Δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλές μέρες, ούτε καν δυο εβδομάδες, για να καταλάβουμε ότι η νέα, δεύτερη φορά, αριστερή κυβέρνηση θα βαδίσει στα χνάρια αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας της πρώτης.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη τί εκπλήξεις μάς επιφυλάσσει αυτή η νέα, αλλά ελάχιστα ανανεωμένη σε ανθρώπους, νοοτροπία και ιδέες, κυβέρνηση. Αν θα μάς οδηγήσει σε νίκες και θριάμβους αντίστοιχους του αλησμόνητου καλοκαιριού του 2015.
Ένα είναι βέβαιο: ότι πληροί όλες τις προϋποθέσεις. Η μαγιά για νέες περιπέτειες εξαιτίας της αθεράπευτης ροπής της προς τον λαϊκισμό υπάρχει. Η εμπειρία και οι ικανότητες των μελών της κυβέρνησης είναι γνωστές σε όλους. Στον βαθμό δε που οι χθεσινές προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού συνιστούν ένα πρώτο δείγμα γραφής, τότε, πριν καλά καλά ξεκινήσει, η κυβέρνηση δείχνει ότι είναι καταδικασμένη να επαναλάβει τα λάθη του προσφάτου παρελθόντος.
Απαλλαγμένος από τις αναστολές κάθε αστικού αξιακού κώδικα, καθότι ως γνωστόν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει κτήμα του τη γνωστή λενινιστική θέση ότι αστικές αξίες όπως η αλήθεια και η εντιμότητα δεν πρέπει να στέκονται εμπόδιο στη διατήρηση της εξουσίας, ο κ. Τσίπρας δεν δίστασε χθες να επαναλάβει ανακρίβειες και χονδροειδή ψέματα, να εμφανίσει το άσπρο μαύρο και να αποκρύψει τις βαρύτατες ευθύνες του για την οικονομική καταστροφή της χώρας.
Στην ομιλία του έθεσε ως επείγοντα τρία ζητήματα: Τη διευθέτηση του χρέους, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την προσέλκυση των επενδύσεων.
Φαίνεται πως η διευθέτηση του χρέους θα γίνει η νέα Μεγάλη Ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ, μετά το «σκίσιμο» και την επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων.
Είναι θλιβερό μια κυβέρνηση που με την καταστροφική της διαπραγμάτευση αύξησε τις δανειακές ανάγκες της χώρας κατά 45 δισ., να συντηρεί τη ψευδοαγωνιστική ρητορική της και την αντιπαράθεση με τους εταίρους γύρω από αυτό το ζήτημα.
Είναι εξοργιστικό για τον κοινό νου μια κυβέρνηση να βαυκαλίζεται επειδή δήθεν πέτυχε μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, λόγω της επανόδου της ελληνικής οικονομίας στην ύφεση, όταν αυτή η μείωση αύξησε τον κρατικό δανεισμό κατά 19 δις.
Για να μην αναφερθούμε φυσικά στην καταστροφική πολιτική της εξάντλησης των διαθεσίμων του δημοσίου που πρόσθεσαν 8 δισ. νέα δάνεια σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ που τα στελέχη της κυβέρνησης τη θυμούνται όποτε τους συμφέρει.
Είπε και άλλες εκούσιες ανακρίβιες ο κ. Τσίπρας. Θεωρεί για παράδειγμα πως το σημερινό προφίλ δεν επιτρέπει την άνετη πρόσβαση στις αγορές πριν από το 2022. Πρόκειται για μέγιστη παραπλάνηση:
Η Ελλάδα, με το βουνό του χρέους, δαπανά για την εξυπηρέτησή του αυτή τη στιγμή το μικρότερο ποσοστό του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη – μόλις 2.3%. Το 2022 εμφανίζεται δήθεν ως προβληματικό γιατί τότε θα εμφανισθούν κεφαλαιοποιημένοι οι τόκοι των περιόδων χάριτος.
Πλην όμως το συγκεκριμένο ζήτημα θεωρείται από όλους- τους εταίρους, την αγορά- ως λυμένο. Είναι γνωστό ότι τα €45 δισ. του 2022 θα γίνουν δάνεια με τους γνωστούς ευνοϊκούς όρους! Για ακόμη μια φορά όλη η περίφημη διαπραγματευτική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται στο να προτείνει αυτά που έχουν ήδη προτείνει και συμφωνήσει οι εταίροι!
Δεύτερο ζήτημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το μόνο που δεσμεύθηκε ο κ. πρωθυπουργός είναι ότι θα ξηλώσει τις διοικήσεις των τραπεζών.
