Το τέταρτο μνημόνιο είναι πια γεγονός με τις πολυδιαφημισμένες περικοπές δημοσίων δαπανών και τη δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά εκτός αυτών αναμένεται «αποσιωπημένα» η υπαγωγή της χώρας από τον Αύγουστο 2018 στο καθεστώς ευρωπαϊκής δημοσιονομικής εποπτείας.
Σύμφωνα με αυτό θα πρέπει να μειώνεται το εθνικό χρέος κατά 1/20 ανά έτος έως ότου καταστεί διαχειρίσιμο (το «βιώσιμο» είναι απαράδεκτος όρος) και υποχωρήσει στο 60% επί του Α.Ε.Π., δηλαδή …παραπάνω από 15 δισεκατομμύρια τον χρόνο (!).
Από το βήμα μου έχω υποστηρίξει με πάθος και αφέλεια τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας γιατί πιστεύω πολύ στα ιδεώδη της ειρήνης, ελευθερίας και δικαιοσύνης παραγνωρίζοντας όμως τις απόκρυφες αντιλήψεις των βορειοευρωπαίων.
Σύμφωνα με το εδ.4 εισαγωγικής έκθεσης του κανονισμού 1174/2011 σχετικά με κατασταλτικά μέτρα για τις δημοσιονομικές μακροοικονομικές ανισορροπίες στην ευρωζώνη.
«Η πείρα που αποκτήθηκε και τα λάθη που έγιναν στην πρώτη δεκαετία της οικονομικής και νομισματικής ένωσης καταδεικνύουν την ανάγκη να βελτιωθεί η οικονομική διακυβέρνηση στην Ένωση, που πρέπει να βασίζεται σε έναν αποφασιστικότερο εθνικό ενστερνισμό των κανόνων και πολιτικών που έχουν συμφωνηθεί από κοινού και σε ένα στιβαρότερο πλαίσιο σε επίπεδο Ένωσης για την εποπτεία των εθνικών οικονομικών πολιτικών».
Παρακολούθησα τις εισηγήσεις ευρωπαίων αξιωματούχων στα πλαίσια της εκδήλωσης «Η Ευρώπη στα όρια της» που διοργανώθηκε από το Navarino net work στο Ολύμπιον της Θεσσαλονίκης και διαπίστωσα τη διπλοπροσωπία τους και την ανεπάρκεια δομής της Ε.Ε.
Ειπώθηκε ότι δεκαπλασιάστηκε το βιοτικό επίπεδο των Ευρωπαίων πολιτών και ότι ζητούμενα αγώνων άλλων εποχών είναι πλέον αυτονόητα κοινωνικά κεκτημένα κι ότι ανάμεσα στα κράτη μέλη δεν έχει πέσει ούτε μία «τουφεκιά» από την ίδρυση της ένωσης.
Όμως εθελοτυφλούν στο υπαρκτό έλλειμμα εσωτερικής οργάνωσης με τον ανταγωνισμό μεταξύ κρατών μελών που «τρώει τα σπλάχνα» και λειτουργεί σε όφελος των ισχυρών κρατών καταστρέφοντας την περιφέρεια με τη «στρατηγική αφαίμαξης γειτόνων».
Το 1990 η Συνθήκη-Δύο-συν-Τέσσερις» (Δυτ. Γερμανία, Αν. Γερμανία με τις νικητήριες δυνάμεις Β παγκοσμίου πολέμου Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας ΗΠΑ) επισφράγισε την επανένωση της Γερμανίας, στην οποία οι πολιτικές ελίτ δέχθηκαν να υπογράψουν τη συνθήκη επανένωσης της Γερμανίας μόνον υπό τον όρο μιας περαιτέρω εμβάθυνσης των διαδικασιών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Σε εκείνη τη συμφωνία δόθηκαν οικονομικά ανταλλάγματα ικανά να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων και θα είναι διαφωτιστική η δημοσιοποίηση των πρακτικών της σε τρία χρόνια μετά την παρέλευση 30 ετών όπου αποχαρακτηρίζεται ο βαθμός απορρήτου των εγγράφων.
Στο σύγχρονο παγκόσμιο «παιχνίδι» επίκειται αλλαγή γεωπολιτικών «χαρτιών» και διαμόρφωση δομών συμφερόντων σύμφωνα με την ίδρυση νέου καταστατικού χάρτη ενέργειας, στην οποία η Ελλάδα ίσως διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο.
Σύμφωνα με τελευταία δημοσιεύματα, σεισμικές έρευνες της αμερικανικής γεωφυσικής εταιρείας Spectrum σε συνεργασία με την ελληνική γεωφυσική εταιρεία ΙΟΝ έφεραν στο φως νέα γιγαντιαία υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων μεταξύ Ιταλίας, Λιβύης και Κρήτης.
Νοτιοδυτικά του νησιού μας και εντός της ΑΟΖ που ανήκει στη Λιβύη, εντοπίστηκαν ύφαλοι καρστικών ασβεστολίθων ανάλογοι με αυτούς που υπάρχουν γύρω από το Ύβωμα του Ερατοσθένη στην Κύπρο, με βεβαιότητα ότι κρύβουν μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Τα σημεία ερευνών απέχουν ελάχιστα από τη νοητή οριογραμμή που χωρίζει την λιβυκή ΑΟΖ από την ελληνική και καθίσταται επιτύθμισης του τριπλού σημείου της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος, Ιταλίας και Λιβύης προκειμένου ο τεράστιος πλούτος, που υπάρχει εκεί να αξιοποιηθεί.
Η διαδικασία ενιαίας ενεργειακής στρατηγικής της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης υλοποιείται μέσω των έργων κοινού ενδιαφέροντος (P.C.I) όπου σε ένα από αυτά είναι το πρότζεκτ του υποβρύχιου ηλεκτρικού καλωδίου Euro Asia Interconnector, που θα συνδέει τα ελληνικά, τα κυπριακά και τα ισραηλινά δίκτυα μεταφοράς.
Επίσης αυτό της κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου EastMed για τη μεταφορά των κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ στην ηπειρωτική Ελλάδα μέσω Κρήτης- και, βέβαια, διατηρείται στον κατάλογο ως ώριμο έργο ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός διασύνδεσης IGB.
Ενδιαφέρον έχει επίσης ότι ο αγωγός φυσικού αερίου που θα συνδέει την Ελλάδα με την Αυστρία, γνωστός και ως Tesla, περιλαμβάνεται στην ενημερωμένη λίστα των έργων κοινού ενδιαφέροντος (PCI) της Κομισιόν το οποίο θεωρείται προέκταση του σχεδιαζόμενου ρωσικού πρότζεκτ του Turkish Stream.
Στην ενημερωμένη λίστα των PCI περιλαμβάνεται και ο Eastring, που έχει την προοπτική να συνδέσει τα δίκτυα των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης με τερματικά LNG στην Ελλάδα και την Τουρκία, μέσω των σχεδιαζόμενων αγωγών διασύνδεσης της Βουλγαρίας με τις δύο αυτές χώρες.
Ο Eastring έχει τελική χωρητικότητα 40 bcm και θα μπορεί να προμηθεύει τις βαλκανικές χώρες ή ακόμη και την Τουρκία με αέριο από δυτικοευρωπαϊκά hub, όπως τα NetConnect Germany, Gaspool, Baumgarten, και το ολλανδικό Dutch- based Title Transfer Facility.
O κατάλογος των 195 έργων ενεργειακής υποδομής καίριας σημασίας που εξέδωσε η ευρωπαϊκή επιτροπή, ως έργα κοινού ενδιαφέροντος (PCI) θα συμβάλουν στην επίτευξη των ενεργειακών και κλιματικών ευρωπαϊκών στόχων και θα αποτελέσουν ακρογωνιαίους λίθους της Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Ένωσης.
Με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1391/2013 της επιτροπής της 14ης Οκτωβρίου 2013 για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 347/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ορίστηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές για τις διευρωπαϊκές ενεργειακές υποδομές και τον ενωσιακό κατάλογο έργων κοινού ενδιαφέροντος.
Με την απόφαση 27/2014 της ΔΕΣΕ, της 2.6.2014 και με το άρθρο 8 του νόμου 4271/2014, τα παραπάνω έργα χαρακτηρίστηκαν Στρατηγικές Επενδύσεις και η Γενική Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας ορίστηκε «Αρμόδια Εθνική Αρχή».
Κατά την έννοια του άρθρου 8(1) του Κανονισμού αριθ. 347/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2013, για τα – Projects of Common Interest (PCI)» Έργα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, στις 21 Νοεμβρίου 2014, η Κομισιόν δέσμευσε κονδύλια για στρατηγικά ενεργειακά έργα υποδομών.
Τα χρήματα θα κατευθυνθούν σε 34 δράσεις επιλεγμένες, κάτω από την ομπρέλα του Connecting Europe Facility για την υποστήριξη διευρωπαϊκών ενεργειακών υποδομών μέχρι το 2020 και θα προκρίνουν project από 248 στρατηγικά ενεργειακά έργα σύμφωνα με τις νέες κατευθύνσεις για τις Διευρωπαϊκές ενεργειακές υποδομές
Αποκτώντας τον χαρακτηρισμό «projects of common interest» (PCI) επωφελούνται από ταχύτερες και πιο αποδοτικές διαδικασίες αδειοδότησης και επικαιροποιημένη κανονιστική αρμοδιότητα, όπου για να χαρακτηριστεί ένα έργο PCI θα πρέπει να έχει σημαντικά οφέλη για τουλάχιστον δύο κράτη-μέλη.
Θα πρέπει να συμβάλει στην ανάπτυξη της αγοράς και λειτουργίας του ανταγωνισμού, να προάγει την ασφαλή τροφοδότηση και μείωση των εκπομπών διοξειδίου και η λίστα των PCI’ s επικαιροποιείται κάθε 2 χρόνια ενώ αυτή τη στιγμή έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία αξιολόγησης των PCIs για το 2014-2016.
Τα έργα αυτά θα επιτρέψουν τη σταδιακή οικοδόμηση της ενεργειακής ένωσης με την ολοκλήρωση των ενεργειακών αγορών στην Ευρώπη, τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών με τις διαδρομές μεταφοράς ενέργειας που θα αναβαθμίσει τον ρόλο της Ε.Ε. και θα ιδρύσει σύστημα κεντρικού ελέγχου.
Ο προβληματισμός πλανάται σκιώδης για τη μορφή και το μέλλον μιας βιώσιμης δημοκρατικής Ευρώπης των πολιτών και των αξιών κι όχι των αποικιών και ανισοτήτων, όπως ανάφερε χαρακτηριστικά το «δεξί χέρι» του προέδρου της κομισιόν κ. Μαργαρίτης Σχοινιάς: «..Μιάς Ευρώπης των λύσεων…».
Πολλές αντιφάσεις από τις οποίες προκύπτουν αντίστοιχα πολλά ερωτήματα που ζητάνε απάντηση στους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι πληρώνουν τα εγκληματικά λάθη της πολιτικής ηγεσίας και επωμίζονται τις συνέπειες μιας ευρωπαϊκής νομοθετικής εξουσίας που ρυθμίζει το 70% της εθνικής έννομης τάξης κάθε κράτους μέλους.
