Όσοι έχουν έναν πολιτικό στόχο, αναζητούν τα μέσα και τρόπους για να τον πετύχουν. Με την παρούσα κυβέρνηση συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: κάνει ό,τι μπορεί για να ηττηθεί στις επερχόμενες εθνικές εκλογές.
Το φαινόμενο μπορεί να ακούγεται παράδοξο, αλλά δεν είναι. Αν η κυβερνώσα Αριστερά ακολουθούσε την οδό της λογικής, θα έπρεπε να αρνηθεί την ίδια της τη φύση. Η αλαζονεία και η αντιθεσμική συμπεριφορά ήταν ορισμένα από τα στοιχεία που της χάρισαν τη θεαματική άνοδο το 2012 καθώς και τη νίκη στις εκλογικές αναμετρήσεις και στο δημοψήφισμα του 2015· και από την άλλη, τα ίδια στοιχεία την οδήγησαν στην πρόσφατη μεγάλη ήττα των ευρωεκλογών και τώρα τη σπρώχνουν στον κατήφορο προς νέα ήττα στις εθνικές εκλογές.
Δύο γεγονότα των τελευταίων ημερών, πρωτοφανή στη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου, επιβεβαιώνουν ότι η κυβερνώσα Αριστερά παραμένει συνεπής με τον εαυτό της. Υπό την πίεση του αρνητικού αποτελέσματος στις ευρωεκλογές και του φόβου ότι μετά από τέσσερις μήνες η διαφορά με τη ΝΔ θα μεγάλωνε, ο πρωθυπουργός ανήγγειλε προκήρυξη εκλογών αμέσως μετά τις επαναληπτικές αυτοδιοικητικές εκλογές της 2ας Ιουνίου· αλλά, πριν αλέκτορα φωνήσαι, ανακάλεσε την απόφασή του, μεταθέτοντάς την στις 10 Ιουνίου. Σύντομα αποκαλύφθηκε ο λόγος για αυτή τη μετάθεση: εξαιτίας του πανικού που του δημιούργησε η ήττα στις ευρωεκλογές, ο πρωθυπουργός είχε λησμονήσει ότι η άμεση προκήρυξη εκλογών δεν θα επέτρεπε στην κυβέρνησή του να πραγματοποιήσει τις διευκολύνσεις, τις παροχές και τους διορισμούς που σχεδίαζε.
Το δεύτερο παράδειγμα είναι η απόφαση του πρωθυπουργού να προχωρήσει στην επιλογή νέου προέδρου και εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, διακινδυνεύοντας κάτι το αδιανόητο ως τώρα: να μην εγκριθούν οι διορισμοί από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αφενός διότι η επιλογή έγινε πριν αποχωρήσουν στις 30 Ιουνίου οι υπηρετούντες δικαστικοί και αφετέρου διότι σε προεκλογική περίοδο η νομοθεσία δεν επιτρέπει ούτε καν μεταθέσεις υπαλλήλων, πόσο μάλλον τον διορισμό νέας ηγεσίας στον Άρειο Πάγο.
Εμείς βέβαια πρέπει να είμαστε ευτυχείς που η κυβερνώσα Αριστερά δεν μπορεί να πάει ενάντια στη φύση της, διότι έτσι κατοχυρώνει την προοπτική νέας μεγάλης ήττας στις επερχόμενες εθνικές εκλογές.
*Ο Μιχαήλ Πασχάλης είναι ομότιμος καθηγητής κλασικής φιλολογίας, πανεπιστήμιο Κρήτης
