Στις προσεχείς Ευρωεκλογές για την ανάδειξη των νέων -751 στο σύνολο- μελών του Ευρωκοινοβουλίου και των 21 Ελλήνων ευρωβουλευτών, καλούμαστε να απαντήσουμε όχι μόνο στο κορυφαίο ερώτημα τι είδους Ευρώπη θέλουμε, αλλά και τι είδους εκπροσώπηση επιδιώκουμε για τα ελληνικά ζητήματα.
Και αυτό διότι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αν και στο παρελθόν ήταν επιφορτισμένο με ουσιαστικές αρμοδιότητες συμμετοχής στις διαδικασίες της Ένωσης, ήταν εν τούτοις, σε μεγάλο βαθμό παγιδευμένο, στο έργο της επεξεργασίας και της ψήφισης μιας ατελείωτης σειράς γνωμοδοτήσεων, σε δευτερεύοντα ή καθαρά τεχνικά κυρίως θέματα.
Ωστόσο, η Συνθήκη της Λισσαβόνας, ενίσχυσε το ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δίνοντάς του νέες, σημαντικές εξουσίες όσον αφορά τη νομοθετική διαδικασία, τους προϋπολογισμούς των διαρθρωτικών ταμείων, αλλά και τις διεθνείς συμφωνίες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πλέον, δεν αποτελεί ένα δευτερεύουσας σημασίας Σώμα, όπως εσφαλμένα μέχρι σήμερα κυριαρχούσε στην αντίληψη μεγάλης μερίδας των Ευρωπαίων πολιτών. Αντιθέτως, εξελίσσεται σε ένα καθοριστικής σημασίας Όργανο, το οποίο καλείται στη δύσκολη σημερινή ιστορική συγκυρία να υποδείξει έναν ασφαλή δρόμο της εξόδου από την κρίση που βιώνει ολόκληρη η Ευρώπη.
Τα αντιμνημονιακά -εάν υφίσταται ακόμη ως όρος- Κόμματα όλη αυτή την περίοδο, με τις θέσεις που έχουν εκφράσει, έχουν μετατρέψει τις ευρωεκλογές σε οιονεί εθνική αναμέτρηση υποβαθμίζοντας την ευρωπαϊκή διάσταση της μάχης. Κυρίως διότι κατά την άποψη του γράφοντος υπάρχει μια ρηχή και επιφανειακή σχέση με την ευρωπαϊκή ιδέα και ολοκλήρωση. Έχουν επανέλθει, θέτοντας ζητήματα όπως η παραμονή μας στο ευρώ, το δήθεν «σκίσιμο» των μνημονίων και μια σειρά από θέσεις που κινδυνεύουν να θέσουν υπό αμφισβήτηση όλες τις μέχρι σήμερα μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν την οικονομία και τη χώρα συνολικά. Η χώρα έχει να αντιμετωπίσει ακόμη τεράστιες προκλήσεις και το τελευταίο που πρέπει να κάνει είναι να παίζει αενάως την εκλογική κολοκυθιά.
Αντιθέτως, υπάρχουν σοβαρά θέματα που θα συζητηθούν και έχουν να κάνουν με τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης, τη δημοσιονομική ισορροπία, την ενοποίηση της Ευρωζώνης, την τραπεζική ένωση, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την ενδυνάμωση των κοινών πολιτικών σε κρίσιμους κοινωνικούς τομείς. Διότι η Ευρώπη είναι κάτι πολύ περισσότερο από μνημόνια, δάνεια και επιδοτήσεις.
Το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα προκύψει μετά τις ευρωεκλογές, στο βαθμό που θα ανταποκριθεί γρήγορα και αποτελεσματικά, θα έχει ρόλο σε σημαντικές εξελίξεις και θα προωθήσει ουσιαστικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από τη διαχείριση της κρίσης και την δια παντός υπέρβαση των αιτίων που τη δημιούργησαν, έως τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης και τη θέση της στον παγκόσμιο γεωστρατηγικό χάρτη.
Οι λίγοι (στο σύνολο των 751) Έλληνες ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν στις Ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου, θα χρειαστεί να αναμετρηθούν με μεγάλες προκλήσεις και διλήμματα για το μέλλον της Ευρώπης και κατ’ επέκταση της Ελλάδας και θα κληθούν να ασκήσουν τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα προωθώντας τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της χώρας, αντισταθμίζοντας με την υψηλή ποιότητα και υπευθυνότητα του έργου τους τον μικρό αριθμό τους.
Το διακύβευμα των Ευρωεκλογών δεν είναι άλλο, από την όσο το δυνατόν ικανότερη εκπροσώπηση της χώρας στην Ευρώπη, γιατί εκεί διαμορφώνεται το μέλλον και για την Ελλάδα και τα παιδιά της.
* Ο Λευτέρης Αυγενάκης είναι βουλευτής Ηρακλείου της Ν.Δ.
