Την Κυριακή που μας πέρασε, ο Δήμος Αμαρίου κι ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βισταγής τίμησαν τον γιατρό Ηλία Λαμπίρη για την προσφορά του στον τόπο μας. Ήταν μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση και αισιοδοξία. Για το τι σημαίνει Ηλίας Λαμπίρης δεν νομίζω ότι χρειάζεται κι από μένα ανάλυση. Ούτε βέβαια για το πόσο ευεργέτησε και συνεχίζει ποικιλοτρόπως να ευεργετεί το Ρέθυμνο.
Εγώ θέλω να σταθώ, και ως λειτουργός του Ιπποκράτη και ως γονιός που μεγαλώνει τους αυριανούς Έλληνες, στο συμβολισμό αυτής της προσωπικότητας. Σε μια πάμφτωχη σε πρότυπα εποχή και σε μια χώρα πληγωμένη ηθικά και κατακρεουργημένη αξιακά, άνθρωποι σαν το Λαμπίρη λειτουργούν σαν φωτεινοί φάροι.
Παγκόσμια καταξιωμένος γιατρός, άνθρωπος που διαχειρίστηκε εξουσία με χρηστό τρόπο και τόλμη, δάσκαλος που άφησε «σχολή» και ακόμα εκπαιδεύει μέσα από τα βιβλία του τους νέους γιατρούς. Και ταυτόχρονα, τόσο προσηνής, εύχαρης και αυθόρμητος σαν μικρό παιδί. Οι διαγνώσεις του αξίζουν χρυσάφι, κι αυτός τις προσφέρει απλόχερα ακόμα και στην πλατεία της Βισταγής, ακόμα και σήμερα που δεν ασκεί πια ενεργά την ιατρική. Τίμιος, ευθύς και ευγενής. Μια μεγάλη καρδιά κι ένα οξύτατο πνεύμα στο σώμα ενός γίγαντα Κρητικού.
Ο τόπος μας έδωσε στον εαυτό του το προνόμιο να εκπροσωπηθεί στην Ελληνική Βουλή από αυτόν τον ακέραιο και με αντικειμενικούς όρους άξιο άνθρωπο. Ελπίζω και εύχομαι ολόψυχα, τέτοιες να παραμένουν οι επιλογές μας τα επίπεδα. Πολιτικά, κοινωνικά, προσωπικά. Οι φωτεινοί φάροι σώζουν τα καράβια, ειδικά όταν θαλασσοδέρνουν σε τρικυμίες.
* Η Άννα Ελευθεριάδου-Γκίκα είναι ιατρός
