα αυτά μέχρι στιγμής 25 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ συγκρότησαν νέα Κ.Ο. τη «Λαϊκή Ενότητα» με επικεφαλής τον Π. Λαφαζάνη και αποτελούν την τρίτη πολιτική δύναμη στο κοινοβούλιο…
Όμως ο τρόπος που έχει επιλέξει ο κ. Τσίπρας για να λύσει το εσωκομματικό και ενδοκυβερνητικό αυτό πρόβλημα έχει τεράστιο κόστος για τη χώρα. Η προεκλογική περίοδος θα οδηγήσει σε μεγαλύτερο τέλμα την οικονομία και η όποια κυβέρνηση προκύψει θα είναι αναγκασμένη να καλύψει ένα μεγαλύτερο δημοσιονομικό κενό, αφού όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις ο κρατικός μηχανισμός «παγώνει» και οι πολίτες περιμένουν χωρίς να εκπληρώνουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Την ίδια στιγμή θα τεθεί σε κίνδυνο η εφαρμογή της νέας συμφωνίας με τους δανειστές.
Η χώρα θα πληρώσει ακριβά τα εσωτερικά αδιέξοδα του ΣΥΡΙΖΑ και τα ενδογενή προβλήματά του. Ο κ. Τσίπρας διάλεξε ένα λάθος τρόπο προκειμένου να αποφύγει την ευθύνη εφαρμογής του 3ου μνημονίου και ελπίζοντας έτσι στο μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πολιτικό (και κοινοβουλευτικό) τοπίο που θα προκύψει από τις κάλπες δεν θα έχει καμία σχέση με το σημερινό. Και αυτό δεν αφορά μόνο την είσοδο στη Βουλή της «Λαϊκής Ενότητας», αλλά και την πλήρη αναδιάταξη του πολιτικού χάρτη της χώρας. Η πιθανότητα να μην εκπροσωπούνται στη νέα βουλή κόμματα που σήμερα διαθέτουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και στη θέση τους να δούμε νέους πολιτικούς φορείς φαίνεται ότι δεν απέχει πολύ από το να γίνει πράξη. Κι αυτό έχει άμεση σχέση με το πού θα στραφεί η αντίδραση μερίδας των πολιτών.
Αυτή τη στιγμή δύσκολα μπορούμε να κάνουμε ασφαλείς προβλέψεις… Όμως η σύνθεση της νέας βουλής είναι βέβαιο ότι κρύβει πολλές εκπλήξεις. Το ίδιο και η σύνθεση της νέας κυβέρνησης… Όμως για όλα αυτά έχουμε χρόνο να συζητήσουμε…
Τώρα το λόγο έχουν οι πολίτες…
E-mail: pgiannoulakis@yahoo.gr
Twitter:@pgiannoulakis