Υπέργηρη η γριούλα, αλλά πρόσχαρη και κοινωνική. Θυμάσαι πάντα κάτι από τη φρεσκάδα της συμπεριφοράς και της κουβεντούλας της…
Όμως η προχθεσινή βροχοθύελλα αφάνταστα λύπησε τη μοναχούλα.
Η συντροφιά και το καμάρι της έπαθεν ζημιά. Η γλάστρα με την κίτρινη μυρωδάτη τριανταφυλλιά κουτσουκλίστηκε… Η περίλυπη κρατούσε στα τρεμάμενα χεράκια τα λουλούδια και βλαστάρια και σφάδαζεν… Σ’ αυτή τη νεκρική ώρα κατάφτασαν και οι δικηγορίνες Όλγα και Σοφία. Βοηθήστε με κορίτσια… Φοβήθηκαν οι ευαίσθητες το εγκεφαλικό κι έτρεξαν κοντά στον Άνθρωπον που υπέφερε… Σας ικετεύω πριγκιποπούλες να μου γράψετε μια αίτηση προς την επιτροπήν των αποζημιώσεων των κατεστραμμένων περιουσιών. Εγώ άλλην περιουσία απ’ αυτήν τη γλάστρα δεν εξουσιάζω. Οι εκπρόσωπες του νόμου σκέφτηκαν την πρωτάκουστην «αποζημίωση». Πίεσαν τη νεανική μνήμη και την ευρύτατη γνώση, αλλά τίποτε δεν ήλθε στην επιφάνεια για το πρωτοφανές αίτημα. Κυρία Μελπομένη, εκείνο που προεξέχει τώρα, είναι να ηρεμήσετε και να σκεφτείτε καλλίτερα. Θα αγωνιστώ, μα δεν ξέρω, φοβούμαι πως μου είναι πολύ δύσκολο να τα καταφέρω… Μ’ αυτήν τη γλάστρα συντροφιά ένιωθα πως ζω, κάτι περισσότερο, πως αναμένω κάτι καλό… Δε θέλω να με καταλάβετε, εσείς που σφύζετε ζωή και τούτες οι έννοιες σας είναι άπιαστες… Μα η μεγάλη νεανική καρδιά αρκετά προσέγγισε καλόγιασεν: Γεράματα αρρώστια, μοναξιά, Θεέ μου, τι τρίδυμο κι αυτό! Αγκάλιασαν την σκελετωμένη κι υποσχέθηκαν: «Θα είμαστε κοντά σας κ. Μελπομένη, μέχρι να ‘ρθει η Άνοιξη». Τότε το ίνδαλμα της αγάπης σας θα ξαναζωντανέψει κι εσείς θα ξαναβρείτε το νόημα της ζωής που αποζητάτε. Παρακαλώ, γνωστοποιήσετέ το και στον ευαίσθητον στα κοινά δήμαρχό μας, κ. Μαρινάκη και την υπέροχη βοηθό του κ. Αριστέα!
Όσο για την επιτροπή των αποζημιώσεων, εκεί που κατά γράμμα ο νόμος εφαρμόζεται, βλέπομεν… ελπίζω να συμπονέσουν… Αν και τόσος κόσμος περιμένει που έχει και παιδιά… δεν πειράζει αν παραμεριστεί το φούχταλο, μα πάλιν επανήλθε δριμύτερη… Ίσως βρεθεί κάποιο παραθυράκι για κείνους που στον ήλιο δεν έχουν μοίρα όπως το λέει κι ο περίφημος ελληνικός λαός όλων των τάξεων και αποχρώσεων!
Ναι, δεν έχουμεν μόνο μοναδικές γεωλογικές και θαλάσσιες εκτάσεις, είναι και ‘κείνο το κάτι άλλο που υπάρχει μέσα μας που ‘ναι καθοριστικό και πολύτιμο. Μην το παραμερίζομεν και μην το αγνούμεν. Κάποιοι άνθρωποι ανώνυμοι κι επώνυμοι όπως τα κορίτσια το βροντοφωνάζουν! Κι εμείς με βαθιά ευγνωμοσύνη ευχαριστούμεν…
Θλιμμένη γερόντισσα θα το επιδιώκομεν να χαμογελάσετε και γρήγορα να περάσει η χειμωνιά σου, αδύνατο πλάσμα!