Αυτή η περίεργη τροπή που πήρε η υπόθεση της απόφασης για την «Χρυσή Αυγή» και αναφέρομαι στην αντίδραση του κόσμου δείχνει κάτι. Να συγκεντρωθούν χιλιάδες κόσμου έξω από ένα δικαστήριο αναμένοντας μία απόφαση, ντάλα μεσημέρι και σε συνθήκες πανδημίας ήταν ένα ηχηρό μήνυμα με πολλούς αποδέκτες. Άλλωστε φαινόταν τις προηγούμενες ημέρες, όταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που τα αντανακλαστικά της κοινωνίας είναι καλύτερη «δημοσκόπηση» από εκείνη του ΣΚΑΪ, είχαν πάρει κυριολεκτικά φωτιά από τις αντιδράσεις του κόσμου και κυρίως των νέων που αντιστέκονται σθεναρά στην επιχειρούμενη «προβατοποίηση» και τα κομματικά «μαντριά» δεν μπορούν να λειτουργήσουν τόσο εύκολα.
Η ανακοίνωση της απόφασης έγινε δεκτή από το συγκεντρωμένο πλήθος σαν ένα «γκολ» σε τελικό Μουντιάλ για τη χώρα, αν και -δικαιολογημένα- υπάρχουν υπόνοιες ότι οι καταδικασθέντες μπορεί να μην … συνηθίσουν τις φυλακής τα σίδερα, καθώς όλο και κάποιο… «υποκείμενο» νόσημα θα τους βοηθήσει για την σταδιακή αποφυλάκισή τους!
Προφανώς και κανείς νοήμων δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι η χώρα απαλλάχθηκε από το «φίδι»! αυτό γεννοβολά συνέχεια και διαθέτει και αρκετές «θερμοκοιτίδες» για την εκκόλαψη του είδους! Ωστόσο σημειολογικά ήταν μια σημαντική εξέλιξη που δίνει την ευκαιρία στο πολιτικό σύστημα, αν πραγματικά το θέλει και το εννοεί να απαλλαγεί σταδιακά από το άγος του φασισμού σε οποιαδήποτε μορφή του. Δεν έχει παρά να οδηγήσει σε έξωση από το πολιτικό σαλόνι τους ακροδεξιούς «μουσαφίρηδες» που γυροφέρνουν έρποντας και αφήνοντας το στίγμα τους ως γυμνοσάλιαγκες στα τηλεοπτικά παράθυρα και στις στήλες των εφημερίδων προκαλώντας αφάνταστο εκνευρισμό και αμηχανία, ακόμα και στους ψηφοφόρους των κομμάτων που εκλέγονται και που δεν έχουν ούτε την αισθητική, ούτε το δογματισμό των ίδιων.
Πόσο διαφορετική -προς το καλύτερο εννοείται- π.χ. θα ήταν η κυβερνητική παράταξη, αν εξέλιπαν από τις τάξεις της πρόσωπα με αμιγώς ακροδεξιό λόγο, με εκφρασμένο αυταρχισμό και αήθεια; Πόσο πιο εποικοδομητική θα ήταν η αντιπολίτευση, όταν θα έπρεπε να πάρει συγκεκριμένες θέσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα και όχι να κάνει την «εύκολη» αντιπολίτευση αντιμετωπίζοντας το φασίζοντα λόγο;
Η ανάγκη όλων μας να απαλλαγούμε από πολιτικά μιάσματα είναι μεγάλη. Σίγουρα η ευκαιρία υπάρχει…
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας