Όταν πέρσι στη βαρυχειμωνιά τα χιόνια σκέπαζαν τις πρόχειρες τέντες όπου ζούσαν οι πρόσφυγες στην Ειδωμένη, ο τότε υπουργός κύριος Μουζάλας απαγόρευσε τις φωτογραφίες και την παρουσία δημοσιογράφων τριγύρω. Όπως σε κάθε γνήσιο απολυταρχικό καθεστώς, βασικό μέλημα να μην αποτυπωθούν οι σκηνές τις ντροπής. Ευαισθησία μηδέν.
Όταν ο Λουκάς Παπαδήμος, διαπρεπής οικονομολόγος και διατελέσας πρωθυπουργός της χώρας, έπεσε τραυματισμένος από σφαίρα τρομοκράτη, δεν κρίθηκε απαραίτητη μια επίσκεψη του κυρίου Τσίπρα στο Νοσοκομείο. Απ’ όσα λένε οι έγκριτες εφημερίδες, ούτε καν τηλεφώνησε. Όπως αρμόζει σε κάθε γνήσιο λαϊκίστικο μοντέλο, ο «τραπεζίτης» είναι εκφραστής του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας (δηλαδή εχθρός του λαού) και η ζωή του αδιάφορη. Άρα η συμπαράσταση επικοινωνιακά δεν ήταν χρήσιμη βάση της ιεράρχησης αξιών του ΣΥΡΙΖΑ. Ευαισθησία μηδέν.
Όταν καταστηματάρχες που τόλμησαν να ανοίξουν Κυριακή, ευέλπιδες, καθηγητές Πανεπιστημίου, δέχονται επιθέσεις βίας, δεν προσέτρεξε κανένας κυβερνητικός αξιωματούχος να τους συνδράμει ή να καταδικάσει τη δράση Ρουβίκωνα και μπαχαλάκηδων. Ευαισθησία μηδέν.
Όλη της την ευαισθησία λοιπόν τη φύλαγε η κυβέρνηση Τσίπρα για τον μικρό Αφγανό, γιατί αυτό πουλούσε. Κυβέρνηση που στελέχη της στήριξαν την ανέλιξη τους στην ανοχή και τη διακριτική ωραιοποίηση της βίας, θυμήθηκε να συμπαρασταθεί, on camera εννοείται πάντα, στην οικογένεια του πιτσιρίκου που δέχθηκε ρατσιστική επίθεση λόγω της υπόθεσης της σημαίας. Ψήφους θα φέρει ο Αμίρ, ως θύμα ρατσισμού, στηρίζουμε και γινόμαστε ευαίσθητοι προς τον Αμίρ. Ποιοι, αυτοί που, πολύ πρόσφατα, δεν πρόλαβε να ξεχαστεί, πάντα on camera, δήλωναν πως η ελληνική σημαία είναι ένα απλό κομμάτι πανί, σιγά το σύμβολο. Που πουλούσαν επανάσταση γιατί η επανάσταση ήταν ευπώλητη…
Πατέρας με δύο μικρά παιδιά ο κύριος Τσίπρας και δεν διστάζει ούτε αυτή να εκμεταλλευτεί, την ιδιότητα του πατέρα, όταν πουλάει και του είναι χρήσιμη. Αιδώς Αργείοι…
* Η Άννα Ελευθεριάδου-Γκίκα είναι ιατρός
