Ευχές; η σοβαρότερη νοοτροπία για ένα καλύτερο μέλλον!

Εύκολα ο καθένας μας δίνει ευχές στον οποιονδήποτε, αφού έτσι κι αλλιώς δεν αγοράζονται είναι τσάμπα! Το θέμα είναι όμως τι γίνεται μετά…
Οι περισσότεροι άνθρωποι όχι μόνο πιστεύουν στις ευχές αλλά τις υποστηρίζουν με μανία. Είναι ακριβώς όπως οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις, ο φόβος, ή και το αντίθετο, η ελπίδα για το αύριο. Μην ξεχνάμε την κλασική φράση πως «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία!». Οι αρχαίοι πρόγονοί μας που με ότι είχαν ασχοληθεί είχαν μεγαλουργήσει, έλεγαν το περίφημο «συν Αθηνά και χείρα κίνει», το οποίο στη συνέχεια αντέγραψε ο χριστιανισμός λέγοντας, το «βοήθα παναγιά μου», με την υποτίθεται απάντηση της Παναγίας, «ναι, αλλά βαλε κι εσύ ένα χεράκι!». Αν ήταν τόσο εύκολο να «έβγαιναν» όλες οι ευχές που δίνουμε, τότε δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα σε κανέναν, και απλά θα δίναμε ευχές ο ένας στον άλλον, όταν θα θέλαμε να πετύχουμε κάτι, και όλα θα κυλούσαν ρόδινα.
Όσο κι αν δεν μας αρέσει όμως ξέρουμε πολύ καλά όλοι μας, πως οποιαδήποτε ευχή και να μας δώσουν ή να δώσουμε δεν κάνει απολύτως τίποτα, για τον πολύ απλό λόγο πως τίποτα δεν μπορούμε να κατακτήσουμε στη ζωή, χωρίς οι ίδιοι να δουλέψουμε μεθοδικά και σκληρά γι’ αυτό. Το ίδιο και απαράλλακτο ακριβώς, συμβαίνει σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας που ζούμε, όπως φυσικά και στο κράτος. Ούτε οι ευρωπαίοι μπορούν να μας σώσουν, ούτε και κανένας άλλος λαός, αν εμείς οι ίδιοι δεν κατανοήσουμε και αποφασίσουμε επιτέλους να αποτινάξουμε όλα τα άσχημα που έχουν συσσωρευτεί στην κουλτούρα μας στο πέρασμα των αιώνων, από άλλους λαούς που πέρασαν από εδώ, και να διαμορφώσουμε μια νέα νοοτροπία που θα φέρει την υπογραφή του σοβαρού νεοέλληνα και όχι του κακού ωχαδερφιστικού παρελθόντος. Εννοείται φυσικά πως το παρελθόν μας δεν είναι όλο απορριπτέο, ίσα-ίσα. Θα πρέπει όμως οι νεοέλληνες να κρατήσουμε μόνο τα θετικά στοιχεία από το παρελθόν. Δύσκολο, εξαιρετικά δύσκολο όλο αυτό, αλλά όχι ακατόρθωτο. Μένει να συνειδητοποιήσουμε σαν λαός, ότι η αλλαγή νοοτροπίας είναι η μόνη διέξοδος για να επιζήσουμε και να αναπτυχθούμε, και ο μόνος εγγυημένος τρόπος, για να ανταποκριθούμε στις νέες προκλήσεις της εποχής, που προκύπτουν και αλλάζουν διαρκώς σε όλο τον πλανήτη, αφήνοντας πίσω όλους αυτούς που για κάποιους λόγους δεν μπορούν να ακολουθήσουν τις εξελίξεις.
Θυμάμαι ένα πολυαγαπημένο μου πρόσωπο που, όταν ήμουν μικρός, μου έλεγε ανάμεσα στα άλλα και το κράτησα, πως: «Ζήτησα δύναμη, και ο θεός μου έδωσε δυσκολίες για να με κάνει δυνατό… Ζήτησα σοφία και ο θεός μου έδωσε προβλήματα για να λύσω… Ζήτησα ευημερία και ο θεός μου έδωσε μυαλό και υγεία για να δουλέψω… Ζήτησα κουράγιο και ο θεός μου έδωσε εμπόδια για να τα ξεπεράσω… Ζήτησα αγάπη και ο θεός μου έδωσε πονεμένους ανθρώπους για να τους βοηθήσω… Ζήτησα χάρες και ο θεός μου έδωσε ευκαιρίες… τελικά δεν έλαβα τίποτα απ’ ότι ζήτησα, φαίνεται όμως πως έλαβα όλα όσα χρειαζόμουν για τη ζωή μου…».
Το τέλειο για όλους μας θα ήταν να πηγαίναμε για ύπνο στις 31-12ου με ένα όνειρο και να ξυπνούσαμε την 1η-1ου-2013 με ένα συγκεκριμένο σκοπό. Στο χέρι μας είναι να ξεκινήσουμε μια καινούρια αρχή για τη ζωή μας και για τους γύρω μας τον καινούριο χρόνο. Αγαπητέ αναγνώστη υποκύπτω για μια ακόμη φορά και θα ακολουθήσω τη γνωστή αστική συνήθεια για να ευχηθώ σε όλους υγεία, ευτυχία, καλή χρονιά και χρόνια πολλά.
Πάντως όσοι από σας πιστεύετε σ’ αυτό που λέγεται θέληση, όνειρο, δυναμισμός, ενέργεια, ή οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων, να είστε σίγουροι πως δεν έχετε ανάγκη από ευχές! Για τον πολύ απλό λόγο, ότι από μόνοι σας είστε ικανοί για την πραγματοποίηση όλων αυτών που επιθυμείτε, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή το θελήσετε, αρκεί μόνο να το πιστέψετε και να το θελήσετε πολύ!
Χρόνια σας πολλά και καλή χρονιά!