Δεν είπε όμως λέξη εάν προτίθεται να προστατεύσει τους σημερινούς μετόχους, δηλαδή το ελληνικό δημόσιο καθώς και εκατοντάδες μικρομετόχους.
Δεν είπε λέξη για τον ρόλο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Γιατί θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η αξιολόγηση των διοικήσεων των συστημικών τραπεζών θα γίνει από τον ESM που θα «αποστειρώσει» τις τράπεζες από κάθε κυβερνητική παρέμβαση. Κάτι που σημαίνει ότι το πιο πιθανό είναι να δούμε διοικήσεις τραπεζών από τον ESM.
Και βέβαια θα πρέπει να θυμίσουμε στην κυβέρνηση και στον ελληνικό λαό ότι οι συστημικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν τον Ιούνιο 2013 με €25 δισ. του ΤΧΣ – δηλαδή, δάνεια που πήραν οι φορολογούμενοι. Τον Αύγουστο του 2015 μετά το δημοψήφισμα και τα capital controls η αξία αυτών των μετοχών απετιμάτο σε 3.7 δισ. Πρακτικά μέχρι τη νέα ανακεφαλαιοποίηση η αξία αυτή θα έχει σχεδόν μηδενιστεί. Το προσωρινό χρέος των 25 δις του 2013 έγινε μόνιμο. Και έρχεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ με την καταστροφική να προσθέσει άλλα 25.
Αυτός είναι ο τρόπος κυρίες και κύριοι συνάδελφοι με τον οποίο η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απομείωσε εμπράκτως το ελληνικό χρέος και διασφάλισε τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος απλά και μόνο για να το παίξει λυτρωτής της Ευρώπης.
Μίλησε τέλος ο κ. πρωθυπουργός -για πρώτη φορά τόσο εμφατικά – για την ανάγκη προσέλκυση επενδύσεων.
Ως προς αυτό το σημείο, των ενδεχόμενων επενδύσεων, θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι πραγματικές προγραμματικές δηλώσεις του κ. πρωθυπουργού δεν έγιναν χθες, αλλά πριν μια εβδομάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί όπου, χωρίς ίχνος προετοιμασίας, δεν ειπώθηκε τίποτα για τη φορολογία, τη μείωση της γραφειοκρατίας, την απενοχοποιήση της επιχειρηματικότητας που συκοφάντησε όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Αναφέρθηκε χθες στη δημιουργία φορέα για την προσέλκυση επενδύσεων. Αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι δεν είναι αυτό το πρωτεύον ζήτημα. Αναρωτιέμαι, δεν έχει ενημερωθεί ότι ο φορέας αυτός υπάρχει ήδη και λέγεται Invest in Greece? Αν θέλει η κυβέρνηση να βάλει ντε και καλά τη σφραγίδα της ας τον αναβαθμίσει ή ας τροποποιήσει τη λειτουργία του. Δεν χρειάζεται να δημιουργήσει έναν επιπλέον. Αλλά αυτό απαιτεί σχέδιο που η συγκεκριμένη κυβέρνηση δεν δείχνει ότι έχει.
Η άγνοια δεν είναι πια επιχείρημα για κανέναν. Η τακτική χωρίς στρατηγική μπορεί να ωφέλησε τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον οδήγησε εκ νέου στην εξουσία επιβάρυνε όμως αφόρητα την κοινωνία και την οικονομία και δημιούργησε νέα αδιέξοδα.
Η κυβέρνηση καλείται, πρώτα και κύρια, να εφαρμόσει το μνημόνιο που η ίδια πρότεινε και συμφώνησε. Να συσσωρεύσει αξιοπιστία και εμπιστοσύνη εντός και εκτός της χώρας. Να τηρήσει τους δημοσιονομικούς στόχους, να αξιοποιήσει τους ευρωπαϊκούς πόρους, να υιοθετήσει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Εάν τα καταφέρει τότε μπορεί να χρησιμοποιήσει την αξιοπιστία της για να βρει δημοσιονομικά ισοδύναμα που απελευθερώνουν τις παραγωγικές δυνάμεις και ικανοποιούν το αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Όλα αυτά βεβαίως προϋποθέτουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατραπεί σε μια γνήσια μεταρρυθμιστική δύναμη. Όσοι για την ώρα το ελπίζουν αυτό προφανώς αναφέρονται στους λάθος ανθρώπους, σε λάθος τόπο, τη λανθασμένη στιγμή.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, δεν παρέχω ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτήν την κυβέρνηση.
*Ο Γιάννης Αχ. Κεφαλογιάννης είναι βουλευτής Ρεθύμνης της Ν.Δ.
(Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα της ομιλίας του βουλευτή στην oλομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης) .
